Tomioka Hachiman-gū
 Główny pawilon chramu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku | |
| Ukończenie budowy | |
Położenie na mapie Japonii  | |
Położenie na mapie prefektury Tokio  | |
Położenie na mapie Tokio  | |
 35°40′18,31″N 139°47′58,50″E/35,671753 139,799583 | |
| Strona internetowa | |
Tomioka Hachiman-gū (jap. 富岡八幡宮) – chram[a] shintō w Tokio, w dzielnicy Kōtō, w Japonii, największy tokijski ośrodek kultu Hachimana. Znany jest także pod nazwą Fukagawa no Hachiman-sama[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Teren zajmowany przez obecny chram był kiedyś wyspą Eitai-jima na morzu (zatoka morska była stopniowo zasypywana i wyspę połączono z lądem). Na tej wyspie pewien arystokrata z Kioto ustawił posąg Hachimana, kami wojny i sztuki walki. W 1627 powstał w tym miejscu chram, który od 1651 stał się sanktuarium czczonym przez miejscowych kupców. Był on wielokrotnie niszczony przez pożary i odbudowywany.
Chram jest ściśle związany z historią sumo w Japonii. W końcu XVII wieku odbyły się tu pierwsze zawody kanjin-zumō, zapasów wykonywanych po zebraniu pieniędzy od publiczności. Służyły one m.in. finansowaniu napraw i budowy chramów shintō i świątyń buddyjskich. Z biegiem lat doprowadziło to stopniowo do wypracowania dzisiejszej formy sumo jako zawodowego sportu. Na terenie chramu znajduje się kilka pomników upamiętniających ważne wydarzenia w historii tego sportu[2].
Opis
[edytuj | edytuj kod]Na terenie chramu znajdują się dwa „boskie palankiny mikoshi służące do przenoszenia kami”. Większy i najcenniejszy w Japonii – poświęcony w 1991 roku – nazywany jest „Ichi-no-miya”. Waży 4,5 tony, ma ponad 4 m wysokości, jest obity złotą blachą i ozdobiony diamentami, szafirami i rubinami. Wyceniany jest na ponad 1 mld JPY (czyli ponad 8 mln USD)[1]. Jest on jednak zbyt ciężki do noszenia w czasie festiwali i uroczystości. Z tego powodu w 1997 roku wykonano mikoshi o nazwie „Ni-no-miya” Mikoshi o wysokości 3,3 metra i wadze 2 ton. Może on być noszony przez uczestników matsuri[3].
Każdego 1, 15 i 28 dnia miesiąca na terenie chramu odbywają się ceremonie o charakterze modlitewnym w celu wyrażenia wdzięczności bogom (ofiarowanie żywności) i prośby o dobrobyt wiernych. Jest w tym czasie organizowany także jarmark, a w dniach 15 i 28 od wczesnego rana do zachodu słońca można sprzedawać tam swoje niepotrzebne przedmioty (pchli targ). Natomiast wielki festiwal Fukagawa Hachiman Matsuri, jeden z najważniejszych festiwali shintō w Tokio, odbywa się w połowie sierpnia, ale tylko raz na 3 lata. Wówczas w głównym pochodzie niesione jest aż 53 mikoshi. Ten festiwal nazywa się też Mizukake Matsuri (Święto Polewania Wodą), ponieważ publiczność oblewa wodą ludzi niosących mikoshi[1][4].
Na terenie chramu znajduje się pomnik kartografa Tadataki Inō (1745–1818). Był pierwszym, który przeszedł całą Japonię, tworząc pierwszą, pełną mapę kraju. Jej precyzja wykonania budzi zaskoczenie również obecnie[5].
Specjalnością chramu jest wykonywanie przez kapłanów rytuałów ochronnych nad samochodami, aby zapewnić ich kierowcom bezpieczną jazdę[1].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Torii prowadząca do chramu -
Pomniki mistrzów sumo na terenie chramu -
„Ichi-no-miya” -
Mikoshi w trakcie parady -
Pomnik Tadataki Inō, mierniczego i kartografa
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W piśmiennictwie polskim dot. Japonii przyjęto słowo „chram” jako tłumaczenie jinja, a słowo „świątynia” – buddyjskiej tera (o-tera). Podobnie jest w innych językach, w tym w języku angielskim: jinja → „shrine”, tera → „temple”.