Univerzitet u Virginiji
| Univerzitet u Virginiji | |
|---|---|
| (en) University of Virginia | |
 | |
 Rotunda univerziteta | |
| Historija | |
| Osnivač | Thomas Jefferson |
| Osnivanje | 1819. |
| Generalno | |
| Vrsta | javni |
| Budžetski izdatak | 7,5 milijardi USD[1] |
| Budžet | 2,7 milijardi USD |
| Administracija | |
| Predsjednik | Teresa A. Sullivan |
| Akademsko osoblje | 2102 |
| Studenti | |
| Broj studenata – dodiplomci – diplomci | 14.898[2] 6340[2] |
| Boje | plava i narančasta[3] |
| Sportovi | NCAA Division I: ACC 25 ekipa (12 muških, 13 ženskih) |
| Nadimak | Virginia Cavaliers, Wahoos |
| Maskota | Cavalier |
| Udruženja | AAU, APLU, ORAU, URA, SURA |
| Lokacija | |
| Sjedište – grad – savezna država – država | Charlottesville Virginia  SAD |
| Kampus | suburbani (6,81 km²) |
| Koordinate | |
| Službene stranice | |
| www | |
| Monticello i Univerzitet u Virginiji u Charlottesvilleu | |
|---|---|
 Svjetska baština – UNESCO | |
 | |
| SAD
  Univerzitet u Virginiji | |
| Registriran: | 1987. (11. zasjedanje) |
| Vrsta: | Kulturno dobro |
| Mjerilo: | i, iv, vi |
| Ugroženost: | - |
| Referenca: | UNESCO |
Univerzitet u Virginiji (engl. University of Virginia, kratica: UVA) je javni univerzitet u gradu Charlottesvilleu, u američkoj saveznoj državi Virginiji. Zamislio ga je i dizajnirao 1819. godine Thomas Jefferson (1743–1826), autor Američke deklaracije o neovisnosti i treći predsjednik SAD-a, koji je bio također i talentirani arhitekt. Izvorno upravno tijelo UVA su činili bivši američki predsjednici Thomas Jefferson, James Madison i James Monroe. Posjed na kojem je nastao univerzitet je bio u vlasništvu Monroea, u čijem domu i odvjetničkom uredu je danas smješten rezidencijalni dio univerziteta[4].
Thomas Jefferson je dizajnirao Univerzitet u Virginiji u duhu neoklasicizma i načelima paladijanizma, te ga je nazivao Akademsko selo (Academical Village). Njezina jedinstvena arhitektura zasnovana na rječniku klasične antike simbolizira težnje novoosnovane američke republike kao nasljednice europske tradicije, ali i najavljuje kulturni eksperiment tzv. kolonijalne arhitekture zrele države. Zbog toga je virginijski univerzitet, zajedno s privatnom Jeffersonovom vilom Monticello, upisano na UNESCO-v popis mjesta svjetske baštine u Americi 1987. godine[5].
Zemljište za izgradnju univerziteta su 1788. godine je kupio ratni veteran James Monroe, koji će kasnije postati peti predsjednik SAD-a. Godine 1817. odbor je otkupio zemljište od Monroea, kada je on bio predsjednik, i pod vodstvom Jeffersona započela je gradnja koja je dovršena 1819. god. Nastava na univerzitetu je započela 1825. godine. Za razliku od ostalih univerziteta koja su tada nudili samo tri studija: medicinu, pravo i teologiju, Univerzitet u Virginiji je nudio i studije astronomije, filozofije, politologije, arhitekture i drugih inženjerskih disciplina. Bila je to prva obrazovna institucija koja je nudila studije modernih akademskih disciplina[6]. Još progresivniji korak je bio potpuno odvajanje obrazovanja od religije. Godine 1826. James Madison, četvrti predsjednik SAD-a je postao rektor univerziteta, a Jefferson je bio u upravnom odboru, sve do svoje smrti.
William Faulkner, dobitnik Nobelove nagrade i Pulitzerove nagrade, postao je predavač i konzultant na univerzitetu 1957. godine, što je ostao do svoje smrti 1962. godine. Braća John F. i Robert F. Kennedy su pohodili univerzitet 1958. godine, a 1960. i Martin Luther King. Univerzitet su posjetili i kraljica Elizabeta II. 1976. i Desmond Tutu 1998. godine.
Godine 2012. U.S. News & World Report je rangirao Virginijski univerzitet na drugo mjesto svih javnih univerziteta u SAD-u i 25. ponajbolje u državi[7]. Sportisti UVA se natječu u 23 sporta, a u ukupnom poretku američkih univerziteta (NACDA Directors' Cup) su ostvarili treće mjesto 2010. godine[8].
Univerzitet u Virginiji je remek-djelo i izvanredan primjer velikih obrazovnih institucija iz vremena prosvjetiteljstva. Ono je bilo posljednje arhitektonsko i najambicioznije Jeffersonovo djelo. Upuštajući se u ovaj projekt utemeljen na obrazovnim idealima enciklopedizma i demokracije, Jefferson je napustio planove starijih fakulteta u Velikoj Britaniji i SAD-u. Njegov ostvareni plan „akademskog sela” je inspiriran higijenskim načelima graditelja bolnica i masom simbolično dočarava hijererhiju i ponavljanje oblika.
Njegova Rotunda, koja je kopija rimskog Panteona u pola njegove veličine, se uzdiže iznad knjižnice i dominira cijelim kompleksom. U deset paviljona s obje strane knjižnice nalazilo se deset profesora koji su vodili neovisne škole, te je namjera bila da svojim osobitim oblikovanjem predstavljaju enciklopediju klasične i neoklasične arhitekture. Na katu iznad učionica bile su stambene prostorije profesora i 54 sobe za učenike. Kolonada u prizemlju koja ih sve povezuje je služila kao ujedinitelj cjelokupnog prostora.
Zgrada na samom jugu kompleksa je dodana kasnije i nepotrebno je zatvorila ovaj slavodobitni prostor.
| Od osoba koje su diplomirale na Univerzitetu u Virginiji ističu se:
| Univerzitet su pohađali i:
|
- ↑ „UVA Annual Report”. Arhivirano iz originala na datum 2015-12-28. Pristupljeno 2016-01-01.
- ↑ 2,0 2,1 „Current On-Grounds Enrollment”. Arhivirano iz originala na datum 2014-09-03. Pristupljeno 2016-01-01.
- ↑ „Graphic Standards — University of Virginia”. The Graphic Identity for the University of Virginia. 14. 3. 2015. Arhivirano iz originala na datum 2016-01-02. Pristupljeno 2016-01-01.
- ↑ Univerzitet u Virginiji Arhivirano 2012-07-09 na Wayback Machine-u na HistArch (en) Preuzeto 26. 9. 2012.
- ↑ Monticello and the University of Virginia in Charlottesville na službenim stranicama UNESCO-a (en) Preuzeto 26. 9. 2012.
- ↑ Dumas Malone, Jefferson and His Time: The Sage of Monticello, str. 417.-418.
- ↑ Best Colleges 2012: Top Public Schools Arhivirano 2016-03-03 na Wayback Machine-u, US News and World Report (en) Preuzeto 26. 9. 2012.
- ↑ NACDA Directors' Cup 2010.[mrtav link] (en) Preuzeto 26. 9. 2012.
- Službena stranica Arhivirano 2007-06-30 na Wayback Machine-u (en)
- University of Virginia Visual History Collection Arhivirano 2012-02-22 na Wayback Machine-u
