Wabcz-Kolonia

Wabcz-Kolonia
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

chełmiński

Gmina

Stolno

Strefa numeracyjna

56

Kod pocztowy

86-212[2]

Tablice rejestracyjne

CCH

SIMC

1037502

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Wabcz-Kolonia”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Wabcz-Kolonia”
Położenie na mapie powiatu chełmińskiego
Mapa konturowa powiatu chełmińskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Wabcz-Kolonia”
Położenie na mapie gminy Stolno
Mapa konturowa gminy Stolno, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Wabcz-Kolonia”
Ziemia53°21′13″N 18°34′52″E/53,353611 18,581111[1]

Wabcz-Koloniawieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie chełmińskim, w gminie Stolno na obszarze historycznej ziemi chełmińskiej przy drodze krajowej nr 55.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W XIX wieku wyodrębniono z północnej części Wabcza ziemie dla nowych mieszkańców dając początek miejscowości, wieś przed 1920 rokiem nosiła nazwę Wabcz Abbau czyli (Wabcz Wybudowanie), była też wymieniana jako Wabcz Seperunek i Wabcz Seperunki. W połowie XIX wieku w miejscowości było 10 właścicieli i byli to: Szymon Młodzieniewski, Jan Jagodziński, Franciszek Chylewski, Cecylia Elżbieta Wilksycka, która była właścicielką majątku Wabcz i miała też grunty w Wabczu Koloni, Jan Marciszewski, Jan Kawęcki, Andrzej Guziński, Maciej Guziński, Jan Maternicki. W 1857 roku wytyczono przez miejscowość szosę do Grudziądza, właścicielom działek, przez które przebiegała nowa droga za utracony pas ziemi dziedziczka Cecylia Elżbieta Wilksycka z Wabcza przekazała grunty ze swojego majątku ziemskiego. W centrum wsi stał drewniany młyn napędzany siłą wiatru, którego właścicielami pod koniec XIX wieku byli Guzińscy, później należał do Mankowskich, uległ zniszczeniu po II wojnie światowej, w 1950 roku działkę po młynie Franciszek Mankowski odstępuje sąsiadowi[3]. W najwyższym punkcie wsi na wysokości 96 metrów nad poziomem morza, na brzegu lasu została wybudowana wysoka wieża widokowa, zawaliła się na przełomie lat 60. i 70. XX wieku. W 1937 roku było jedenastu właścicieli w miejscowości i byli nimi: dziedziczka Ludwika Maria Helena Slaska po mężu Łoś, Stanisław Guziński, Alojzy Marciszewski, Paweł Chodkiewicz, Stanisław Huzarski, Franciszek Mańkowski, Józef Ziemecki, Jan Tunowski, Eleonora Adamska, Wincenty Guziński, Julianna Marciszewska. W 1938 roku w wyniku reformy rolnej zostały przekazane grunty nowym właścicielom z pomniejszonego majątku Ziemskiego Ludwiki Marii Heleny Łoś z Wabcza, nowi mieszkańcy to Józef Kurowski, Konstanty Zacharek, Bernard Marchlewski i Paweł Dąbrowski. Dotychczasowi właściciele też otrzymali grunty z reformy rolnej oprócz Eleonory Adamskiej i Julianny Marciszewskiej

[4][3][5]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 143537
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1328 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. a b Akta gruntowe sądu w Chełmnie, przechowywane w archiwum państwowym w Toruniu, sygnatury akt od 69/1647/0/2/4969 do 69/1647/0/2/4980
  4. Mieczysław Bielski, Joanna Bielska-krawczyk, Jarosław Małecki, Wabcz gmina Stolno Zespół dworsko-parkowy, 1998.
  5. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich tom XII