Tiptakzi
Tiptakzi – według Synchronistycznej listy królów ósmy władca z dynastii kasyckiej, następca Harba-Szipaka[1][2].
Imię
[edytuj | edytuj kod]Imię tego władcy zachowało się jedynie w Synchronistycznej liście królów (I 17), ale z powodu złego stanu zachowania tabliczki jego odczyt pozostaje niepewny[3]. Stosowana w tym artykule forma Tiptakzi opiera się na transliteracji Weidnera, który odczytał to imię jako mTi-ip-ta-[a]k-zi[2]. Początkowo za niepewny uznał on jedynie odczyt czwartego znaku w imieniu (-ak-), ale później zmienił swoje zdanie twierdząc, iż niepewność ta dotyczyć miała jedynie trzeciego znaku (-ta-)[3][4]. Do zupełnie innych wniosków doszedł Brinkman, według którego możliwy miał być jedynie odczyt drugiego znaku (-ib/ip-), podczas gdy odczyt pozostałych znaków miał być niepewny[3]. Zgodnie z tymi ustaleniami Grayson podał następujący odczyt tego imienia: mx-/ip\-x-[(x)]-x[5]. Według Brinkmana zaproponowana przez Weidnera rekonstrukcja imienia w formie Tiptakzi nie jest wykluczona, ale mało prawdopodobna[3].
Panowanie
[edytuj | edytuj kod]Synchronistyczna lista królów jest jedynym źródłem, które wymienia imię tego władcy[3]. Według niej miał on być następcą Harba-Szipaka i współczesnym asyryjskiemu królowi Szamszi-Adadowi II (ok. 1585-1580 p.n.e.)[5]. Imię następcy Tiptakzi w Synchronistycznej liście królów nie zachowało się[5]. W Babilońskiej liście królów A tabliczka jest odłamana w miejscu, gdzie powinno znajdować się imię ósmego władcy z dynastii kasyckiej[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Brinkman J.A., Materials and Studies for Kassite History, tom I, The Oriental Institute of the University of Chicago 1976.
- Grayson A.K., Königslisten und Chroniken. B. Akkadisch, w: Reallexikon der Assyriologie, tom VI (Klagesang-Libanon), Walter de Gruyter, Berlin - New York 1980-83, s. 86-135.
- Weidner E.F., Die grosse Königsliste aus Assur, Archiv für Orientforschung 3 (1926), s. 66-77.
- Weidner E.F., Die älteren Kassiten-Könige, Archiv für Orientforschung 19 (1959-60), s. 138.