Publije Kornelije Scipion Nasika Serapion (konzul 138. pne.)

Publije Kornelije Scipion Nasika Serapion (Publius Cornelius Scipio Nasica Serapio, cca. 183. pnme,. – Pergam, 133. pne.) je bio rimski političar, pripadnik znamenite porodice Kornelija, koji je izrabran za konzula godine 138. pne.

Rodio se kao sin konzula Publija Kornelija Scipiona Nasike Korkula i njegove supruge Kornelije Afrikane Starije. U politici se prvi put istakao protivljenjem trećem punskom ratu.^[1] Godine 141. pne. je izabran za pontifex maximusa, naslijedivši umrlog oca, a godine 138. pne. je postao konzul. Konzulski mandat mu je obilježio sukob s tribunom Kurijatom, nastao zbog pokušaja da visokim porezima financira pohod na Iliriju; sukob je završio time da ga je Kurijat dao uhapsiti, a nepopularni konzul dobio nadimak Serapion po obliku svog nosa. Usprkos toga, Serapion je zadržao dovoljno političkog uticaja da nekoliko godina kasnije postane jedan glavnih protivnika Tiberija Grakha i njegovog projekta socijalnih reformi. Kada se Tiberije po drugu godinu zaredom kandidirao za tribuna, a što je bio čin bez presedana u historiji Republike, Serapion ga je optužio da želi postati tiranin te bio među vođama rulje koja je Tiberija ubila. Potom je vodio čistku Tiberijevih pristaša. Kasnije iste godine Senat ga je poslao u diplomatsku misiju u Pergam; slanje pontifexa izvan Rima je bio događaj bez presedana pa mnogi historičari vjeruju kako je u pitanju bilo faktički egzil, odnosno pokušaj da se smire uzavrele strasti i eskalacija nasilja na rimskim ulicama. Serapion je po dolasku u Pergam umro, a za što su u Rimu optuživani Tiberijevi pristaše.

• Manuel Dejante Pinto de Magalhães Arnao Metello and João Carlos Metello de Nápoles, "Metellos de Portugal, Brasil e Roma", Torres Novas, 1998