Rezerwat przyrody Sztynort
Fragment chronionego jeziora Kirsajty | |
rezerwat faunistyczny | |
Typ | faunistyczny |
---|---|
Podtyp | bezkręgowców |
Państwo | |
Województwo | |
Położenie | |
Mezoregion | |
Data utworzenia | 30 lipca 2010 |
Akt prawny | Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. z 2010 r. Nr 105, poz. 1547 |
Powierzchnia | 448,36 ha |
Położenie na mapie gminy Węgorzewo | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego | |
Położenie na mapie powiatu węgorzewskiego | |
54°08′36″N 21°41′12″E/54,143333 21,686667 |
Rezerwat przyrody Sztynort – faunistyczny rezerwat przyrody położony na terenie gminy Węgorzewo w powiecie węgorzewskim (województwo warmińsko-mazurskie).
Obszar chroniony utworzony został 30 lipca 2010 r. na podstawie Zarządzenia Nr 32 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie z dnia 8 lipca 2010 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. z 2010 r. Nr 105, poz. 1547)[1].
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Rezerwat obejmuje 448,36 ha powierzchni (akt powołujący podawał 444,88 ha[1]) na terenie Nadleśnictwa Borki (działki ewidencyjne nr 244, 245, 246, 247, 248, 249, 250, 251, 252, 253, 254 i 255) oraz obręb Węgorzewo (dz. ew. nr 260). Obszar chroniony położony jest w całości w obrębie obszaru Natura 2000 „Ostoja Północnomazurska” PLH280045[2].
Obszar chroniony obejmuje lasy w pobliżu miejscowości Sztynort, sięgające z jednej strony do jeziora Mamry, a z drugiej – do jeziora Dargin, a także fragment jeziora Kirsajty.
Do 2017 enklawę na jego terenie stanowił rezerwat przyrody Mokre, który 20 listopada 2017 włączono w granice rezerwatu Sztynort na podstawie Zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie z dnia 31 października 2017 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Sztynort” (Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. z 2017 r. poz. 4253)[3].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]„Celem ochrony rezerwatowej jest:
- zachowanie starych okazów dębów stanowiących siedlisko chrząszczy saproksylicznych, takich jak: pachnica dębowa Osmoderma eremita, zgniotek cynobrowy Cucujus cinnaberinus, jelonek rogacz Lucans cervus;
- zachowanie zatok jeziora Kirsajty stanowiących miejsce gniazdowania oraz koncentracji ptaków wodno-błotnych w czasie jesiennych i wiosennych migracji;
- zachowanie fragmentu lasu olszowo-jesionowego”[4].
Dodatkowo po włączeniu w granice obszaru dawnego rezerwatu Mokre ochroną objęto także około 150-letni las łęgowy z gatunkami takimi, jak: świerk, olsza czarna, wiąz pospolity, kruszyna pospolita, czeremcha zwyczajna, kalina koralowa, porzeczka czarna, głóg jednoszyjkowy, wiciokrzew suchodrzew i podkolan zielonawy[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Zarządzenie nr 32 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie z dnia 8 lipca 2010 r. w sprawie uznania obszaru za rezerwat przyrody „Sztynort”. olsztyn.uw.gov.pl, 8 lipca 2010. [dostęp 2019-05-29].
- ↑ Rejestr rezerwatów przyrody na terenie województwa warmińsko-mazurskiego. gdansk.rdos.gov.pl. [dostęp 2018-12-29].
- ↑ Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie z dnia 31 października 2017 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Sztynort”. olsztyn.uw.gov.pl, 6 listopada 2018. [dostęp 2018-12-29].
- ↑ Rezerwat przyrody Sztynort. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-05-29].
- ↑ Rezerwat przyrody Mokre – o atrakcji. mojemazury.pl. [dostęp 2018-12-29].