Tito Vilanova

Tito Vilanova

Tito Vilanova (2012)
Pełne imię i nazwisko	Francesc Vilanova i Bayó
Data i miejsce urodzenia	17 września 1968 Bellcaire d’Empordà
Data i miejsce śmierci	25 kwietnia 2014 Barcelona
Wzrost	179 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1984–1988 FC Barcelona
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1988–1990 FC Barcelona B 52 (6) 1990–1992 Figueres 72 (6) 1992–1995 Celta Vigo 26 (1) 1995–1996 CD Badajoz 33 (2) 1996–1997 RCD Mallorca 10 (0) 1997–1998 UE Lleida 21 (3) 1998–2000 Elche CF 63 (6) 2000–2001 Gramenet 28 (2) W sumie: 305 (26)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2007–2008 FC Barcelona B (asystent) 2008–2012 FC Barcelona (asystent) 2012–2013 FC Barcelona 2013 FC Barcelona
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Francesc „Tito” Vilanova i Bayó (ur. 17 września 1968 w Bellcaire d’Empordà, zm. 25 kwietnia 2014 w Barcelonie) – hiszpański piłkarz występujący na pozycji pomocnika, a także trener.

W trakcie swojej kariery piłkarskiej Vilanova spędził trzy sezony w Primera División, gdzie jako gracz Celty rozegrał 26 spotkań i zdobył jedną bramkę. Po zakończeniu kariery zajął się pracą szkoleniową, zostając asystentem Pepa Guardioli w Barcelonie^[1]. Należał do sztabu szkoleniowego drużyny, która sięgnęła w sumie po 14 różnych tytułów.

W 2012 roku Vilanova został mianowany pierwszym szkoleniowcem Barcelony i w swoim pierwszym sezonie na tym stanowisku zdobył mistrzostwo Hiszpanii osiągając wtedy historyczne 100 punktów. W lipcu 2013 roku z powodu problemów zdrowotnych zrezygnował z pełnionej funkcji. 10 miesięcy później, 25 kwietnia 2014 roku, zmarł na raka.

Vilanova rozpoczął swoją karierę w szkółce piłkarskiej Barcelony, jednak opuścił klub w 1990 roku bez ani jednego występu w pierwszym zespole na koncie^[1]. Trafił do Figueres, któremu to klubowi w sezonie 1991/92 pomógł zająć 3. miejsce w Segunda División, najlepsze w historii. Dzięki temu Figueres dostało się do baraży o awans, gdzie jednak przegrało w dwumeczu 1:3 z Cádiz CF. Następnie przeniósł się do występującej wówczas w ekstraklasie Celty, ale w trakcie kolejnych trzech lat rzadko pojawiał się na boisku. W 1995 roku powrócił na drugoligowe boiska, gdzie reprezentował barwy CD Badajoz, Mallorki (z którą wywalczył awans), Lleidy oraz Elche CF. W grudniu 2001 roku zakończył karierę w barwach Gramenet^[2][3].

W 1998 roku w rozgrywkach o Puchar Katalonii Lleida z Vilanovą w składzie spotkała się z Barceloną, prowadzoną wówczas przez José Mourinho, który w czasie turnieju przejął obowiązki pierwszego szkoleniowca, Louisa van Gaala. Podczas spotkania Vilanova zdobył bramkę, stając się tym samym pierwszym zawodnikiem, który strzelił gola przeciwko zespołowi prowadzonemu przez Mourinho^[4].

W sezonie 2003/04 Vilanova znajdował się w sztabie szkoleniowym czwartoligowego Palafrugell, z którym spadł do Primera Catalana^[5][6]. Następnie pełnił funkcję dyrektora technicznego w Terrassie, by w 2007 roku zostać asystentem Pepa Guardioli w czwartoligowych rezerwach Barcelony^[1].

Latem 2008 roku po tym, jak zespół rezerw wywalczył awans do Segunda División B, Guardiola i Vilanova zastąpili w sztabie pierwszej drużyny Barcelony odpowiednio Franka Rijkaarda oraz Johana Neeskensa^[1]. Pierwszy sezon Guardioli na stanowisku pierwszego szkoleniowca oraz Vilanovy jako jego asystenta był najbardziej udany w całej historii klubu. Barcelona sięgnęła wówczas po sześć najbardziej prestiżowych tytułów, stając się jednocześnie pierwszą drużyna w Hiszpanii, która w jednym sezonie sięgnęła po tytuł mistrza kraju, puchar kraju oraz europejskie trofeum^[7].

27 kwietnia 2012 podczas konferencji prasowej, na której Barcelona poinformowała o odejściu Guardioli, potwierdzono także, że jego następcą zostanie Vilanova^[8]. 15 czerwca podpisał on z klubem dwuletni kontrakt^[9] i poprowadził drużynę w sezonie 2012/13, podczas którego poniosła ona zaledwie osiem porażek i zdobyła 22. tytuł mistrza kraju^[10] zdobywając przy tym historyczne 100 punktów.

• Mistrzostwo Hiszpanii: 2012/13

• Trofeum Miguela Muñoza: 2012/13

Vilanova ożenił się z Montse Chaure^[14]. Z tego związku narodziło się dwoje dzieci: córka Carlota, a także syn Adrià, który ma za sobą grę w młodzieżowych zespołach Barcelony^[15].

19 grudnia 2012 roku klub FC Barcelona poinformował, że u Vilanovy nastąpił nawrót raka ślinianki przyusznej^[16][17]. Po raz pierwszy został on wykryty 22 listopada 2011 roku^[18]. 20 grudnia Vilanova przeszedł operację, a następnie przez kolejne sześć tygodni poddawał się chemioterapii oraz radioterapii^[19].

19 lipca 2013 roku Vilanova zrezygnował z prowadzenia Barcelony z powodu stanu swojego zdrowia, tłumacząc, że leczenia nie da się pogodzić z trybem życia profesjonalnego menadżera^[13][20].

Vilanova zmarł 25 kwietnia 2014 roku z powodu komplikacji powstałych w wyniku raka gardła, którego nawrót miał miejsce tydzień wcześniej^[21].

• Tito Vilanova w bazie BDFutbol (hiszp.)
• Tito Vilanova, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-12-01] .