Tour de France 1987
| |||
| Data | |||
|---|---|---|---|
| Etapów | 25 (26) | ||
| Dystans | 4231 km | ||
| Czas zwycięzcy | 115 h 27' 42" | ||
| Zgłoszenia | 207 kolarzy | ||
| Ukończyło wyścig | 135 kolarzy | ||
| Podium | |||
| Pierwsze miejsce | |||
| Drugie miejsce | |||
| Trzecie miejsce | |||
| Pozostałe klasyfikacje | |||
| Górska | |||
| Punktowa | |||
| Sprinterska | |||
| Młodzieżowa | |||
| Kombinowana | |||
| Najaktywniejszych | |||
| Drużynowa |
| ||
| Drużynowa punktowa |
| ||
74. Tour de France rozpoczął się 1 lipca w Berlinie, a zakończył się 26 lipca w Paryżu. Wyścig składał się z prologu i 22 etapów, w tym: 10 etapów płaskich, 8 etapów górskich i 5 etapów jazdy indywidualnej na czas. Cała trasa liczyła 4231 km.
Klasyfikacje
[edytuj | edytuj kod]Klasyfikację generalną wygrał Irlandczyk Stephen Roche, wyprzedzając Hiszpana Pedro Delgado i Francuza Jeana-François Bernarda. Roche został tym samym pierwszym kolarzem z Wysp Brytyjskich, który wygrał Wielka Pętlę. Klasyfikację górską wygrał Kolumbijczyk Luis Herrera, punktową Holender Jean-Paul van Poppel, sprinterską Francuz Gilbert Duclos-Lassalle, kombinowaną jego rodak – Jean-François Bernard, a młodzieżową Meksykanin Raúl Alcalá. Najaktywniejszym kolarzem został kolejny reprezentant gospodarzy, Régis Clère[1]. W obu klasyfikacjach drużynowych najlepsza była francuska drużyna Système U[2].
Zwycięzca poprzedniej edycji, Amerykanin Greg LeMond nie wystartował w 1987 roku z powodu wypadku.
Po zakończeniu pierwszego etapu tej edycji prowadzenie w klasyfikacji generalnej objął Polak, Lech Piasecki, którzy został pierwszym kolarzem z bloku wschodniego, który nosił maillot jaune. Podczas tej edycji Touru koszulka ośmiokrotnie zmieniała właściciela, co było nowym rekordem.
Zmiany w stosunku do poprzednich edycji
[edytuj | edytuj kod]W 1987 roku zmieniono zasady klasyfikacji młodzieżowej. W latach 1983–1986 była to w zasadzie klasyfikacja debiutantów, w której liczono wyniki tylko tych kolarzy, którzy startowali w TdF po raz pierwszy w karierze. Od 1987 roku klasyfikację tę otwarto dla wszystkich kolarzy poniżej 25 roku życia.
Zmniejszono także liczbę zawodników w poszczególnych ekipach z 10 do 9, by dopuścić więcej drużyn do startu[3].
Doping
[edytuj | edytuj kod]Podczas Tour de France testy dopingowe trzech kolarzy dały wynik pozytywny: Dietrich Thurau z RFN stosował nandrolon, a Włosi Guido Bontempi i Silvano Contini wspomagali się testosteronem[4].
Drużyny
[edytuj | edytuj kod]W tej edycji TdF wzięły udział 23[5] drużyny:
|
|
|
Etapy
[edytuj | edytuj kod]
Liderzy klasyfikacji po etapach
[edytuj | edytuj kod]
Klasyfikacje końcowe
[edytuj | edytuj kod]| Pozycja | Zawodnik | Drużyna | Czas |
|---|---|---|---|
| 1. |  Stephen Roche  | Carrera | 115 h 27' 42" |
| 2. |  Pedro Delgado | PDM | +40" |
| 3. |  Jean-François Bernard | La Vie Claire | +2' 13" |
| 4. | Charly Mottet | Système U | +6' 40" |
| 5. |  Luis Herrera | Café de Colombia | +9' 32" |
| 6. | Fabio Parra | Café de Colombia | +16' 53" |
| 7. | Laurent Fignon | Système U | +18' 24" |
| 8. | Anselmo Fuerte | BH | +18' 33" |
| 9. |  Raúl Alcalá | 7-Eleven | +21' 49" |
| 10. | Marino Lejarreta | Orbea | +26' 13" |
| Pozycja | Zawodnik | Drużyna | Punkty |
|---|---|---|---|
| 1. |  Jean-Paul van Poppel  | Superconfex | 263 |
| 2. | Stephen Roche | Carrera | 247 |
| 3. | Pedro Delgado | PDM | 228 |
| 4. | Jean-François Bernard | La Vie Claire | 201 |
| 5. |  Jozef Lieckens | Joker-Emerxil | 195 |
| Pozycja | Zawodnik | Drużyna | Punkty |
|---|---|---|---|
| 1. | Luis Herrera  | Café de Colombia | 452 |
| 2. | Anselmo Fuerte | BH | 314 |
| 3. | Raúl Alcalá | 7-Eleven | 277 |
| 4. | Pedro Delgado | PDM | 224 |
| 5. | Fabio Parra | Café de Colombia | 180 |
Klasyfikacja młodzieżowa
[edytuj | edytuj kod]| Pozycja | Zawodnik | Drużyna | Czas |
|---|---|---|---|
| 1. | Raúl Alcalá  | 7-Eleven | 115 h 49' 31" |
| 2. | Erik Breukink | Panasonic | +31' 46" |
| 3. | Gilles Sanders | KAS | +59' 08" |
| 4. |  Jesper Skibby | Colnago | +59' 24" |
| 5. | José Sanchis | Orbea | +1 h 08' 17" |
Klasyfikacja sprinterska
[edytuj | edytuj kod]| Pozycja | Zawodnik | Drużyna | Punkty |
|---|---|---|---|
| 1. | Gilbert Duclos-Lassalle  | Z-Peugeot | 249 |
| 2. | Jean-Paul van Poppel | Superconfex | 178 |
| 3. | Régis Clère | Teka | 142 |
| 4. | Martin Earley | Fagor | 100 |
| 5. | Teun van Vliet | Panasonic | 70 |
Klasyfikacja kombinowana
[edytuj | edytuj kod]| Pozycja | Zawodnik | Drużyna | Punkty |
|---|---|---|---|
| 1. | Jean-François Bernard  | La Vie Claire | 72 |
| 2. | Laurent Fignon | Système U | 70 |
| 3. | Stephen Roche | Carrera | 69 |
| 4. | Luis Herrera | Café de Colombia | 65 |
| 5. | Anselmo Fuerte | BH | 65 |
Klasyfikacja drużynowa punktowa
[edytuj | edytuj kod]| Pozycja | Drużyna | Punkty |
|---|---|---|
| 1. | Système U | 1790 |
| 2. | PDM | 1804 |
| 3. |  7-Eleven | 1821 |
| 4. | Panasonic | 1863 |
| 5. | BH | 2670 |
Klasyfikacja drużynowa
[edytuj | edytuj kod]| Pozycja | Drużyna | Czas |
|---|---|---|
| 1. | Système U | 346 h 44' 02" |
| 2. | Café Colombia | +38' 20" |
| 3. | BH | +56' 02" |
| 4. | Fagor | +1 h 07' 54" |
| 5. | La Vie Claire | +1 h 28' 54" |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ PRIX DE LA COMBATIVITÉ: PALMARÈS DES COMBATIFS. prixantargazdelacombativite.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-10)]. (fr.).
- ↑ Tour Xtra: Other Classifications & Awards (ang.)
- ↑ 1987: Drama on La Plagne (ang.)
- ↑ Doping bei der Tour de France 1947 – heute (niem.)
- ↑ Les équipes du Tour de France 1987 (fr.)
- ↑ Odcinek ten wygrał Guido Bontempi, jednak został zdyskwalifikowany za doping. Drugi na mecie Domínguez został przesunięty na miejsce pierwsze.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Le Dico Du Tour: Le Tour de France 1987 (fr.)
- Bike Race Info: 1987 Tour de France (ang.)
- Clasificaciones, El Mundo Deportivo, 27 lipca 1987 (hiszp.)
|
