Vauxhall Viva (1963)

Vauxhall Vivasamochód osobowy klasy kompaktowej produkowany pod brytyjską marką Vauxhall w latach 1963–1979.

Pierwsza generacja

[edytuj | edytuj kod]
Vauxhall Viva I
Ilustracja
Vauxhall Viva I
Inne nazwy

Envoy Epic
Vauxhall Epic

Producent

Vauxhall

Zaprezentowany

Wrzesień 1963

Okres produkcji

1963–1966

Miejsce produkcji

Wielka Brytania Ellesmere Port
Australia Adelaide
Portugalia Azambuja
Nowa Zelandia Lower Hutt

Następca

Vauxhall Viva II

Dane techniczne
Segment

C

Typy nadwozia

2-drzwiowy sedan

Skrzynia biegów

4-biegowa manualna

Napęd

przedni

Długość

3937 mm

Szerokość

1511 mm

Wysokość

1353 mm

Rozstaw osi

2324 mm

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Opel Kadett

Pokrewne

Bedford HA

Konkurencja

Ford Anglia

Vauxhall Viva I - tył
kanadyjski Envoy Epic

Vauxhall Viva I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1963 roku.

Model Viva pojawił się w ofercie Vauxhalla jako podstawowy, mniejszy niż dotychczas oferowane model stanowiący odpowiedź na m.in. Ford Anglię[1]. Podobnie do konkurenta, pierwsza generacja Vivy przyjęła postać 3-drzwiowego sedana o klasycznych proporcjach.

Trójbryłowa sylwetka zdobiona była przez nisko osadzony, chromowany pas z szeroko rostawionymi, okrągłymi reflektorami, z kolei tylne nadkola zyskały charakterystyczne krawędzie[2].

Sprzedaż

[edytuj | edytuj kod]

Vauxhall Viva był także eksportowany do Kanady, gdzie zasilił on ofertę lokalnej marki Envoy jako Envoy Epic[3]. Viva była sprzedawana także w krajach Europy Zachodniej jako Vauxhall Epic[4].

Silnik

[edytuj | edytuj kod]
  • L4 1.0l OHV


Druga generacja

[edytuj | edytuj kod]
Vauxhall Viva II
Ilustracja
Vauxhall Viva II
Inne nazwy

Envoy Epic
Holden Torana

Producent

Vauxhall

Zaprezentowany

Wrzesień 1966

Okres produkcji

1966–1970

Miejsce produkcji

Wielka Brytania Ellesmere Port
Australia Adelaide

Poprzednik

Vauxhall Viva I

Następca

Vauxhall Viva III

Dane techniczne
Segment

C

Typy nadwozia

2 i 4-drzwiowy sedan
3-drzwiowe kombi

Skrzynia biegów

4-biegowa manualna

Napęd

przedni

Długość

4105 mm

Szerokość

1600 mm

Wysokość

1354 mm

Rozstaw osi

2432 mm

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Opel Kadett

Konkurencja

Ford Escort

Vauxhall Viva II - tył
kanadyjski Envoy Epic

Vauxhall Viva II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1966 roku.

Druga generacja Vivy przeszła obszerną metamorfozę w stosunku do poprzednika, zyskując przestronniejsze nadwozie, a także obszerniejszą gamę wersji nadwoziowych - do 2-drzwiowego sedana dołączył także wariant 4-drzwiowy oraz pojemniejsze, 3-drzwiowe kombi[5].

Pas przedni zyskał charakterystyczne, prostokątne reflektory i wyżej umieszczoną chromowaną atrapę chłodnicy, z kolei tylny błotnik przyozdobiło przetłoczenie nawiązujące do większego modelu Victor. Gruntownie przeprojektowano także zawieszenie[6].

Sprzedaż

[edytuj | edytuj kod]

Podobnie jak poprzednik, Vauxhall Viva był eksportowany do Kanady jako Envoy Epic[7], odróżniając się tym razem wizualnie od brytyjskiego odpowiednika innymi, podwójnymi reflektorami w okrągłym kształcie. Ponadto, samochód trafił także do produkcji w Australii, gdzie zasilił ofertę lokalnego Holdena jako Holden Torana[8].

Silniki

[edytuj | edytuj kod]
  • L4 1.2l OHV
  • L4 1.6l Slant-4
  • L4 2.0l Slant-4


Trzecia generacja

[edytuj | edytuj kod]
Vauxhall Viva III
Vauxhall Magnum
Ilustracja
Vauxhall Viva III przed liftingiem
Inne nazwy

Grumett Indiana

Producent

Vauxhall

Zaprezentowany

Czerwiec 1970

Okres produkcji

1970–1979

Miejsce produkcji

Wielka Brytania Ellesmere Port
Urugwaj Nueva Helvecia

Poprzednik

Vauxhall Viva II

Następca

Vauxhall Astra
Vauxhall Chevette

Dane techniczne
Segment

C

Typy nadwozia

2 i 4-drzwiowy sedan
3-drzwiowe kombi

Skrzynia biegów

4-biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

4137 mm

Szerokość

1645 mm

Wysokość

1346 mm

Rozstaw osi

2464 mm

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Pokrewne

Vauxhall Firenza

Konkurencja

Ford Escort
Hillman Avenger

Vauxhall Victor III - tył
Vauxhall Magnum
urugwajski Grumett Indiana

Vauxhall Viva III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1970 roku.

Trzecia i zarazem ostatnia generacja Vivy ponownie zyskała na wielkości nadwozia i kabiny pasażerskiej w porównaniu do poprzednika, zyskując charekterystyczne przetłoczenie na masce, a także wyraźniej zaznaczone błotniki i niżej umieszczone lampy tylne. Przód zachował znane z poprzednika prostokątne reflektory, a także tradycyjny dla tej linii modelowej tylny napęd[9].

Samochód miał też za zadanie dzięki dopracowanej powłoce lakierniczej poprawić złą reputację Vauxhalla, kojarzonego na przełomie lat 60. i 70. XX wieku z rdzewiejącymi nadwoziami[10].

Magnum

[edytuj | edytuj kod]

Gamę trzeciej generacji Vauxhalla Vivy poszerzyła także topowa odmiana Magnum o luksusowym przeznaczeniu. Charakteryzowała się ona głównie bogatszym wyposażeniem, a także dwubarwnym malowaniem nadwozia. Samochód dzielił inny pas przedni z pokrewnym modelem Firenza[11].

Sprzedaż

[edytuj | edytuj kod]

Vauxhall Viva trzeciej generacji był także produkowany pod dwiema innymi nazwami. W Urugwaju samochód wytwarzano pod lokalną marką Grumett jako Grumett Indiana[12].

Silnik

[edytuj | edytuj kod]
  • L4 1.1l OHV
  • L4 1.2l OHV
  • L4 1.7l Slant-4
  • L4 2.2l Slant-4


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Carshow Classic: 1964 Vauxhall Viva HA Saloon – Viva Vauxhall?. [dostęp 2020-10-02]. (ang.).
  2. The cars : Vauxhall Viva development story. [dostęp 2020-10-02]. (ang.).
  3. Curbside Classic Canadian Visitor Edition: 1966 (Vauxhall) Envoy Epic. [dostęp 2020-10-02]. (ang.).
  4. 1964 Vauxhall Epic [HA]. [dostęp 2020-10-02]. (ang.).
  5. Vauxhall HB 93000. [dostęp 2020-10-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-28)]. (ang.).
  6. Vauxhall Viva HB Review. [dostęp 2020-10-02]. (ang.).
  7. Envoy Epic. [dostęp 2020-10-02]. (ang.).
  8. 1969 HOLDEN TORANA HB – TODAY’S TEMPTER. [dostęp 2020-10-02]. (ang.).
  9. Vauxhall Viva HC review. [dostęp 2020-10-02]. (ang.).
  10. VAUXHALL VIVA IN 12 FACTS. [dostęp 2020-10-02]. (ang.).
  11. Vauxhall Magnum. [dostęp 2020-10-02]. (ang.).
  12. Vauxhall T-Car. [dostęp 2020-10-02]. (ang.).