Tityra

Tityra[1]
Vieillot, 1816[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – bekarda maskowa (T. semifasciata)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Podrząd

tyrankowce

Rodzina

bekardowate

Podrodzina

bekardy

Rodzaj

Tityra

Typ nomenklatoryczny

Lanius cayanus Linnaeus, 1766

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Tityrarodzaj ptaków z podrodziny bekardów (Tityrinae) w rodzinie bekardowatych (Tityridae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Środkowej i Południowej[7].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 16,5–24 cm; masa ciała 33,8–88,1 g[7].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tityra: Tityrus, imię wiejskiego pasterza w Bukolikach Wergiliusza[8]. Nazwą Tityri starożytni nazywali również satyrów oraz innych hałaśliwych towarzyszy Pana i Dionizosa, i w tym znaczeniu może to się odnosić do hałaśliwego i agresywnego zachowania bekardy czarnosternej[8].
  • Psaris: gr. ψαρις psaris „nieznany, mały ptak”, wspomniany przez Hezychiusza, być może jaskółka[8]. Gatunek typowy: Lanius cayanus Linnaeus, 1766.
  • Pachyrhynchus: gr. παχυς pakhus „gruby, tęgi”; ῥυγχος rhunkhos „dziób”[8]. Gatunek typowy: Pachyrhynchus melanocephalus Wagler, 1822 (= Lanius cayanus Linnaeus, 1766).
  • Erator: łac. errator, erratoris „wędrowiec, włóczęga”[8]. Gatunek typowy: Lanius inquisitor M.H.C. Lichtenstein, 1823.
  • Exetastes: gr. εξεταστης exetastēs „egzaminator”, od εξεταζω exetazō „badać”[8]. Gatunek typowy: Lanius inquisitor M.H.C. Lichtenstein, 1823.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[9]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tityra, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. L.J.P. Vieillot: Analyse d’une nouvelle ornithologie élémentaire. Paris: Deteville, libraire, rue Hautefeuille, 1816, s. 39. (fr.).
  3. G. Cuvier: Le règne animal distribué d’après son organisation, pour servir de base a l’histoire naturelle des animaux et d’introduction a l’anatomie comparée. T. 1. Paris: Chez Déterville, s. 340. (fr.).
  4. C.W. Hahn: Voegel, aus Asien, Africa, America und Neuholland, in Abbildungen nach der Natur mit Beschreibungen. Cz. 13. Fürth bei Nürnberg: Gedruckt auf Kosten des Verfassers, 1818–1836, s. ryc. 6 i tekst. (niem.).
  5. J.J. Kaup. Descriptions of some New Birds in the Museum of the Earl of Derby. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 19, s. 47, 1851. (ang.). 
  6. J. Cabanis & F. Heine: Museum Heineanum: Verzeichniss der ornithologischen Sammlung des Oberamtmann Ferdinand Heine, auf Gut St. Burchard vor Halberstadt. T. 2: Schreivögel. Halberstadt: In Commission bei R. Frantz, 1859–1860, s. 83. (niem.).
  7. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Tityras and Allies (Tityridae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red. red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2021. DOI: 10.2173/bow.tityri1.01. [dostęp 2021-02-03]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  8. a b c d e f Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  9. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Tityrinae Gray,GR, 1840 (1832-33) – bekardy (wersja: 2020-12-25). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-05].