Sowietyzacja
Sowietyzacja (z ros. od: cовет (sowiet) – rada; Sowietskaja Rossija – Rosja Sowiecka, Sowietskij Sojuz – ZSRR, Związek Sowiecki) – narzucenie siłą militarną ustroju sowieckiego: Ukrainie (1919-20), Azerbejdżanowi (1920), Armenii (1920), Gruzji (1921), Mongolii (1924), następnie okupowanym i anektowanym wschodnim terenom Polski (1939), Litwie, Łotwie i Estonii (1940), wreszcie po II wojnie światowej krajom bloku wschodniego uzależnionym przez ZSRR.
Sowietyzacja to narzucenie tym krajom rozwiązań gospodarczo-społeczno-kulturalnych Rosji Sowieckiej, a następnie ZSRR, połączone z silną komunistyczną indoktrynacją ideologiczną[1].
Aleksandr Zinowjew wprowadził pojęcie człowieka sowieckiego (homo sovieticus), upowszechnione w Polsce przez ks. Józefa Tischnera[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Wojna ukraińsko-sowiecka
- Radziecki podbój Azerbejdżanu
- Radziecki podbój Gruzji
- Wojna zimowa
- Fińska Republika Demokratyczna
- Okupacja krajów bałtyckich
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ sowietyzacja, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-07-21].
- ↑ homo sovieticus, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-07-21].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wiem.onet.pl: Sowietyzacja. [dostęp 2009-02-09]. (pol.).
- Słownik języka polskiego PWN: Sowietyzacja. [dostęp 2009-02-09]. (pol.).
- W. Tomaszewski, Deklaracja niepodległości oraz sowietyzacja Mongolii
