Uzda (miasto)
Cerkiew Świętych Apostołów Piotra i Pawła | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Wysokość | 172 m n.p.m. | ||||
Populacja (2010) • liczba ludności |
| ||||
Nr kierunkowy | +375 1718 | ||||
Kod pocztowy | 223411 | ||||
Tablice rejestracyjne | 5 | ||||
Położenie na mapie obwodu mińskiego | |||||
Położenie na mapie Białorusi | |||||
53°27′58″N 27°13′28″E/53,466111 27,224444 | |||||
Strona internetowa |
Uzda (biał. Узда) – miasto na Białorusi w obwodzie mińskim, stolica rejonu uzdowskiego; 9,7 tys. mieszkańców (2010).
Historia
[edytuj | edytuj kod]Niegdyś miasteczko stanowiło ważny ośrodek litewskich Tatarów – mieścił się tu meczet zniszczony przez władze Białoruskiej SRR w latach dwudziestych XX w. Prawdopodobnie w Uzdzie (lub Zasławiu) w 1572 Maciej Kawęczyński wydrukował Biblię nieświeską.
W latach 1907–1909 w mieście działało koło prowincjonalne Polskiego Towarzystwa „Oświata” w Mińsku, które zajmowało się wspieraniem polskiej edukacji[2].
Podczas okupacji hitlerowskiej, we lipcu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1800 osób. 17 października 1941 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali. Sprawcami zbrodni było Einsatzkommando 3, niemiecka żandarmeria oraz miejscowi kolaboranci[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).
- ↑ Życie społeczno-kulturalne. Oświata. W: Między nadzieją…. s. 34–37.
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1295 .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dariusz Tarasiuk: Między nadzieją a niepokojem. Działalność społeczno-kulturalna i polityczna Polaków na wschodniej Białorusi w latach 1905–1918. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2007, s. 211. ISBN 978-83-227-2629-7.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Uzda, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 867 .