Zalipienie
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy | 225387 |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
 52°50′30″N 26°07′14″E/52,841667 26,120556 | |
Zalipienie (biał. Заліпенне, Zalipiennie; ros. Залипенье, Zalipieńje) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie lachowickim, w sielsowiecie Krzywoszyn.
W pobliżu położony jest Rezerwat przyrody Puszcza Święcicka.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W Rzeczypospolitej Obojga Narodów leżało w województwie nowogródzkim, w powiecie nowogródzkim. W 1589 zostało nadane jezuitom nieświeskim przez Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła Sierotkę. Po kasacie zakonu pod koniec XVIII w. dobra te przypadły Potockim[1]. Odpadło od Polski w wyniku II rozbioru.
W XIX i w początkach XX w. położone było w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie nowogródzkim, w gminie Krzywoszyn.
W dwudziestoleciu międzywojennym leżało w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie baranowickim[a], w gminie Krzywoszyn[2]. W 1921 miejscowość liczyła 287 mieszkańców, zamieszkałych w 69 budynkach, wyłącznie Białorusinów wyznania prawosławnego[2].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ do 1919 w powiecie nowogródzkim
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zalipienie, pow. nowogródzki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 348.
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Zalipienie, pow. nowogródzki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 348.
- Mapa WIG Lipsk. [dostęp 2024-05-07]. (pol.).
- Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2024-05-07]. (ros. • biał.).