படைத்துறை

படைத்துறை அல்லது இராணுவம் ஒரு நாட்டிற்காக வன்முறையைப் பயன்படுத்த அதிகாரம் அளிக்கப்பட்ட ஓர் அமைப்பு. இது ஒரு நாட்டின் அரசையும், நாட்டு மக்களையும் பாதுகாப்பதை, அதன் பலத்தை வெளிப்படுத்துவதை நோக்கமாகக் கொண்டது. படைத்துறை ஆயுதங்களைக் கொண்டிருப்பதுடன், சில குறிப்பிட்ட நிலைகளில் கொல்வதற்கான அதிகாரத்தையும் கொண்டிருக்கும். மக்களாட்சியில் படைத்துறை தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அரசுக்கு கட்டுப்பட்டது. அத்துடன் ஒரு நாட்டின் படைத்துறையானது, பாதுகாப்புடன் தொடர்பு படாத, கூட்டுத்தாபன பொருளாதார வட்டிகளைப் பாதுகாத்தல், கட்டுமானப் பணிகளை மேற்கொள்ளல், அரசின் நிகழ்ச்சித் திட்டங்களை செயற்படுத்தல், சமூக கொண்டாட்டங்களில் ஈடுபடுதல், உள்ளக சனத்தொகையைக் கட்டுப்படுத்தல், அவசர காலங்களில் சேவை புரிதல் ஆகிய பணிகளிலும் ஈடுபடுகின்றது.

இராணுவ வரலாறானது பெரும்பாலும் அனைத்து மோதல்களின் வரலாற்றாக கருதப்படுகிறது, இது அரச இராணுவத்தின் வரலாற்றை மட்டுமல்ல. போரின் வரலாற்றில் இருந்து வேறுபடுவதுடன், இராணுவ வரலாறும் போரிடும் மக்களையும், போரிடும் நிறுவனங்களையும் மையமாகக் கொண்டு, போரின் வரலாறு, தொழில்நுட்பம், அரசாங்கங்கள், மற்றும் புவியியல் ஆகியவற்றை மாற்றியமைக்கும் போரின் பரிணாம வளர்ச்சிக்கு கவனம் செலுத்துகிறது. இராணுவ வரலாறு பல அம்சங்களைக் கொண்டுள்ளது. ஒரு முக்கிய அம்சம் கடந்த சாதனைகள் மற்றும் தவறுகளிலிருந்து கற்றுக்கொள்வதாகும், எனவே எதிர்காலத்தில் மேலும் திறமையுடன் யுத்தத்தை முன்னெடுக்க வேண்டும். மற்றொன்று இராணுவ ஒற்றுமையை உருவாக்க வேண்டும், இந்த ஒற்றுமை இராணுவ சக்திகளை உருவாக்க பயன்படுகிறது. போர்கள் இன்னும் திறம்படத் தடுக்க இன்னொருவர் கற்றுக் கொள்ளலாம். இராணுவத்தைப் பற்றி மனித அறிவு பெரும்பாலும் இராணுவ மோதல்கள் (போர்), அவர்களது பங்கேற்புகள், தரைப்படை மற்றும் கடற்படை மற்றும் சமீபத்தில், விமானப்படைகளின் பதிவு மற்றும் வாய்மொழி வரலாற்றின் அடிப்படையில் அமைந்திருக்கிறது. இராணுவ வரலாற்றின் இரண்டு வகைகள் உள்ளன, ஆனால் கிட்டத்தட்ட அனைத்து நூல்களும் இரண்டின் கூறுகள் உள்ளன: விளக்க வரலாறு, காரணங்கள், நடத்தை இயல்பு, முடிவு, மற்றும் மோதல் விளைவுகளை பற்றி எந்த அறிக்கையையும் அளிக்காமல் மோதல்கள் காலக் கிரமத்திற்கு உதவுகிறது; மற்றும் முரண்பாடுகளுக்குப் பின்னணியில் உள்ள கருத்துகள், இயல்பு, முடிவு, மற்றும் முழுமையான மோதல்கள் பற்றிய அறிவைப் பெறுதல் மற்றும் எதிர்காலத்தில் தவறுகளை மீண்டும் தடுத்தல், சிறந்த கருத்துகள் அல்லது முறைகள் படைகளை பயன்படுத்துவது அல்லது புதிய தொழில்நுட்பத்திற்கான தேவையை ஆதரிக்க.

பண்டைய தமிழ் சங்க இலக்கியத்தில், நான்கு வகையான படைகள் (தரைப்படை அல்லது காலால்படை, குதிரைப்படை, யானைப்படை மற்றும் கடற்படை) இருந்ததாக பாடல்கள் மூலம் அறியமுடிகிறது. குறிப்பாக இராசராச சோழன் காலத்தில் அவரது ஆளுமையின் கீழ் சோழ தேசம் தென் கிழக்கு ஆசிய நாடுகள் வரை பரந்து விரிந்து இருந்தது. அவரிடத்தில் யானைப்படை மற்றும் கடற்படைகள் சிறப்பாக செயலில் இருந்ததாகப் பல சங்க இலக்கியப் பாடல்கள் மூலம் அறியமுடிகிறது.

• தரைப்படை
• கடற்படை
• வான்படை
• ஈரூடகப்படை
• சிறப்புப்படைகள்
• கடலோர காவல்படை

மனிதகுலத்தின் முழு வரலாற்றிலும், ஒவ்வொரு நாட்டிலும் இராணுவ சக்திகளுக்கு பல்வேறு தேவைகளும் இருந்தன. இந்த தேவைகளை எவ்வாறு தீர்மானிப்பது என்பது அவற்றின் அமைப்பு, உபகரணங்கள் மற்றும் வசதிகளின் பயன்பாட்டின் அடிப்படையில் அமைகிறது. இது சமாதான காலத்தின்போது இராணுவம் என்ன செய்ய வேண்டும் மற்றும் போர்க்கால நடவடிக்கைகள் என்பதை தீர்மானிக்கிறது.

அனைத்து இராணுவ படைகள், பெரிய அல்லது சிறியதாக இருந்தாலும், உத்தியோகபூர்வ அரசைக் கொண்டுள்ள இராணுவ அமைப்புகள், மற்றும் உலக அங்கீகாரம் போன்றவை. இதேபோன்ற அம்சங்களுடன் கூடிய நிறுவனங்கள் துணை இராணுவம், சிவில் பாதுகாப்பு, அரசின் இராணுவத்தின் இந்த பொதுநிலைகள் அவற்றை வரையறுக்கின்றன.

பொதுவாக சிப்பாய்கள், மாலுமிகள், கடற்படை அல்லது விமானப்படை வீரர்கள் என்று அழைக்கப்படும் துணை இராணுவ வீரர்கள், கொள்கை வழிமுறைகளை நிறைவேற்ற இராணுவத்திற்கு தேவையான பல சிறப்பு செயல்பாட்டு பணிகள் மற்றும் பணிகளை நிறைவேற்றும் திறன் கொண்டவர்கள். வியாபார நடவடிக்கைகளின் ஒரு பகுதியாக வணிக தினத்தை முன்னெடுக்கவோ அல்லது வியாபார செயல்திட்ட முகாமை மேற்கொள்வதற்கான ஒரு பெருநிறுவன அமைப்பில், இயக்குநர்கள், மேலாளர்கள் மற்றும் பல்வேறு ஊழியர்களிடம் இருக்கும் வணிக நிறுவனங்களில் போலவே, இராணுவமும் அதன் நடைமுறைகளையும் திட்டங்களையும் கொண்டுள்ளது. அமைதி காலத்தில், ராணுவ வீரர்கள் பெரும்பாலும் இராணுவம் அல்லது நிரந்தர இராணுவத் தளங்களில் பணியாற்றும்போது, அவர்கள் பெரும்பாலும் நிர்வாகப் பணிகள், பயிற்சி மற்றும் கல்வி நடவடிக்கைகள் மற்றும் தொழில்நுட்ப பராமரிப்பு ஆகியவற்றை நடத்துகின்றனர். இராணுவப் பணியிடங்கள் மூலம் இராணுவப் பணியாளர்கள் மற்றும் பெண்களை தொடர்ச்சியான மாற்றாக உறுதிப்படுத்துவதும், இராணுவ ஆட்சேர்ப்பின் மூலமாகவும், மற்றும் இராணுவ இருப்பு பராமரிப்பின் மூலம் இராணுவப் பணியாளர்களின் மற்றொரு பங்கு ஆகும்.

அடுத்து இராணுவம் எதிர்கொள்ள வேண்டியிருக்கும் அச்சுறுத்தல்களை அடையாளம் காண்பதற்கான புலனாய்வு மிகவும் அடிப்படை தேவையாகும். இந்த நோக்கத்திற்காக, சில கட்டளை படைகளும், அதேபோல பொதுமக்கள் பணியாளர்களும் இந்த அச்சுறுத்தல்களை அடையாளப்படுத்த புலனாய்வு பணியில் பங்கு அளிக்கின்றனர். இது ஒரு அமைப்பு, ஒரு முறை மற்றும் ஒரு செயல்முறையாக இராணுவ புலனாய்வு (MI) என்று அழைக்கப்படுகிறது.

இராணுவ உளவுத்துறை கருத்துக்கள் மற்றும் இராணுவ புலனாய்வு முறைகளைப் பயன்படுத்துவதில் உள்ள சிரமம், அவர்கள் விரும்பும் தகவலின் இரகசியத்தின் தன்மையிலும், மோதல்களின் விரிவாக்கம், போர் துவக்கம், அல்லது படையெடுப்பு ஆகியவற்றிற்கான திட்டங்கள் என்னவென்பது புலனாய்வு மூலம் அற்ந்திகொள்ள முடியும்.

இராணுவ புலனாய்வுப் பிரிவின் ஒரு முக்கிய பகுதியாக, எதிர்கால ஆக்கிரமிப்பாளர்களின் இராணுவ திறனை மதிப்பிடுவதற்கு இராணுவ பகுப்பாய்வு செய்யப்படுவதுடன், படைகளை ஒப்பிடுவதற்கான காரணிகளை புரிந்து கொள்ள உதவும் போர் மாதிரியை வழங்குவதாகும். "இது சீனா மற்றும் இந்தியா உலகில் மிகப்பெரிய ஆயுதப் படைகளை பராமரிக்கிறது" அல்லது "அமெரிக்க இராணுவம் உலகின் வலுவானதாக கருதப்படுகிறது" என்று இது போன்ற அறிக்கைகளை அளவிடவும் தகுதியும் அளிக்க உதவுகிறது.^[1]

சில குழுக்கள் போராளிகளாக இருந்தாலும், போராளிகள் அல்லது எதிர்ப்பு இயக்கங்கள்கள், குறிப்பாக 'இராணுவம்' அல்லது 'முன்னணி' என்று தங்களை அழைத்துக்கொள் இத்தகைய இராணுவ சொற்களை பயன்படுத்துகின்றன. இவைகள் ஒரு தேசிய இராணுவத்தின் கட்டமைப்பைக் கொண்டிருக்கவில்லை, மேலும் பொதுவாக வெளிநாட்டு தேசிய இராணுவத்தின் ஆதரவை நம்பியிருக்க வேண்டும். (MI)இராணுவ புலனாய்வில் இருந்து அவர்களின் உண்மையான திறன்களை மறைக்க இந்த சொற்கள் பயன்படுத்தப்படுகின்றன, மேலும் ஆற்றல்மிக்க கருத்தியல் புதிர்களை ஈர்க்கின்றன.

இராணுவ புலனாய்வு பிரதிநிதிகள் தேசிய பாதுகாப்புக் கொள்கையை நிறைவேற்றுவதில் முக்கிய பங்கு வகிக்கிறார்கள், ஏனென்றால் அது அச்சுறுத்தல்கள் குறித்த தகவல் சேகரித்தல், அச்சுறுத்தல்கள் அடையாளம் கானவும் உதவுகின்றன்ர். புலனாய்வு அறிக்கையை கொள்கைகளுடன் ஒப்பிடும்போது, தேசிய தலைவர்கள் அதிகாரிகள் மற்றும் அவர்களது அடிவருடிகள் இராணுவ ஊதியம் மற்றும் , மற்றும் இராணுவ வசதிகள் மற்றும் இராணுவ ஆதரவு சேவைகளை பராமரித்தல் அதற்கு மேல் உள்ள நிதிகளை ஒதுக்கிக் கொள்வதுற்கு சாத்தியம்மாகும்.

பாதுகாப்பு பொருளாதாரம் என்பது நிதி மற்றும் பணவியல் முயற்சிகள் ஆகும். அவை இராணுவத்தை ஆதாரமாகவும் பராமரிக்கவும், மற்றும் போர் உட்பட இராணுவ நடவடிக்கைகளுக்கு நிதியளிக்கவும் செய்யப்படுகின்றன.

ஒரு இராணுவ வரவு-செலவுத் திட்டத்தை நிர்ணயிப்பதன் மூலம் வளங்களை ஒதுக்கீடு செய்வது, இராணுவத்திற்குள்ளேயே இராணுவ நிதி நிறுவனத்தால் நிர்வகிக்கப்படுகிறது. இராணுவ கொள்முதல் அல்லது ஒப்பந்தம் நிரந்தர தளமாக அமைந்தாலும் அல்லது உள்ளூர் மக்களிடமிருந்து ஒரு போர்க்கால மண்டலத்திலோ, இராணுவத்திற்கு பொருட்களை வாங்குவதற்கும் அல்லது ஒப்பந்தங்களுக்கும் இராணுவ கொள்முதல் செய்யப்படுகிறது.

பெரும்பாலும் இராணுவ வலிமை என அழைக்கப்படும் திறன் வளர்ச்சி, மனிதகுலத்திற்கு மிகவும் சிக்கலான நடவடிக்கைகளில் ஒன்றாகும். ஏனெனில் அது அடையாளம் காண வேண்டிய அச்சுறுத்தல்களை எதிர்கொள்வதற்கு சீரிய திட்டமிடல், செயல்திறன் மற்றும் தந்திரோபாய திறனைத் தேவைகள் தீர்மானிக்க வேண்டும்; சீரிய திட்டமிடல், செயல்திறன், மற்றும் தந்திரோபாய கோட்பாடுகள் ஆகியவற்றைக் கொண்டிருக்கும்; கோட்பாடுகள், முறைகள், மற்றும் கோட்பாடுகளை நிறைவேற்றுவதில் ஈடுபட்டுள்ள அமைப்புகள் அடையாளம்; போரில் தங்கள் பயன்பாட்டிற்கு போதுமான அளவிலும், தரத்திலும் உற்பத்தி செய்யும் உற்பத்தியாளர்களுக்கான வடிவமைப்பு விவரங்களை உருவாக்குதல்; கருத்துக்கள், முறைகள், அமைப்புகள் ஆகியவற்றை வாங்குதல்; கருத்துக்கள், முறைகள் மற்றும் அமைப்புகளை மிகவும் திறமையாக பயன்படுத்தும் சக்திகளின் கட்டமைப்பை உருவாக்குதல்; இந்த கருத்துகள், முறைகள், அமைப்புகள் ஆகியவற்றை இராணுவக் கல்வி, பயிற்சி மற்றும் நடைமுறைப்படுத்துதல் ஆகியவற்றின் மூலம் ஒருங்கிணைந்த பயன்பாட்டின் போர் சூழலைப் போலவே ஒத்துப் போவதும்; போர் நிலைமைகளின் கீழ் இராணுவ அமைப்புகளின் தொடர்ச்சியான மற்றும் இடைவிடாத செயல்திறனை அனுமதிக்க இராணுவ தளவாட அமைப்புகளை உருவாக்குதல், பணியாளர்களுக்கான சுகாதார சேவைகளை வழங்குவது மற்றும் உபகரணங்கள் பராமரிப்பு செய்தல் போன்றவை; காயமடைந்த பணியாளர்களை மீட்க உதவுதல் சேவைகள், சேதமடைந்த உபகரணங்கள் பழுது பார்த்தல்; இறுதியில், பிந்தைய மோதல் படைக்கலைப்பு, மற்றும் யுத்த நிறுத்தம் உபரி உத்தேச சமாதான தேவைகளை ஆகியவை உள்ளடங்கியது.

இராணுவக் கோட்பாட்டின் வளர்ச்சி என்பது, எல்லா திறமையுமான அபிவிருத்தி நடவடிக்கைகளில் மிகவும் முக்கியமானது, ஏனென்றால் இராணுவ சக்திகள் எப்படி இருந்தன என்பதை நிர்ணயிக்கின்றன, மற்றும் மோதல்களில் பயன்படுத்தப்படுகின்ற, சரியான இராணுவ திறமையான, போர், செயல் அல்லது ஒரு சாதகமான இலக்குகள் மற்றும் குறிக்கோள்களை அடைவதில் வீரர்கள் திறன் முக்கித்துவம்மாகும்.^[3]  சீரிய திட்டமிடல் மற்றும் தந்திரோபாயங்களுக்கு இடையேயான கோடு எளிதில் சுருங்கக்கூடியது என்று சில விவாதக்காரர்களாலும், இராணுவ வரலாற்றாசிரியர்களாலும் விவாதிக்கப் பட்டுள்ளன. சீரிய திட்டமிடல் மற்றும் தந்திரோபாயத்தின் இடையே அமைப்பின் மட்டத்தில் படைகளின் பயன்பாடு செயல்பாட்டு இயக்கம் என்று அழைக்கப்படுகிறது.

இராணுவத்தால் பயன்படுத்தப்பட்ட பெரும்பாலான கருத்துகள் மற்றும் முறைகள், மற்றும் அதன் அமைப்புகள் பல வணிக கிளைகள் இல்லை என்பதால், பெரும்பாலான பொருள் ஆராய்ச்சி, வடிவமைப்பு, அபிவிருத்தி மற்றும் ஒட்டுமொத்த இராணுவ அமைப்புகளால் இராணுவ விஞ்ஞான அமைப்புக்களால் சேர்ப்பதற்கு வழங்கப்படுகிறது. . எனவே இராணுவம், இராணுவ விஞ்ஞானிகள், ஆயுதப் படைகளின் ஆயுதங்கள் மற்றும் சேவைகள் தொடர்பாகவும், மற்றும் இராணுவத் தலைமையின் கட்டளையின் அனைத்து மட்டங்களிலும் தொடர்பு கொள்ள நவின அறிவியல் பயன்படுத்துகின்றன்ர்.

இராணுவ உளவியலில் ஆராய்ச்சி மற்றும் குறிப்பாக மன அழுத்தத்தை எதிர்க்கும் போதும், அது எவ்வாறு துருப்புக்களுக்கு சோர்வை உருவாக்குகிற்து என்பதைப் ஆராய்ச்சி செய்கிறது. பெரும்பாலும் இராணுவ விஞ்ஞான நடவடிக்கைகளின் பெரும்பகுதி இராணுவ புலனாய்வுத் தொழில்நுட்பம், இராணுவத் தொடர்பு, மற்றும் ஆராய்ச்சி மூலம் இராணுவ திறனை மேம்படுத்துகிறது. ஆயுதங்கள், இராணுவ ஆதரவு உபகரணங்கள், இராணுவ தொழில்நுட்பம் ஆகியவற்றின் வடிவமைப்பு, மேம்பாடு மற்றும் முன்மாதிரி, பல முயற்சிகள் முதலீடு செய்யப்படும் ஒரு பகுதியாகும் - இது உலகளாவிய தகவல் தொடர்பு அமைப்புக்குள் மற்றும் விமானங்கள் குறித்த ஆராய்ச்சி உட்படுத்துகிறது.

படை உறுப்பினர்களையும், ஆயுதங்கள் மற்றும் ஏனைய தளபாடங்களையும் எதிரிகளைத் தாக்க எவ்வாறு பயன்படுத்துவது, போரில் எவ்வாறு வெற்றியடைவது, பரப்புரையையும், போரையும் எப்படி வெற்றிகரமான முடிவுக்கு இட்டுச் செல்வது என்பவை போன்றவற்றிற்கு படைத்துறையின் செயற்பாடே பொறுப்புள்ளதாக இருக்கும்.

செயல்திறன் மதிப்பீடும், அதிலிருந்து படிப்பினைகளைப் பெறுவதும் படைத்துறை வரலாற்று அறிஞர்கள், மற்றும் படைத்துறை கோட்பாட்டாளர்களால் வரையறுக்கப்படும். அவர்கள் படைத்துறையின் தோல்விகளையும், வெற்றிகளையும் கண்டறிந்து, அவற்றின் அடிப்படையில் படைத்துறையின் சீர்திருத்தத்திற்கான திருத்தங்களை ஒன்றிணைக்கிறார்கள். அதன்மூலம், நாட்டின் பாதுகாப்புக் கொள்கையை நிறைவேற்றக்கூடிய வகையில் படைத்துறையை முன்னேற்ற உதவுவார்கள்.

பாதுகாப்புக் கொள்கையின்படி, ஒரு நாட்டில் படைத்துறை ஒன்றை அமைப்பதன் பிரதானமான நோக்கம் போர்களை எதிர்கொள்ளும்போது, அவற்றில் வெற்றியடைவதாகும். மூன்று முக்கியமான மட்டத்தில் இந்த படைத்துறையின் வெற்றியானது தீர்மானிக்கப்படும்.

கொள்கை வெற்றியானது போர்களிலோ அல்லது படைத்துறைப் பிரச்சாரங்களிலோ, ஒரு படைத்துறையின் முதற் பெரும் அதிகாரி எவ்வாறு மேலாண்மை செய்கின்றார் என்பதில் தங்கியிருக்கும். என்ன பிரிவுப் படையணியை கொண்டிருத்தல், எவ்வகையான படைக் கருவிகளைக் கொண்டிருத்தல் போன்றவற்றிலான மேலாண்மையாகும்.

ஒரு நேரடிப்போரில் எவ்வகையான போர் வியூகங்களை அமைத்து, என்ன முறைகளைப் பயன்படுத்தி எதிரிகளைத் தோற்கடிப்பது என்பதில் உத்திகளின் வெற்றி தங்கியிருக்கும்.

சரியான கொள்கைகள், உத்திகளின் அடிப்படையில் படைத்துறையின் செயற்பாட்டைச் சரியான வழியில் நகர்த்தி எதிரிகளை வெற்றியடைதலைக் குறிக்கும்.