Zosima (Balin)

Zosima
Maksim Anatoljewicz Balin
Biskup magnitogorski i wierchnieuralski
Kraj działania

Rosja

Data i miejsce urodzenia

3 grudnia 1975
Omsk

Biskup azowski
Okres sprawowania

2019

Biskup magnitogorski i wierchnieuralski
Okres sprawowania

od 2019

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia magnitogorska

Śluby zakonne

26 marca 2003

Diakonat

4 grudnia 2003

Prezbiterat

5 kwietnia 2009

Nominacja biskupia

28 grudnia 2018

Chirotonia biskupia

8 stycznia 2019

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

8 stycznia 2019

Miejscowość

Moskwa

Miejsce

Sobór Zaśnięcia Matki Bożej na Kremlu

Konsekrator

Cyryl

Współkonsekratorzy

Włodzimierz (Ikim), Arseniusz (Jepifanow), Sergiusz (Czaszyn), Mateusz (Kopyłow), Teofilakt (Moisiejew), Dionizy (Porubaj), Teodozjusz (Gażu), Piotr (Mansurow), Sawwacjusz (Zagriebielny), Paramon (Gołubka)

Zosima, imię świeckie Maksim Anatoljewicz Balin (ur. 3 grudnia 1975 w Omsku) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył szkołę średnią w Omsku, a także szkołę duchowną przy eparchii omskiej, gdzie uczył się w latach 1990–1992, będąc równocześnie hipodiakonem arcybiskupa omskiego Teodozjusza. W latach 1992–1994 uczył się w seminarium duchownym w Moskwie, natomiast przez kolejny rok żył w monasterze św. Nikity w Perejasławiu Zaleskim jako świecki pracownik. Od 1996 do 2001 r. kształcił się na Omskim Państwowym Uniwersytecie Pedagogicznym, natomiast od 2001 do 2004 r. był słuchaczem seminarium duchownego w Tomsku. 26 marca 2003 r. w cerkwi Kazańskiej Ikony Matki Bożej na terenie monasteru Zaśnięcia Matki Bożej i św. Aleksego w Tomsku złożył wieczyste śluby mnisze na ręce biskupa tomskiego Rościsława, przyjmując imię zakonne na cześć św. Zosimy Sołowieckiego[1]. Ten sam hierarchia wyświęcił go na hierodiakona, co miało miejsce 4 grudnia 2003 r. w katedralnym soborze Objawienia Pańskiego w Tomsku. W 2004 r. został skierowany do służby w eparchii jużnosachalińskiej i kurylskiej początkowo jako misjonarz, a następnie jako etatowy duchowny w soborze Zmartwychwstania Pańskiego w Jużnosachalińsku. Tam też 5 kwietnia 2009 r. został wyświęcony na kapłana przez biskupa jużnosachalińskiego Daniela[1].

W 2011 r. był kierownikiem oddziału służby więziennej w eparchii jużnosachalińskiej, służąc równocześnie w katedralnym soborze, cerkwi św. Jerzego w Ochotskim, cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej w Malkowie oraz cerkwi św. Łukasza Krymskiego przy szpitalu kolejowym w Jużnosachalińsku. Jeszcze w tym samym roku przeszedł do służby duszpasterskiej w eparchii omskiej[1].

W 2013 r. został przełożonym monasteru św. Mikołaja w Bolszekułaczym (eparchia omska), pełniąc także funkcję kierownika eparchialnego oddziału ds. monasterów i życia mniszego oraz dziekana monasterów. Od 2017 r. wykładał homiletykę w seminarium duchownym w Omsku, był także kapelanem na Omskim Państwowym Uniwersytecie Pedagogicznym[1].

28 grudnia 2018 r. został nominowany na biskupa azowskiego, wikariusza eparchii omskiej. W związku z tą decyzją otrzymał godność archimandryty[1]. 8 stycznia 2019 r. przyjął chirotonię biskupią z rąk patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla oraz innych hierarchów, w soborze Zaśnięcia Matki Bożej w Moskwie[1]. 26 grudnia 2019 r. przeniesiony na katedrę magnitogorską[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]