STS-109
 | |
| Dane misji | |
| Indeks COSPAR | 2002-010A |
|---|---|
| Zaangażowani | |
| Oznaczenie kodowe | STS-109 |
| Pojazd | |
| Wahadłowiec | |
| Załoga | |
 Od lewej: Michael J. Massimino, Richard M. Linnehan, Duane G. Carey, Scott D. Altman, Nancy J. Currie, John M. Grunsfeld i James H. Newman | |
| Dowódca | |
| Start | |
| Miejsce startu | |
| Początek misji | |
| Orbita okołoziemska | |
| Apogeum | 578 km |
| Perygeum | 486 km |
| Okres orbitalny | 95,3 min |
| Inklinacja orbity | 28,5° |
| Lądowanie | |
| Miejsce lądowania | KSC, pas startowy 33 |
| Lądowanie | 12 marca 2002 9:31:52 UTC[1] |
| Czas trwania misji | 10 dni, 22 godziny, 9 minut i 50 sekund[1] |
| Przebyta odległość | 6,3 mln km |
| Liczba okrążeń Ziemi | 165[1] |
| Program lotów wahadłowców | |
STS-109 – czwarta i przedostatnia naprawcza misja NASA do Kosmicznego Teleskopu Hubble’a (HST). Siedmiu astronautów z pokładu wahadłowca kosmicznego Columbia dokonało wymiany osprzętu HST (misja zakończyła się pełnym sukcesem). Była to historyczna misja, gdyż właśnie w niej ustanowiono rekord dla wyprawy wahadłowca w długości spacerów kosmicznych (EVA), które trwały razem 36 godzin. Była to dwudziesta siódma i ostatnia szczęśliwa misja wahadłowca Columbia przed jego katastrofą 1 lutego 2003 roku w misji STS-107. Lot ten był sto ósmym lotem programu lotów wahadłowców[2].
Załoga
[edytuj | edytuj kod]- źródło[2]
- Scott D. Altman (3)*, dowódca (CDR)
- Duane G. Carey (1), pilot (PLT)
- John M. Grunsfeld (4), dowódca ładunku (MS1)
- Nancy J. Currie (4), specjalista misji (MS2)
- James Newman (4), specjalista misji (MS4)
- Richard M. Linnehan (3), specjalista misji (MS3)
- Michael J. Massimino (1), specjalista misji (MS5)
- *(liczba w nawiasie oznacza liczbę lotów odbytych przez każdego z astronautów)
Parametry misji
[edytuj | edytuj kod]- Masa:
- startowa orbitera: 116 989 kg
- lądującego orbitera: 100 564 kg
- Perygeum: 486 km[3]
- Apogeum: 578 km[3]
- Inklinacja: 28,5°[3]
- Okres orbitalny: 95,3 min[3]
Cel misji
[edytuj | edytuj kod]- źródło[2]
Czwarty lot serwisowy do Kosmicznego Teleskopu Hubble’a umieszczonego na orbicie w kwietniu 1990 roku (Discovery STS-31).
Podczas misji SM3B zainstalowano Zaawansowaną Kamerę Przeglądową (ACS), dokonano wymiany paneli słonecznych na nowocześniejsze – mniejsze o 45% i dostarczające 25% więcej energii. Wymieniono Jednostkę Kontroli Mocy (Power Control Unit, PCU) odpowiadającą za sterowanie systemem zasilania. Usunięto Kamery Obiektów Słabych (FOC). Astronauci zainstalowali System Chłodzenia NICMOS (NICMOS Cooling System, NCS) oraz włączyli Kamery Bliskiej Podczerwieni i Spektrometru Multiobiektowego (NICMOS)[4].
Spacer kosmiczny
[edytuj | edytuj kod]- źródło[2]
- EVA-1 (4 marca 2002, 7 godz. 1 min): J. Grunsfeld, R. Linnehan
- EVA-2 (5 marca 2002, 7 godz. 16 min): J. Newman, M. Massimino
- EVA-3 (6 marca 2002, 6 godz. 48 min): J. Grunsfeld, R. Linnehan
- EVA-4 (7 marca 2002, 7 godz. 30 min): J. Newman, M. Massimino
- EVA-5 (8 marca 2002, 7 godz. 20 min): J. Grunsfeld, R. Linnehan
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Spaceflight mission report: STS-109. Spacefacts. [dostęp 2017-07-27]. (ang.).
- ↑ a b c d Tomáš Přibyl: Dzień, w którym nie wróciła COLUMBIA. Bielsko-Biała: Wydawnictwo >DEBIT<, s. 177. ISBN 83-7167-224-1.
- ↑ a b c d Mark Wade: STS-109. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2017-07-27]. (ang.).
- ↑ Steve Whitfield: Hubble. Kosmiczny teleskop. Warszawa: Prószyński Media Sp. z o.o., s. 18-20, seria: Historia podboju Kosmosu. ISBN 978-83-7648-999-5.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- podsumowanie misji STS-109 na stronie KSC (ang.)
- Mark Wade: STS-109. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2017-07-27]. (ang.).
- Spaceflight mission report: STS-109. Spacefacts. [dostęp 2017-07-27]. (ang.).