Curitiba
Curitiba | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 25°25′S 49°16′W / 25.417°S 49.267°W | |
| Država |  Brazil |
| Savezna država | Paraná |
| Osnovan | 1693. [1] |
| Vlast | |
| - Prefeito | Rafael Greca de Macedo |
| Površina | |
| - Urbano područje | 435,3 km²[1] |
| - Područje utjecaja | 7,873 km²[2] |
| Visina | 934[3] |
| Stanovništvo (2021./2022.) | |
| - Urbano područje | 1,963,730[1] |
| - Urbana gustoća | 4,512 stan/km²[2] |
| - Područje utjecaja | 3,424,978[2] |
| - Gustoća područja utjecaja | 429,6 stan/km²[2] |
| Vremenska zona | VST (UTC-4:30) |
| Poštanski broj | 80000–82999[1] |
| Pozivni broj | 41[1] |
| Karta | |
  Curitiba Pozicija Curitibe u Brazilu | |
Curitiba je grad i općina od 1,963,730[1] i 8 po veličini aglomeracija u zemlji od 3,382,210 stanovnika.[2], koja se nalazi na jugu Brazila u Saveznoj državi Paraná u kojoj je administrativni centar.
Curitiba se prostire na nadmorskoj visini od 934 metara[3], po Brazilskoj visoravni, nedaleko od njenog ruba prema Atlantiku i izvora rijeke Iguaçu.[4]
Curitiba je službeno osnovana u martu 1693.[3] U 17. vijeku glavna ekonomska aktivnost bilo je rudarstvo, uz poljoprivredu za vlastite potrebe.[3] Sljedeći ciklus koji je trajao od 18. do 19. vijeka, bila je aktivnost vezana uz stočarstvo. Curitiba je bila usputna stanica goniča (tropeira) koji su gonili velika stada do Minas Gerais. Često su se znali poduže zadržati na rančevima u okolici, pa čak i prezimiti.[3] Tad se razvila sadnja biljke mate, šumarstvo i drvna industrija
Grad je toliko narastao da je 1854. postao administrativni centar tadašnje Provincije Paraná, a od 1894. je sjedište biskupije.[4]
Kad je krajem 19. vijeka izgrađena željeznička pruga do luke Paranaguá na Atlantiku uslijedio je val evropskih imigranata.[3] Drugi masovni val doseljavanja uslijedio je početkom 20. vijeka, dolaskom Sirijaca i Japanaca, kao i masovnim priljevom migranata iz ruralnih područja. Od 1940. Curitiba ima eksplozivni ekonomski i demografski rast.[4]
Kako je izgrađen u kraju bez nekih prirodnih ljepota, početkom 1970-ih se počeo uljepšavati podizanjem akumulacionih jezera, velikih parkova i drugih rekreacijskih sadržaja. Tad su uvedeni programi recikliranja, propisi o urbanističkom zoniranju i bolji javni transport.[4]
Curitiba je i velik garnizon sa bazom ratne avijacije.[4]
Najveća znamenitost grada je Centro Civico, monumentalna grupa zgrada, u kom se nalazi Muzej Oscar Niemeyer i Palacio Iguaçu, sjedište vlade Države Paraná. Ostala zanimljiva mjesta su Muzej Paranaense i park Bacacheri sa egipatskim muzejom.[4]
Najpoznatiji sportski klub je nogometni klub Coritiba Foot Ball Club.
U gradu djeluju dva univerziteta, od 1912. Federalni univerzitet Paraná i od 1959. Papinski katolički univerzitet.[4]
Curitiba je snažan industrijski centar, njegove tvornice proizvode; papir, namještaj, tekstil, cement, cigarete, maté, pivo, bezalkoholna pića, drvnu građu i suhomesnate proizvode.[4] Volvo proizvodi kamione i autobuse od 1980, a francuski Renault automobile u velikom pogonu Ayrton Senna od 1998. .[5]
Roba se izvozi iz luka na Atlantiku; Antonine i Paranaguá udaljenih 55, odnosno 90 km istočno od grada.[4]
Curitiba je dobro povezana sa drugim brazilskim gradovima, cestama i željeznicom, naročito sa Porto Alegreom na jugu i São Paulom na sjeveru.[4] Grad ima i veliki Internacionalni aerodrom Afonso Pena (IATA: CWB, ICAO: SBCT) sa dnevnim linijama prema brojnim gradovima u zemlji i inozemstvu.
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 „in Curitiba (Paraná)” (engleski). City Population. Pristupljeno 04.01.2024.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 „Curitiba Urban Agglomeration in Brazil” (engleski). City Population. Pristupljeno 04.01.2024.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 „Perfil da Cidade de Curitiba” (potugalski). Prefeitura do Curitiba. Pristupljeno 04.01.2024.
- ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 „Curitiba” (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 04.01.2024.
- ↑ „Curitiba Plant” (engleski). Renault Group. Pristupljeno 04.01.2024.
