Disonanca

Disonsonanca (lat. dissonantia, fr. i engl. dissonance, što znači razdor, nesloga, nesaglasje, zvučni nesklad)[1][2] je sazvučje koje nastaje kada istovremeno zvuče dva ili više tona (intervala) i kod slušaoca izazivaju utisak neprijatnosti, nesklada i nemira i traže razrešenje, tj. smirenje.[3]

Neki primeri disonanci na tonu ce1.

Disonantni intervali su:

  1. sve sekunde
  2. sve septime
  3. svi umanjeni intervali
  4. svi prekomerni intervali

Uho današnjeg čoveka je do te mere postalo imuno na zvučne nesklade i oštrine, da nekadašnje teoretske disonance današnjem čoveku više nisu grube i neprijatne.

Suprotno disonanci je konsonanca, koja se doživljava kao prijatno, smireno i ugodno zvučanje za ljudsko uho i ne traži razrešenje.

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. Vlastimir Peričić, Višejezični rečnik muzičkih termina
  2. Vlastimir Peričić, Harmonija prvi deo, Beograd, Zajednica muzičkih i baletskih škola Srbije, 2004.
  3. Radivoj Lazić - Vlastimir Peričić, Osnovi teorije muzike