Tom Gehrels
Tom Gehrels (właściwie Anton M.J. Tom Gehrels; ur. 21 lutego 1925 w Haarlem, zm. 11 lipca 2011 w Tucson) – holenderski astronom z Uniwersytetu Arizony.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W trakcie II wojny światowej działał w holenderskim ruchu oporu. Uciekł do Anglii, gdzie przeszedł przeszkolenie w Special Operations Executive, po czym został przerzucony na spadochronie na teren okupowanej Holandii, by śledzić poczynania Niemców oraz prowadzić sabotaż[1]. Po wojnie rozpoczął studia astronomii i fizyki na Uniwersytecie w Leiden, które ukończył w 1951 roku. W 1956 roku uzyskał doktorat z astronomii i astrofizyki na Uniwersytecie Chicago. W latach 50. XX wieku odkrył efekt opozycji w jasności planetoid oraz stworzył pierwszy system fotometrii wykorzystywany w ich badaniach. W Chicago współpracował z Gerardem Kuiperem. Kiedy Kuiper przeniósł się na Uniwersytet Arizony, by stworzyć Lunar and Planetary Laboratory (Laboratorium badań Księżyca i Planet), Tom Gehrels dołączył do jego zespołu.
W latach 60. wykonywał pionierskie badania zależności polaryzacji widma gwiazd, planetoid oraz Saturna i Jowisza, a także kierował badaniami fotopolarymetru obrazującego sond kosmicznych Pioneer 10 i Pioneer 11. W latach 80. XX wieku był odpowiedzialny za stworzenie programu Spacewatch, wykorzystującego teleskopy Obserwatorium Kitt Peak w poszukiwaniu planetoid potencjalnie zagrażających Ziemi. W 2007 roku Oddział Badań Planetarnych Amerykańskiego Towarzystwa Astronomicznego nagrodził Toma Gehrelsa nagrodą Harolda Masursky'ego za badania planetarne.
Tom Gehrels odkrył 4656 planetoid (19 samodzielnie oraz 4637 pracując wspólnie z Cornelisem van Houtenem i jego żoną Ingrid van Houten-Groeneveld). W 2018 roku zajmowali 1. miejsce wśród indywidualnych odkrywców największej liczby planetoid[2]. Gehrels odkrył także cztery komety okresowe: 78P/Gehrels, 82P/Gehrels, 90P/Gehrels i 270P/Gehrels, jednopojawieniową C/1972 F1 (Gehrels)[3] oraz ponownie odkrył zagubioną kometę 64P/Swift-Gehrels[4].
W uznaniu jego zasług jedną z planetoid nazwano (1777) Gehrels[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Anton (Tom) Gehrels [1925-2011]. New Netherland Institute. [dostęp 2016-08-16]. (ang.).
- ↑ Minor Planet Discoverers. [w:] Minor Planet Center [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2018-02-03. [dostęp 2018-03-01]. (ang.).
- ↑ Gehrels w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- ↑ Gary W. Kronk: 64P/Swift-Gehrels. [w:] Cometography.com [on-line]. [dostęp 2016-08-16]. (ang.).
- ↑ (1777) Gehrels w bazie Minor Planet Center (ang.)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jeff Harrison: Astronomer Tom Gehrels, 1925-2011. [w:] UANews [on-line]. University of Arizona, 2011-07-12. [dostęp 2016-07-25]. (ang.).
- ISNI: 0000000110321981
- VIAF: 108488997, 3685149108568168780005
- LCCN: n79097311
- GND: 118907476
- BnF: 12285058z
- SUDOC: 031681824
- SBN: MILV105030
- NLA: 35162700
- NKC: stk2009477126
- NTA: 07175234X
- BIBSYS: 90239677, 90250121
- CiNii: DA00716294
- PLWABN: 9810541915005606
- NUKAT: n2002018683
- J9U: 987007261657305171
- LIH: LNB:B97k;=BT