Rycerski Potok
Rycerski Potok – potok, dopływ Rycerki. Powstaje z połączenia potoku Śrubita z potokiem Racza uznawanym za górny bieg Rycerskiego Potoku[1]. Połączenie potoków Racza i Śrubita następuje na wysokości około 716 m w lesie, u wschodnich podnóży szczytu Obłaz. Od tego miejsca Rycerski Potok spływa w kierunku północnym, przez jakiś czas jeszcze przez las, później przez zabudowane tereny miejscowości Rycerka Górna. Po przyjęciu swojego największego dopływu – lewobrzeżnego potoku Radecki zmienia kierunek na północno-wschodni i w sąsiedniej miejscowości Rycerka Górna uchodzi do potoku Rycerka jako jego największy dopływ (lewy). Następuje to na wysokości około 550 m, w miejscu o współrzędnych 49°28′40″N 19°03′39″E/49,477778 19,060833[2].
Cały bieg i cała zlewnia Rycerskiego Potoku znajdują się w Beskidzie Żywieckim (w Grupie wielkiej Raczy)[3]. Głównymi dopływami są potoki: Racza (górny bieg Rycerki)[4], Ciapków[5], Plaskórówka[6], Radecki[4], Zbójniczak[7]. Spadek wysokości Rycerskiego Potoku od miejsca połączenia potoków Racza i Śrubita do ujścia do Rycerki wynosi około 217 m[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 244.
- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2012-09-10].
- ↑ Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000. Kraków: Wyd. „Compass”, 2011. ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ a b Hydronimy cz. 1 ↓, s. 229.
- ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 35.
- ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 211.
- ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 327.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), ISBN 83-239-9607-5.