Fernando de Santiago y Díaz
Najodličniji Fernando de Santiago | |
premijer Španije (interim) | |
|---|---|
| Na dužnosti 1. jul 1976 – 3. jul 1976 | |
| Monarh | Juan Carlos I |
| Potpredsjednik | Juan-Miguel Villar Mir |
| Prethodnik | Carlos Arias Navarro |
| Nasljednik | Adolfo Suárez |
| Na dužnosti 4. mart 1971 – 24. april 1974 | |
| Prethodnik | José María Pérez de Lerma |
| Nasljednik | Federico Gómez de Salazar |
| Rođen/a | 23. 7. 1910. Madrid, Španija |
| Umro/la | 6. 11. 1994. (dob: 84) Madrid, Španija |
| Državljanstvo | Španija |
| Politička stranka | Falanga (1936-1980) Movimiento Nacional |
| Suprug/a | San Fermín de los Navarros |
| Djeca | 5 |
| Vojna služba | |
| Rod/služba | Kopnena vojska |
| Čin | General-lajtnant |
| Komande | Glavni politehnički vojni kolegij |
Fernando de Santiago y Díaz de Mendívil (23. jul 1910 – 6. novembar 1994) bio je španski vojskovođa i političar koji je služio za vrijeme Francove diktature, a za vrijeme tranzicije prema demokraciji godine 1976. nakratko služio kao premijer Španije.
Santiago je bio profesionalni oficir koji se za vrijeme građanskog rata borio na strani pobunjenika, a u poratnom režimu napredovao do čina generala. Godine 1971. je imenovan za generalnog guvernera Španske Sahare gdje se borio protiv pokreta Polisario. Poslije je imenovan za ministra obrane u vladi Carlosa Ariasa Navarra, nakon čije je ostavke u julu 1976. privremeno preuzeo premijerski položaj. Kao ministar obrane je ostao u vladi novog, reformski nastrojenog premijera Adolfa Suareza. Kada je dva mjeseca kasnije Suarez najavio Ley para la Reforma Political, projekt uvođenja višestranačkog sistema, Santiago je podnio ostavku. Kasnije je bio blizak krugovima koji će 1981. pokušati neuspjeli antidemokratski puč.