Satyra
Satyra (z łac. satura)[1] – gatunek literacki lub publicystyczny, który ośmiesza i piętnuje ukazywane w niej zjawiska, obyczaje, politykę, grupy lub stosunki społeczne[2]. Prezentuje świat poprzez komiczne wyolbrzymienie, ale nie proponuje żadnych rozwiązań pozytywnych. Cechą charakterystyczną satyry jest karykaturalne ukazanie postaci. Istotą satyry jest krytyczna postawa autora wobec rzeczywistości, ukazywanie jej w krzywym zwierciadle[3]. Satyra łączy w sobie epikę, lirykę i dramat (także inne formy wypowiedzi) wywodzące się ze starożytności (pisał je m.in. Horacy).
Podział satyr
[edytuj | edytuj kod]Ze względu na budowę:
- monolog (np. Świat zepsuty Ignacego Krasickiego)
- monolog ujęty w cudzysłów (np. Do króla)
- dialog (np. Żona modna lub Pijaństwo)
Ze względu na treść:
- filozoficzna
- literacka
- polityczna
- społeczno-obyczajowa
- romantyczna
Współczesne satyry polityczne
[edytuj | edytuj kod]Satyra polityczna wywołuje niekiedy ostre kontrowersje. W przypadku satyry dotyczącej głów państw czasami dochodzi do protestów, wysyłania not dyplomatycznych i domagania się reakcji rządu za karalną obrazę. Przykłady to:
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ satura
- ↑ Jacek Baluch, Piotr Gierowski: Czesko-polski słownik terminów literackich. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2016, s. 340. ISBN 978-83-233-4066-9.
- ↑ Julian Maślanka (red.), Encyklopedia wiedzy o prasie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1976, s. 218 .