Wojskowy Instytut Medyczny

Wojskowy Instytut Medyczny - Państwowy Instytut Badawczy[1]
Godło szpitala
Ilustracja
Data założenia

1964

Państwo

 Polska

Adres

ul. Szaserów 128
04-141 Warszawa

Dyrektor

gen. broni prof. dr hab. n. med. Grzegorz Gielerak

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Wojskowy Instytut Medyczny - Państwowy Instytut Badawczy”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wojskowy Instytut Medyczny - Państwowy Instytut Badawczy”
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wojskowy Instytut Medyczny - Państwowy Instytut Badawczy”
Ziemia52°15′03,7440″N 21°05′18,6720″E/52,251040 21,088520
Strona internetowa
Oznaka rozpoznawcza WIM (2012)

Wojskowy Instytut Medyczny – Państwowy Instytut Badawczy[1]szpital w Warszawie znajdujący się przy ul. Szaserów 128 w dzielnicy Praga-Południe. Placówka jest centralnym ośrodkiem klinicznym, dydaktycznym, konsultacyjnym i naukowo-badawczym dla wojskowej służby zdrowia. Od 19 października 2022 r. ma status państwowego instytutu badawczego[1].

Od roku 1996 szpital posiada lądowisko śmigłowcowe, które po remoncie w roku 2011 zostało przystosowane do obsługi lądowań przez całą dobę[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Historia Szpitala sięga okresu międzywojennego, od Szpitala Ujazdowskiego – Szpitala Szkolnego Centrum Wyszkolenia Sanitarnego, pierwszego szpitala wojskowego w Warszawie, który podzielił los swojego miasta w czasie II wojny światowej. Po wojnie uroczyste otwarcie szpitala nastąpiło 10 listopad 1945 w gmachu dawnej Szkoły Pielęgniarskiej przy ul. Koszykowej 78, a komendantem Szpitala MON został mjr lek. A. Kaczkowski. W 1952 Szpital MON przekształcono w Centralny Szpital MON. W 1956 do struktury szpitala dołączono samodzielne dotychczas instytucje: Centralną Przychodnię Lekarską MON oraz Wojskowe Pogotowie Lekarskie garnizonu m.st. Warszawy. Komendantem Szpitala MON został płk lek. Stanisław Noworyta. W 1958 Centralny Szpital MON stał się placówką naukowo-badawczą w ramach powstałej Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi i nadano mu nazwę 2 Centralnego Szpitala Klinicznego WAM[3][4].

Kierownictwo MON podjęło decyzję o budowie nowego gmachu dla szpitala MON. Ostatecznie wybrano lokalizację na warszawskim Grochowie. Budowę nowego obiektu zakończono w październiku 1964 roku przy ul. Szaserów 128, zachowując zespół szpitalny przy ul. Koszykowej. 12 października 1964 nastąpiło oficjalne otwarcie 2 Centralnego Szpitala Klinicznego WAM. Szpital powstał z połączenia 1 Wojskowego Szpitala Okręgowego zlokalizowanego przy ul. Nowowiejskiej i 2 Centralnego Szpitala Klinicznego WAM przy ul. Koszykowej. W 1967 na bazie 2 CSK WAM utworzono Instytut Kształcenia Podyplomowego z 2 2 Centralnym Szpitalem Klinicznym WAM. Komendantem został płk prof. Dymitr Aleksandrow, a komendantem 2 CSK WAM płk lek. Zbigniew Kowalczewski[3].

1 stycznia 1999 w związku z reformą służby zdrowia, Szpital uzyskał osobowość prawną i stał się samodzielną jednostką budżetową. Jego organem założycielskim został MON. W 2002 w związku ze zmianami w wyższym wojskowym szkolnictwie medycznym, Wojskowa Akademia Medyczna stała się częścią Uniwersytetu Medycznego na prawach Wydziału, a CSK WAM uległ przekształceniu w Wojskowy Instytut Medyczny[3].

Placówka wielokrotnie zmieniała nazwy[3]:

  • 1964 - 2 Centralny Szpital Kliniczny Wojskowej Akademii Medycznej
  • 1967 - Instytut Kształcenia Podyplomowego Wojskowej Akademii Medycznej z 2 Centralnym Szpitalem Klinicznym WAM na prawach Wydziału ds. Kształcenia Podyplomowego
  • 1974 - Centrum Kształcenia Podyplomowego WAM
  • 1983 - Centralny Wojskowy Szpital Kliniczny z Centrum Kształcenia Podyplomowego WAM
  • 1986 - Centralny Szpital Kliniczny WAM
  • 1999 - Centralny Szpital Kliniczny WAM Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnej
  • 2002 - Wojskowy Instytut Medyczny z Centralnym Szpitalem Klinicznym Ministerstwa Obrony Narodowej

Ośrodki

[edytuj | edytuj kod]
  • Ośrodek Kliniczny Chorób Głowy i Szyi
    • Klinika Chirurgii Twarzowo-Szczękowej
    • Klinika Otolaryngologii
    • Klinika Okulistyki
  • Ośrodek Kliniczny Chorób Serca i Naczyń
    • Klinika Kardiologii i Chorób Wewnętrznych
    • Klinika Kardiochirurgii
    • Klinika Chirurgii Naczyniowej i Endowaskularnej
  • Ośrodek Kliniczny Chorób Układu Pokarmowego, Oddechowego, Chorób Rozrostowych, Endokrynologii i Ginekologii
    • Klinika Gastroenterologii
    • Klinika Chirurgii Ogólnej, Onkologicznej, Metabolicznej i Torakochirurgii
    • Klinika Onkologii
    • Klinika Chorób Wewnętrznych i Hematologii
    • Klinika Chorób Wewnętrznych, Pneumonologii i Alergologii
    • Klinika Endokrynologii i Terapii Izotopowej
    • Klinika Ginekologii i Ginekologii Onkologicznej
    • Klinika Urologii Ogólnej, Czynnościowej i Onkologicznej
  • Ośrodek Kliniczny Schorzeń Narządu Ruchu, Traumatologii i Psychoneurologii
    • Klinika Traumatologii i Ortopedii
    • Klinika Ortopedii
    • Klinika Neurochirurgii
    • Klinika Chorób Wewnętrznych i Reumatologii
    • Klinika Rehabilitacji
    • Klinika Neurologiczna
    • Klinika Psychiatrii i Stresu Bojowego
  • Ośrodek Kliniczny Intensywnej Terapii i Opieki Specjalnej
    • Szpitalny Oddział Ratunkowy (SOR)
    • Oddział Przyjęć
    • Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii
    • Klinika Chorób Infekcyjnych i Alergologii
    • Oddział Kliniczny Chirurgii Plastycznej, Rekonstrukcyjnej i Leczenia Oparzeń
    • Klinika Chorób Wewnętrznych, Nefrologii i Dializoterapii
  • Ośrodek Diagnostyki Medycznej
    • Zakład Immunologii i Alergologii Klinicznej
    • Zakład Medycyny Nuklearnej
    • Zakład Radiologii Lekarskiej
    • Zakład Transfuzjologii Klinicznej
    • Zakład Patomorfologii
    • Zakład Diagnostyki Laboratoryjnej
  • Klinika Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej
  • Klinika Dermatologiczna
  • Poradnia Podstawowej Opieki Zdrowotnej

Komendanci, dyrektorzy

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1945 do 2024 komendantami i dyrektorami byli[3][5][6][7][8]:

Komendanci

[edytuj | edytuj kod]

Szpital MON (1945-1952) (ul.Koszykowa 1945-1952)

  • mjr lek. A. Kaczkowski – (1945-1952)

Centralny Szpital MON (1952-1958)

  • płk lek. Stanisław Noworyta – (1952-1958)
gen. bryg. D. Aleksandrow
płk Sylwester Czaplicki
gen. bryg. prof. dr hab. n. med. Grzegorz Gielerak zdjęcie z 2011

2 Centralny Szpital Kliniczny Wojskowej Akademii Medycznej (ul. Koszykowa 1958-1964)

  • płk lek. Stanisław Noworyta – (1958-1961)
  • płk dr hab. Czesław Półtorak – (1961-1963)

2 Centralny Szpital Kliniczny Wojskowej Akademii Medycznej (ul. Szaserów 1964-1967)

  • płk lek. Tadeusz Rożniatowski – (1964-1965)
  • płk lek. Tadeusz Stasiak – (1965-1967)

Instytut Kształcenia Podyplomowego WAM z 2 Centralnym Szpitalem Klinicznym WAM (1967-1974)

2 Centralny Szpital Kliniczny WAM:

  • płk lek. Zbigniew Kowalczewski – (1967-1972)
  • płk prof. dr n. med. Sylwester Czaplicki – (1972-1974)

Centrum Kształcenia Podyplomowego WAM (1974-1983)

Centrum Kształcenia Podyplomowego WAM

  • płk prof. dr hab. med. Tadeusz Orłowski (1983-1986)

Centralny Wojskowy Szpital Kliniczny

  • płk lek. Leszek Bogdał – (1983-1986)

Centralny Szpital Kliniczny WAM (1986-1999)

Centralny Szpital Kliniczny WAM z Polikliniką Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnej (1999-2002)

  • płk prof. dr hab. med. Eugeniusz Dziuk – (1999-2001)
  • płk prof. dr hab. n. med. Marek Maruszyński – (2001-2002)

Dyrektorzy

[edytuj | edytuj kod]

Wojskowy Instytut Medyczny z Centralnym Szpitalem Klinicznym MON (10 grudnia 2002 - do chwili obecnej)

Pracownicy

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Wojskowym Instytutem Medycznym.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Krzysztof Komorowski: Kronika Wojska Polskiego 2006. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2007, s. 17. ISSN 1734-2317.
  • Krzysztof Komorowski: Kronika Wojska Polskiego 2004. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2005, s. 210-211. ISSN 1734-2317.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 września 2022 r. w sprawie nadania Wojskowemu Instytutowi Medycznemu statusu państwowego instytutu badawczego (Dz.U. z 2022 r. poz. 2044).
  2. Zimowe lądowanie w WIM. 2014-02-04. [dostęp 2018-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-28)]. (pol.).
  3. a b c d e Komorowski 2005 ↓, s. 210.
  4. Jubileusz 50-lecia Szpitala przy Szaserów. wim.mil.pl. [dostęp 2024-05-03].
  5. Komorowski 2007 ↓, s. 17.
  6. Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2024-05-03].
  7. Nominacje generalskie w dniu Święta Wojska Polskiego. mon.gov.pl, 15 sierpnia 2005. [dostęp 2015-04-19].
  8. 50 lat Szpitala Wojskowego „Na Szaserów”. wojskowa-il.org.pl. [dostęp 2024-05-05].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]