Vauxhall Viva (1963)
Vauxhall Viva – samochód osobowy klasy kompaktowej produkowany pod brytyjską marką Vauxhall w latach 1963–1979.
Pierwsza generacja
[edytuj | edytuj kod]Vauxhall Viva I | |
Inne nazwy | Envoy Epic |
---|---|
Producent | |
Zaprezentowany | Wrzesień 1963 |
Okres produkcji | 1963–1966 |
Miejsce produkcji | |
Następca | Vauxhall Viva II |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia | 2-drzwiowy sedan |
Skrzynia biegów | 4-biegowa manualna |
Napęd | |
Długość | 3937 mm |
Szerokość | 1511 mm |
Wysokość | 1353 mm |
Rozstaw osi | 2324 mm |
Liczba miejsc | 5 |
Dane dodatkowe | |
Modele bliźniacze | |
Pokrewne | |
Konkurencja |
Vauxhall Viva I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1963 roku.
Model Viva pojawił się w ofercie Vauxhalla jako podstawowy, mniejszy niż dotychczas oferowane model stanowiący odpowiedź na m.in. Ford Anglię[1]. Podobnie do konkurenta, pierwsza generacja Vivy przyjęła postać 3-drzwiowego sedana o klasycznych proporcjach.
Trójbryłowa sylwetka zdobiona była przez nisko osadzony, chromowany pas z szeroko rostawionymi, okrągłymi reflektorami, z kolei tylne nadkola zyskały charakterystyczne krawędzie[2].
Sprzedaż
[edytuj | edytuj kod]Vauxhall Viva był także eksportowany do Kanady, gdzie zasilił on ofertę lokalnej marki Envoy jako Envoy Epic[3]. Viva była sprzedawana także w krajach Europy Zachodniej jako Vauxhall Epic[4].
Silnik
[edytuj | edytuj kod]- L4 1.0l OHV
Druga generacja
[edytuj | edytuj kod]Vauxhall Viva II | |
Inne nazwy | Envoy Epic |
---|---|
Producent | |
Zaprezentowany | Wrzesień 1966 |
Okres produkcji | 1966–1970 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik | Vauxhall Viva I |
Następca | Vauxhall Viva III |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia | |
Skrzynia biegów | 4-biegowa manualna |
Napęd | |
Długość | 4105 mm |
Szerokość | 1600 mm |
Wysokość | 1354 mm |
Rozstaw osi | 2432 mm |
Liczba miejsc | 5 |
Dane dodatkowe | |
Modele bliźniacze | |
Konkurencja |
Vauxhall Viva II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1966 roku.
Druga generacja Vivy przeszła obszerną metamorfozę w stosunku do poprzednika, zyskując przestronniejsze nadwozie, a także obszerniejszą gamę wersji nadwoziowych - do 2-drzwiowego sedana dołączył także wariant 4-drzwiowy oraz pojemniejsze, 3-drzwiowe kombi[5].
Pas przedni zyskał charakterystyczne, prostokątne reflektory i wyżej umieszczoną chromowaną atrapę chłodnicy, z kolei tylny błotnik przyozdobiło przetłoczenie nawiązujące do większego modelu Victor. Gruntownie przeprojektowano także zawieszenie[6].
Sprzedaż
[edytuj | edytuj kod]Podobnie jak poprzednik, Vauxhall Viva był eksportowany do Kanady jako Envoy Epic[7], odróżniając się tym razem wizualnie od brytyjskiego odpowiednika innymi, podwójnymi reflektorami w okrągłym kształcie. Ponadto, samochód trafił także do produkcji w Australii, gdzie zasilił ofertę lokalnego Holdena jako Holden Torana[8].
Silniki
[edytuj | edytuj kod]- L4 1.2l OHV
- L4 1.6l Slant-4
- L4 2.0l Slant-4
Trzecia generacja
[edytuj | edytuj kod]Vauxhall Viva III przed liftingiem | |
Inne nazwy | Grumett Indiana |
---|---|
Producent | |
Zaprezentowany | Czerwiec 1970 |
Okres produkcji | 1970–1979 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik | Vauxhall Viva II |
Następca | |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia | |
Skrzynia biegów | 4-biegowa manualna |
Napęd | |
Długość | 4137 mm |
Szerokość | 1645 mm |
Wysokość | 1346 mm |
Rozstaw osi | 2464 mm |
Liczba miejsc | 5 |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne | |
Konkurencja |
Vauxhall Viva III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1970 roku.
Trzecia i zarazem ostatnia generacja Vivy ponownie zyskała na wielkości nadwozia i kabiny pasażerskiej w porównaniu do poprzednika, zyskując charekterystyczne przetłoczenie na masce, a także wyraźniej zaznaczone błotniki i niżej umieszczone lampy tylne. Przód zachował znane z poprzednika prostokątne reflektory, a także tradycyjny dla tej linii modelowej tylny napęd[9].
Samochód miał też za zadanie dzięki dopracowanej powłoce lakierniczej poprawić złą reputację Vauxhalla, kojarzonego na przełomie lat 60. i 70. XX wieku z rdzewiejącymi nadwoziami[10].
Magnum
[edytuj | edytuj kod]Gamę trzeciej generacji Vauxhalla Vivy poszerzyła także topowa odmiana Magnum o luksusowym przeznaczeniu. Charakteryzowała się ona głównie bogatszym wyposażeniem, a także dwubarwnym malowaniem nadwozia. Samochód dzielił inny pas przedni z pokrewnym modelem Firenza[11].
Sprzedaż
[edytuj | edytuj kod]Vauxhall Viva trzeciej generacji był także produkowany pod dwiema innymi nazwami. W Urugwaju samochód wytwarzano pod lokalną marką Grumett jako Grumett Indiana[12].
Silnik
[edytuj | edytuj kod]- L4 1.1l OHV
- L4 1.2l OHV
- L4 1.7l Slant-4
- L4 2.2l Slant-4
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Carshow Classic: 1964 Vauxhall Viva HA Saloon – Viva Vauxhall?. [dostęp 2020-10-02]. (ang.).
- ↑ The cars : Vauxhall Viva development story. [dostęp 2020-10-02]. (ang.).
- ↑ Curbside Classic Canadian Visitor Edition: 1966 (Vauxhall) Envoy Epic. [dostęp 2020-10-02]. (ang.).
- ↑ 1964 Vauxhall Epic [HA]. [dostęp 2020-10-02]. (ang.).
- ↑ Vauxhall HB 93000. [dostęp 2020-10-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-28)]. (ang.).
- ↑ Vauxhall Viva HB Review. [dostęp 2020-10-02]. (ang.).
- ↑ Envoy Epic. [dostęp 2020-10-02]. (ang.).
- ↑ 1969 HOLDEN TORANA HB – TODAY’S TEMPTER. [dostęp 2020-10-02]. (ang.).
- ↑ Vauxhall Viva HC review. [dostęp 2020-10-02]. (ang.).
- ↑ VAUXHALL VIVA IN 12 FACTS. [dostęp 2020-10-02]. (ang.).
- ↑ Vauxhall Magnum. [dostęp 2020-10-02]. (ang.).
- ↑ Vauxhall T-Car. [dostęp 2020-10-02]. (ang.).