Stockton Rush

Stockton Rush
Ilustracja
Stockton Rush (2015)
Imię i nazwisko urodzenia

Richard Stockton Rush III

Data i miejsce urodzenia

31 marca 1962
San Francisco

Data i miejsce śmierci

18 czerwca 2023
Ocean Atlantycki

Zawód, zajęcie

Dyrektor generalny i współzałożyciel firmy OceanGate

Małżeństwo

Wendy Rush

Richard Stockton Rush III (ur. 31 marca 1962 w San Francisco, zm. 18 czerwca 2023 na Oceanie Atlantyckim[1]) – amerykański przedsiębiorca, inżynier, pilot. Współzałożyciel i dyrektor generalny firmy OceanGate, która specjalizuje się w budowie załogowych batyskafów przeznaczonych do eksploracji głębi morza i turystyki głębinowej. 18 czerwca 2023 zginął wraz z załogą na pokładzie batyskafu Tytan podczas wyprawy na dno Północnego Atlantyku w celu oględzin wraku statku RMS Titanic.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był potomkiem dwóch sygnatariuszy Deklaracji Niepodległości Stanów Zjednoczonych: Benjamina Rusha i Richarda Stocktona. W 1984 roku ukończył studia z zakresu inżynierii kosmicznej na Uniwersytecie Princeton. W 1989 roku samodzielnie zbudował eksperymentalny samolot, którym sam latał. W jednym z wywiadów stwierdził, że jako dziecko pragnął polecieć w kosmos albo zostać pilotem myśliwca[2]. Pracował jako pilot, planując wziąć udział w wyprawie na Marsa. W wieku 44 lat uznał, że wyprawa na Marsa jest nierealna i zdecydował, że pragnie eksplorować dno oceanu. W 2010 roku założył firmę OceanGate, której celem było rozwijanie komercyjnej turystyki do głębin morza[3]. W grudniu 2018 batyskaf Titan, należący do firmy, był pierwszym prywatnym załogowym batyskafem, który zniżył się 4 km pod powierzchnię oceanu. Koszt rejsu w 2019 wynosił 125 tys. dolarów[4], w 2023 cena wzrosła do 250 tys. dolarów[2]. Batyskaf był sterowany za pomocą pada do gier marki Logitech[5].

Śmierć

[edytuj | edytuj kod]

Podczas wycieczki do wraku Titanica łodzią podwodną Titan, wraz z Hamishem Hardingiem, Paulem-Henrym Nargeoletem(inne języki), oraz Shahzadą Dawoodem(inne języki) i jego synem Sulemanem, po godzinie i czterdziestupięciu minutach doszło do utraty kontaktu ze statkiem Polar Prince. Rozpoczęły się poszukiwania. Straż Przybrzeżna Stanów Zjednoczonych została poinformowana o zaginionym statku. Titan miał wystarczający zapas powietrza na 96 godzin dla pięciu pasażerów na pokładzie, który miał się wyczerpać rankiem 22 czerwca[6].

W dniu 22 czerwca ogłoszono odnalezienie szczątków Titana w odległości 500 metrów od wraku RMS Titanica. Wiceadmirał John Mauger z United States Coast Guard stwierdził, że znalezione szczątki są zgodne z „katastrofalną utratą komory ciśnieniowej”, co doprowadziło do implozji łodzi. Członkowie załogi Titana ponieśli śmierć 18 czerwca, zanim rozpoczęły się poszukiwania[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sam Roberts, Stockton Rush, Pilot of the Titan Submersible, Declared Dead at 61, „The New York Times”, 22 czerwca 2023, ISSN 0362-4331 [dostęp 2023-06-23] (ang.).
  2. a b Daniel Victor, Titan Pilot Is a Booster of Deep-Sea Tourism, „The New York Times”, 20 czerwca 2023, ISSN 0362-4331 [dostęp 2023-06-23] (ang.).
  3. The Man Who Wants To Send Us To The Bottom Of The Ocean [online], 14 kwietnia 2017 [dostęp 2023-06-23].
  4. Smithsonian Magazine, Tony Perrottet, A Deep Dive Into the Plans to Take Tourists to the 'Titanic' [online], Smithsonian Magazine [dostęp 2023-06-23] (ang.).
  5. Sebastian Luc-Lepianka: Titan sterowany był trzynastoletnim padem do gier. Możesz go kupić w niskiej cenie. innpoland.pl, 2023-06-22. [dostęp 2023-06-27]. (pol.).
  6. Zaginęła łódź podwodna do zwiedzania wraku Titanica. Kończy się tlen, w środku Titana znani ludzie. Rzeczpospolita, 2023-06-20. [dostęp 2023-06-27].
  7. Marcin Koziestański: Firma OceanGate: Zginęły wszystkie osoby na pokładzie łodzi podwodnej Titan. i.pl, 2023-06-25. [dostęp 2023-06-27].