Huteriti
| Huteriti Hutterer | |
|---|---|
 | |
Huteriti (njemački: Hutterer) znani i kao Huteritska braća (Hutterische Brüder) su jedna od sekta anabaptističkog pokreta, nastala na teritoriju današnje Austrije i Južne Njemačke, čiji su članovi našli egzil od progona u Moravskoj.[1]
Huterita danas ima oko 50,000 i to uglavnom na zapadu Sjedinjenih Američkih Država i Kanade, gdje žive po kolonijama od 60 do 150 članova i rade na kolektivnim farmama (Bruderhof).[1]
Osnovna karakteristika Huterita je kolektivizam i duh zajedništva kog su oni pronašli u Djelima apostolskim 2:41–47 i 4:32–37 u kojima se opisije život prve crkve u Jeruzalemu. Oni su svojim životom i radom htjeli to obnoviti. Ime su dobili ime po svom karizmatičnom lideru Jakobu Hutteru, koji je mučen i spaljen kao heretik 1536.[1]
I oni se kao i Amiši Starog Reda, drže podalje od vanjskog svijeta i ne sudjeluju u politici.
Sve do 1990-ih svoju djecu su minimalno školovali u vlastitim kolonijama tek toliko da mogu čitati Bibliju i nešto izračunati. Njačešće do minimalne dobi koju je odredila Savezna država ili okrug. Ipak danas većina kolonija dozvoljava djeci da završe srednju školu u skladu sa državnim ili okružnim nastavnim planom i programom.[1]
Progoni su natjerali Huterite da tokom 17. vijeka emigriraju u Ugarsku i Ukrajinu. Od 1870-ih počeli su se seliti u Južnu Dakotu, a za vrijeme Prvog svjetskog rata kao uvjereni pacifisti u Kanadu, da izbjegnu regrutaciju, nakon rata mnogi su se vratili u Sjedinjene Američke Države.[1]
Zbog visokog nataliteta (45,9%) stalno im trebaju nove kolonije, koje sve teže pronalaze, jer se njihov neortodoksni način života najčešće ne sviđa zajednicama u koje bi se naselili. Neki okruzi su čak donjeli zakone koji ograničavaju rast huteritskih kolonija.[1]
