Rejon wołoczyski

Rejon wołoczyski
Rejon
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 chmielnicki

Siedziba

Wołoczyska

Powierzchnia

1103 km²

Populacja 
• liczba ludności


53 358

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Rejon wołoczyski – jednostka administracyjna wchodząca w skład obwodu chmielnickiego Ukrainy.

Rejon ma powierzchnię 1100 km² i liczy około 59 tysięcy mieszkańców. Siedzibą władz rejonu są Wołoczyska.

Na terenie rejonu znajdują się 1 miejska rada, 2 osiedlowe rady i 40 silskich rad, obejmujące w sumie 83 miejscowości.

Miejscowości rejonu

[edytuj | edytuj kod]
niesitniejące

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Awratyn (1), stacja Kupiel, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 54.
  2. ↑ Bębnówka Wielka (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 164.
  3. ↑ a b Informacja o wsi w haśle Bębnówka Wielka (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 164.
  4. ↑ a b c Wzmianka o wsi w haśle: Kupiel 2.), wś, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 196.
  5. ↑ Hladki, gm. Tretelniki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 73.
  6. ↑ Honorówka (3), par. Kupiel, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 120.
  7. ↑ Krzywaczyńce, gm. Sarnów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 800.
  8. ↑ Niemierzyńce 5.), wś, powiat starokonstantynowski, par. Wołoczyska, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 88.
  9. ↑ Niemierzyńce 3.), wś, powiat starokonstantynowski, gm. Wołoczyska, 5 w., [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 379.
  10. ↑ Nowa Grobla 5.), nad rz. Słucz (dopływ Horynia), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 194.
  11. ↑ Pisarówka (2), gm. Manaczyn, poczta Kupiel, stacja Wójtowce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 227., ob. Wijtiwci
  12. ↑ Pisarzówka (9), par. Wołoczyska, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 227.
  13. ↑ Popowce (7), par. Kupiel, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 798.
  14. ↑ Szczosnówka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 861.
  15. ↑ Szczastnówka, wś, powiat krzemieniecki, gm. Białozórka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 639.
  16. ↑ Antoni Urbański: Podzwonne na zgliszczach Litwy i Rusi, (II cz. książki Memento kresowe). Gdańsk: Oficyna Wydawnicza "Graf": 1991, s. 57.
  17. ↑ Wygnanka 4.) jurydyka tarnorudzka, par. Tarnoruda, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 83., położona na północ od Tarnorudy
  18. ↑ Frydrychówka, wś, powiat starokonstantynowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 420., położona na północny wschód od Wołoczysk, obecnie część miasta
Rejony obwodu chmielnickiego

herb obwodu chmielnickiego

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rejon_wołoczyski&oldid=70872191”