Tenor

Tenor (lat. tenere — držati) je najviši muški glas u modalnom registru, tj. vokalni registar najčešće korišćen u pevanju i govorenju. Nalazi se iznad baritona.

Tipični tenor glas ima raspon od C-a jednu oktavu ispod srednjeg C-a (261,6 Hz) do C-a jednu oktavu iznad srednjeg C-a (523,2 Hz). U horskoj muzici, tenor je drugi najniži glas, iznad basa i ispod alta i soprana. S obzirom da je pravi tenorski glas redak, ponekad viši baritoni ili niže alte pevaju tenorsku ulogu.

U operi

[uredi | uredi kod]

Ima više vrsta tenora. U klasičnoj muzici, tenorski glas određen je po vokalnom rasponu, vokalnoj boji, vokalnoj težini, tesituri, tj. rasponu gde je glas najprirodniji i najlakše ga je proizvesti, vokalnoj rezonanci, i mestima izmene u glasu (passaggio). Navedene glasovne osobine upotrebljavaju se u ocenjivanju vrste svakog vokalnog raspona, ne samo tenora.

Vrste tenora

[uredi | uredi kod]
  • Lirski
  • Dramski
  • Koloraturni
  • Spinto
  • Kontra
  • Baritonalni

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]