Trytony (mitologia)
 Tryton, Muzea Kapitolińskie, Rzym | |
| Występowanie | |
|---|---|
| Rodzina | |
| Ojciec | |
Trytony (lm gr. Τρίτωνες Trítōnes, łac. Tritones, lp gr. Τρίτων Trítōn, łac. Triton) – w mitologii greckiej i rzymskiej pół ludzie, pół ryby[1].
Górna część ich ciała (tułów, głowa, ręce) jest podobna do ciała człowieka (tak jak centaurów i ichtiocentaurów), zaś dolna ma kształt ryby (tak jak ichtiocentaurów i hippokampów; przeważnie mają rybie ogony skręcone spiralnie)[2].
Prawdopodobnie uchodziły za potomstwo boga Trytona lub boga Posejdona[1]. Były morskimi odpowiednikami satyrów, zamieszkujących ląd[1]. Wraz z ichtiocentaurami, Trytonem, Nereidami, hippokampami tworzyły orszak Posejdona (Neptuna) i Amfitryty[2].
W sztuce przedstawiane są zwykle jako istoty dmące w wielkie muszle[1][2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- trytony – rodzina ślimaków
- Syrena
- Ichtiocentaury
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Vojtech Zamarovský: Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, s. 444. ISBN 80-8046-098-1. (słow.).; polskie wydanie: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej (Encyklopedia mitologii antycznej, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej).
- ↑ a b c Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 354. ISBN 83-04-04673-3.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Aaron J. Atsma: Tritones. theoi.com. [dostęp 2011-07-14]. (ang.).
- Władysław Kopaliński: Słownik mitów i tradycji kultury. Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003, s. 1341. ISBN 83-7399-022-4.
- Początki świata. W: Zygmunt Kubiak: Mitologia Greków i Rzymian. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 42, 125–126,. ISBN 83-7391-077-8.
- Mała encyklopedia kultury antycznej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1990, s. 764. ISBN 83-01-03529-3.
Kontrola autorytatywna (postać w mitologii greckiej):