Ranitydyna

Ranitydyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C13H22N4O3S

Masa molowa

314,40 g/mol

Wygląd

ciało stałe o charakterystycznym zapachu i gorzkim smaku[1]

Identyfikacja
Numer CAS

66357-35-5

PubChem

3001055

DrugBank

APRD00254

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

A02BA02

Ranitydyna – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, lek z grupy blokerów H2, hamujący wydzielanie kwasu solnego przez komórki okładzinowe żołądka. Jest stosowany głównie w terapii choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy.

Mechanizm działania

[edytuj | edytuj kod]

Ranitydyna jest specyficznym antagonistą kompetycyjnym receptora histaminowego H2 w błonie śluzowej żołądka, hamującym wydzielanie kwasu solnego przez komórki okładzinowe; w mniejszym stopniu wpływa na zmniejszenie wydzielania pepsyny i soku żołądkowego.

Hamowanie wydzielania przebiega zarówno w fazie spoczynkowej (silnie hamuje wydzielanie nocne), jak i pobudzonej pokarmem, kofeiną, insuliną, histaminą, cholinomimetykami, pentagastryną i gastryną. Ranitydyna działa silniej od cymetydyny i w przeciwieństwie do niej nie hamuje enzymów mikrosomalnych w wątrobie. Nie wpływa również na wytwarzanie śluzu i wydzielanie enzymów trzustkowych.

Po podaniu doustnym dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Po 2 godzinach osiąga maksymalne stężenie we krwi, działanie utrzymuje się około 12 godzin. Po podaniu domięśniowym szybko wchłania się, a maksymalne stężenie we krwi występuje w ciągu 15 min. Przenika przez barierę łożyska i do mleka matki. Ulega także eliminacji poprzez hemodializę.

Wskazania

[edytuj | edytuj kod]

Przeciwwskazania

[edytuj | edytuj kod]

Przeciwwskazania do stosowania leku[3]:

  • nadwrażliwość na lek
  • nowotworowy charakter dolegliwości
  • ostra porfiria w wywiadzie

Działania niepożądane

[edytuj | edytuj kod]

Bardzo rzadko:

O ile nie wystąpią objawy niepożądane (np. senność, stan splątania, niewyraźne widzenie), lek nie wpływa na zdolność do kierowania pojazdami mechanicznymi i obsługi maszyn[4].

Stosowanie w trakcie ciąży i karmienia

[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja FDA leków stosowanych w ciąży: kategoria B (nie zaleca się stosowania w okresie karmienia piersią).

Dawkowanie

[edytuj | edytuj kod]

Według zaleceń lekarza.

Preparaty

[edytuj | edytuj kod]

Preparaty dopuszczone do obrotu w Polsce (1.01.2020)[5]: Gastranin Zdrovit, Raniberl Max, Ranic, Ranigast, Ranigast Fast, Ranigast Max, Ranigast Pro, Ranimax, Ranisan, Ranitydyna, Riflux, Solvertyl, Zantac. We wrześniu 2019 r. część preparatów została wycofana z powodu zanieczyszczenia rakotwórczą N-nitrozodimetyloaminą (NDMA)[6][7]. W listopadzie 2020 r. Europejska Agencja Leków zaleciła wstrzymanie obrotu w Europie wszystkimi preparatami ranitydyny[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Ranitidine, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 3001055 (ang.).
  2. Katherine S. Lovejoy i inni, Utilization of Metal Halide Species Ambiguity to Develop Amorphous, Stabilized Pharmaceutical Agents As Ionic Liquids, „Crystal Growth & Design”, 12 (11), 2012, s. 5357–5364, DOI10.1021/cg300969u, ISSN 1528-7483 [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  3. Ranitydyna, [w:] Indeks Leków MP, opis substancji, Medycyna Praktyczna [dostęp 2021-01-07].
  4. Riflux. Charakterystyka produktu leczniczego, [w:] Rejestr Produktów Leczniczych, Polfarmex SA [dostęp 2021-01-07] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-10].
  5. Urzędowy Wykaz Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, według stanu na dzień 1 stycznia 2020 r. Załącznik nr 1, „Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia z 2020, poz. 48” [dostęp 2021-04-15].
  6. Wstrzymanie w obrocie leków z ranitydyną, [w:] Gastrologia [online], mp.pl, 23 września 2019 [dostęp 2021-01-07].
  7. Katarzyna Lechowicz-Dyl, 5 decyzji GIF dot. wycofania leków z ranitydyną, [w:] Gastrologia [online], mp.pl, 29 października 2019 [dostęp 2021-01-07].
  8. EMA confirms recommendation to suspend all ranitidine medicines in the EU [online], European Medicines Agency, 24 listopada 2020 [dostęp 2021-04-15] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Indeks leków Medycyny Praktycznej 2006. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2006, s. 534 i 535. ISBN 83-7430-060-4.