Walenty Dąbrowski
| Szambelan papieski | |
| Data i miejsce urodzenia | 14 lutego 1847 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 15 lutego 1931 |
| Proboszcz parafii Trójcy Świętej w Wejherowie | |
| Okres sprawowania | od 1887 do 1924 |
| Dziekan Dekanatu Wejherowo | |
| Okres sprawowania | od 1895 do 1924 |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | rzymsko-katolicki |
| Inkardynacja | diecezja chełmińska |
| Prezbiterat | 12 lipca 1874 |
| Odznaczenia | |
  | |
Walenty Dąbrowski (ur. 14 lutego 1847 w Gowinie, zm. 15 lutego 1931 w Wejherowie) – duchowny katolicki, kaszubski działacz społeczno-kulturalny i charytatywny.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Uczęszczał do gimnazjum w Wejherowie. Po maturze studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie i na uniwersytetach we Fryburgu Bryzgowijskim oraz w Münster. Święcenia kapłańskie otrzymał 12 lipca 1874 w Pelplinie. Następnie był przez 13 lat nauczycielem religii. Od 1887 został proboszczem parafii w Wejherowie. Był też delegatem biskupim i dziekanem dekanatu puckiego. W 1895 został także pierwszym dziekanem nowo utworzonego dekanatu wejherowskiego. W 1924 przeszedł na emeryturę. Przemawiał do zgromadzonych w Wejherowie pątników w języku kaszubskim.
Od 1915 był kanonikiem honorowym kapituły chełmińskiej. Władze kościelne przyznały mu również godność szambelana papieskiego (prałata). 2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[1]. W 1927 otrzymał Krzyż Pro Ecclesia et Pontifice[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 23.
- ↑ Regina Osowicka: Bedeker wejherowski. Wejherowo: Drukarnia ACTEN, 2006. ISBN 83-922059-2-8.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Gerard Labuda: Zapiski kaszubskie, pomorskie i morskie, Gdańsk : Oficyna Czec, 2000, Wyd. 1, s. 332