2014 உலகக்கோப்பை காற்பந்து

2014 உலகக்கோப்பை கால்பந்து
Copa do Mundo da FIFA; பிரேசில் 2014
	2014 பீஃபா உலகக் கிண்ண அதிகாரபூர்வச் சின்னம்:; Juntos num só ritmo; (All in one rhythm); (எல்லோரும் ஒரே தாளத்தில்)
சுற்றுப்போட்டி விவரங்கள்
இடம்பெறும் நாடு	பிரேசில்
நாட்கள்	12 சூன் – 13 சூலை
அணிகள்	32 (5 கூட்டமைப்புகளில் இருந்து)
அரங்கு(கள்)	12 (12 நகரங்களில்)
இறுதி நிலைகள்
வாகையாளர்	செருமனி (4-ஆம் தடவை)
இரண்டாம் இடம்	அர்கெந்தீனா
மூன்றாம் இடம்	நெதர்லாந்து
நான்காம் இடம்	பிரேசில்
போட்டித் தரவுகள்
விளையாடிய ஆட்டங்கள்	64
எடுக்கப்பட்ட கோல்கள்	171 (2.67 /ஆட்டம்)
பார்வையாளர்கள்	34,29,873 (53,592/ஆட்டம்)
அதிக கோல்கள் எடுத்தவர்(கள்)	ஜேம்சு ரொட்ரீகசு; (6 கோல்கள்)
சிறந்த ஆட்டக்காரர்	லியோனல் மெசி
சிறந்த இளம் ஆட்டக்காரர்	பவுல் பொக்பா
சிறந்த கோல்காப்பாளர்	மானுவல் நொயார்
	← 2010 2018 →
	பா; உ; தொ;

2014 உலகக்கோப்பை காற்பந்து (2014 FIFA World Cup) அல்லது 20 ஆவது ஃபீஃபா உலகக்கிண்ணக் கால்பந்து போட்டித்தொடரின் இறுதிப்போட்டிகள் பிரேசிலில் 2014 ஜூன் 12 முதல் ஜூலை 13 வரை நடைபெற்றன.

இரண்டாவது தடவையாக பிரேசிலில் இறுதிப் போட்டிகள் இடம்பெற்றன. முதற்தடவை 1950 உலகக்கோப்பை காற்பந்து போட்டிகள் இங்கு நடைபெற்றன. தென் அமெரிக்காவில் இடம்பெறும் இரண்டாவது உலகக்கோப்பை போட்டி இதுவாகும். முன்னதாக 1978 ஆம் ஆண்டில் அர்ஜென்டினாவில் இடம்பெற்றது. 2007 இல் பன்னாட்டுக் கால்பந்து சங்கங்களின் கூட்டமைப்பு இந்தப் போட்டிகளை ஏற்று நடத்தும் நாடாக பிரேசிலைத் தேர்ந்தெடுத்தது.

சூன் 2011இல் துவங்கிய 2014 உலகக்கோப்பை கால்பந்து தகுதிச் சுற்றுப் போட்டிகளில் பங்கேற்று 31 நாடுகள் இப்போட்டியில் நுழைந்தன. ஏற்று நடத்தும் நாடான பிரேசிலையும் சேர்த்து 32 அணிகள் மோதின. மொத்தம் 64 ஆட்டங்கள் பிரேசிலின் 12 நகரங்களில் நடைபெற்றன. இந்த 12 நகரங்களிலிலும் விளையாட்டரங்கங்கள் புதியதாகவோ புதுப்பிக்கப்பட்டதாகவோ கட்டமைக்கப்பட்டன. இம்முறையே முதன்முதலாகப் புதிய கோல்-கோடு தொழினுட்பம் பயன்படுத்தப்பட்டது.^[5]

1930 இலிருந்து உலகக்கோப்பையை வென்ற உலக வாகையாளர்களான உருகுவை, பிரேசில், இத்தாலி, செருமனி, இங்கிலாந்து, அர்கெந்தீனா, பிரான்சு மற்றும் எசுப்பானியா ஆகியன 2014 போட்டிகளில் பங்கேற்றன. 2010 உலகக்கோப்பை வாகையாளரான எசுப்பானியா அணி, மற்றும் இங்கிலாந்து, இத்தாலி ஆகியன குழுநிலை ஆட்டங்களில் தோல்வியுற்று வெளியேறின. உருகுவாய் 16 அணிகளின் சுற்றிலும், பிரான்சு காலிறுதியிலும் தோல்வியுற்று வெளியேறின. பிரேசில் அணி அரையிறுதியில் தோல்வியடைந்ததை அடுத்து இறுதிப் போட்டியில் அர்கெந்தீனாவும், செருமனியும் போட்டியிட்டன. இதுவரை அமெரிக்கக் கண்டங்களில் இடம்பெற்ற ஏழு உலகக்கிண்ணப் போட்டிகளிலும் தென் அமெரிக்க அணிகளே வென்றுள்ளன.^[6] இறுதியாட்டத்தில் செருமனி அர்கெந்தீனாவை கூடுதல் நேரத்தில் 1-0 என்ற கோல் கணக்கில் வென்று அமெரிக்கக் கண்டங்களில் உலகக்கோப்பையை வென்ற முதல் ஐரோப்பிய அணி என்ற பெருமையைப் பெற்றது.^[7]

போட்டி நடத்தும் நாடு தேர்வு

மார்ச்சு 7, 2003இல் பன்னாட்டுக் கால்பந்து சங்கங்களின் கூட்டமைப்பு ஒவ்வொரு கண்டத்திலும் போட்டிகளை சுழற்றுவது என்ற கொள்கைக்கேற்ப 2014ஆம் ஆண்டுக்கான போட்டிகள் தென் அமெரிக்காவில் நடைபெறும் என அறிவித்தது.^[8]^[9] இந்த முடிவு முதன்முறையாக அடுத்தடுத்த இரு உலகக்கோப்பைகள் ஐரோப்பாவிற்கு வெளியே நடத்தப்பட வாய்ப்பளித்தது.

சூன் 3, 2003இல் தென்னமெரிக்க கால்பந்துக் கூட்டமைப்பு அர்கெந்தீனா, பிரேசில்,கொலாம்பியா இந்தப் போட்டிகளை நடத்த விரும்பியது.^[10] ஆனால், மார்ச்சு 2004இல் கூடிய தென்னமெரிக்க கால்பந்துக் கூட்டமைப்பு சங்கங்கள் ஒருமனதாக பிரேசில் இந்தப் போட்டிகளை தங்கள் சார்பில் நடத்த தெரிவு செய்தன.^[11]

இடைக்காலத்தில் கொலம்பியா தான் ஏற்று நடத்த ஏலக்கோரிக்கையை அனுப்ப முடிவு செய்து^[12] அலுவல்பூர்வமாக திசம்பர் 2006இல் தனது கோரிக்கையை அறிவித்தது.^[13] இதற்கு ஒரு வாரம் முன்னதாக பிரேசிலும் தனது விருப்பத்தைத் தெரிவித்திருந்தது.^[14] பின்னதாக, கொலம்பியா அலுவல்பூர்வமாக ஏப்ரல் 2007இல் தனது ஏலக்கோரிக்கையை மீட்டுக் கொண்டதால் மீண்டும் பிரேசிலே ஒரே கோரிக்கையாளராக அமைந்தது.^[15] 2007ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் 30 இல் ஃபிபா முறையாக பிரேசிலை இந்நிகழ்வை ஏற்று நடத்தும் நாடாக உறுதி செய்தது.^[16]

தகுதிநிலை

இறுதிப் போட்டிகளில் விளையாடும் அணிகளுக்கான இடங்கள் மார்ச் 3, 2011 அன்று முடிவாயின; 31 இடங்களுக்கான பகிர்வு முந்தையப் போட்டியைப் போன்றே தகுதிப் போட்டிகளின் மூலம் முடிவு செய்ய திட்டமிடப்பட்டது.^[17] சூலை 30, 2011 அன்று இரியோ டி செனீரோவில் உள்ள மரீனா ட குளோரியா தங்குவிடுதியில் 2014 உலகக்கோப்பைக்கான தகுதிச்சுற்றுக்கான நிரல் வரையப்பட்டது.^[18]^[19] ஏற்று நடத்தும் நாடாக, பிரேசில் தானியக்கமாக போட்டியில் பங்கேற்க தகுதி பெற்றது.

208 ஃபிஃபா தேசிய அணிகளில் 203 தகுதிச் சுற்றுக்களில் பங்கேற்றன. இந்தப் போட்டிகள் சூன் 15, 2011 முதல் நவம்பர் 20, 2013 வரை நடைபெற்றன. தகுதிபெற்ற 32 அணிகளில் 24 அணிகள் முந்தைய போட்டியிலும் தகுதி பெற்றிருந்தனர். புதியவர்களாக பொசுனியா எர்செகோவினா, முதல்முறையாக தனிநாடாக, தகுதி பெற்றுள்ளனர்.^[20] பிஃபா உலகத் தரவரிசைப்படி உயர்ந்த தரவரிசையில் இருந்து பங்குபெறாத நாடாக உக்ரைன் உள்ளது.^[21] 2002க்குப் பிறகு முதன்முறையாக ஓசியானா கால்பந்துக் கூட்டமைப்பிலிருந்து எந்த அணியும் இந்த உலகக்கோப்பையில் தகுதிபெறவில்லை.

தகுதிபெற்ற அணிகள்

கீழ்வரும் 32 அணிகள் இறுதிப் போட்டிகளில் விளையாடத் தகுதி பெற்றுள்ளன. போட்டி ஆட்டங்களின் நிரலை வரைவதற்கான அவற்றின் போட்டி தரவரிசைகளுக்கு பிஃபா தரவரிசைப் பட்டியல் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது.^[22]

தகுதி பெறவில்லை

பிஃபாவின் சூன் 2014 அன்றைய தரப்படுத்தலின்படி அணிகளின் பட்டியல்
	நாடு	கூட்டமைப்பு
1	எசுப்பானியா	ஐகாசகூ
2	செருமனி	ஐகாசகூ
3	பிரேசில் (நடத்தும் நாடு)	தெஅகாகூ
4	போர்த்துகல்	ஐகாசகூ
5	ஆர்ஜெண்டீனா	தெஅகாகூ
6	சுவிட்சர்லாந்து	ஐகாசகூ
7	உருகுவை	தெஅகாகூ
8	கொலம்பியா	தெஅகாகூ
9	இத்தாலி	ஐகாசகூ
10	இங்கிலாந்து	ஐகாசகூ
11	பெல்ஜியம்	ஐகாசகூ
12	கிரேக்கம்	ஐகாசகூ
13	அமெரிக்கா	வமஅககாகூ
14	சிலி	தெஅகாகூ
15	நெதர்லாந்து	ஐகாசகூ
16	பிரான்ஸ்	ஐகாசகூ
17	குரோவாசியா	ஐகாசகூ
18	உருசியா	ஐகாசகூ
19	மெக்சிக்கோ	வமஅககாகூ
20	பொசுனியாவும் எர்செகோவினாவும்	ஐகாசகூ
21	அல்ஜீரியா	ஆப்.காகூ
22	கோட் டிவார்	ஆப்.காகூ
23	எக்குவடோர்	தெஅகாகூ
24	கோஸ்ட்டா ரிக்கா	வமஅககாகூ
25	ஹொண்டுராஸ்	வமஅககாகூ
26	கானா	ஆப்.காகூ
27	ஈரான்	ஆசி.காகூ
28	நைஜீரியா	ஆப்.காகூ
29	சப்பான்	ஆசி.காகூ
30	கமரூன்	ஆப்.காகூ
31	தென் கொரியா	ஆசி.காகூ
32	ஆஸ்திரேலியா	ஆசி.காகூ

இடம்

பனிரெண்டு இடங்கள் (ஏழு புதிய மற்றும் ஐந்து புணரமைக்கப்பட்ட இடங்கள்) பனிரெண்டு நகர்களில் இருந்து போட்டிக்காக தெரிவு செய்யப்பட்டுள்ளன.

இரியோ டி செனீரோ, ரிசெ	பிரசிலியா, கூமா	சாவோ பாவுலோ, சாபா	போர்த்தலேசா, சியா
எசுடேடியோ டொ மரக்கானா	எசுடேடியோ நாசியோனல் மனே கரிஞ்சா^[23]	கொரிந்தியன்சு அரங்கம்	எசுடேடியோ கேஸ்தலோவ்
22°54′43.8″S 43°13′48.59″W / 22.912167°S 43.2301639°W / -22.912167; -43.2301639 (Estádio do Maracanã)	15°47′0.6″S 47°53′56.99″W / 15.783500°S 47.8991639°W / -15.783500; -47.8991639 (Estádio Nacional Mané Garrincha)	23°32′43.91″S 46°28′24.14″W / 23.5455306°S 46.4733722°W / -23.5455306; -46.4733722 (Arena de São Paulo)	3°48′26.16″S 38°31′20.93″W / 3.8072667°S 38.5224806°W / -3.8072667; -38.5224806 (Estádio Castelão)
கொள்ளளவு: 76,935^[24] (புதுப்பிக்கப்பட்டது)	கொள்ளளவு: 70,042^[25] (புதிய அரங்கு)	கொள்ளளவு: 68,000 (புதிய அரங்கு)	கொள்ளளவு: 64,846^[26] (புதுப்பிக்கப்பட்டது)

பெலோ அரிசாஞ்ச், மிஜெ	பெலோ அரிசாஞ்ச் பிரசிலியா போர்த்தலேசா போர்ட்டோ அலெக்ரி சாவோ பாவுலோ இரியோ டி செனீரோ சால்வடார் நடால் குய்யாபா குரிடிபே மனௌசு ரெசிஃபி		போர்ட்டோ அலெக்ரி, ரிசு
மினெய்ரோ விளையாட்டரங்கம்			எசுடேடியோ பெய்ரா ரியோ
19°51′57″S 43°58′15″W / 19.86583°S 43.97083°W / -19.86583; -43.97083 (Estádio Mineirão)			30°3′56.21″S 51°14′9.91″W / 30.0656139°S 51.2360861°W / -30.0656139; -51.2360861 (Estádio Beira-Rio)
கொள்ளவு: 62,547 (புதுப்பிக்கப்பட்டது)			கொள்ளவு: 51,300^[27] (புதுப்பிக்கப்பட்டது)

சால்வடோர், பா			ரெசிஃபி, பெ
அரீனா பொன்டே நோவா			இட்டாய்பவா அரீனா
12°58′43″S 38°30′15″W / 12.97861°S 38.50417°W / -12.97861; -38.50417 (Arena Fonte Nova)			8°2′24″S 35°0′29″W / 8.04000°S 35.00806°W / -8.04000; -35.00806 (Arena Pernambuco)
கொள்ளவு: 56,000^[28] (புதுப்பிக்கப்பட்டது)			கொள்ளவு: 46,154 (புதிய அரங்கு)

குய்யாபா, மா	மனௌசு, அமா	நடால், ரி	குரிடிபே, ப
அரீனா பன்டனல்	அரீனா அமசோனியா	அரீனா டஸ் டுனஸ்	அரீனா ட பய்க்சாடா
15°36′11″S 56°7′14″W / 15.60306°S 56.12056°W / -15.60306; -56.12056 (Arena Pantanal)	3°4′59″S 60°1′41″W / 3.08306°S 60.02806°W / -3.08306; -60.02806 (Arena Amazônia)	5°49′44.18″S 35°12′49.91″W / 5.8289389°S 35.2138639°W / -5.8289389; -35.2138639 (Arena das Dunas)	25°26′54″S 49°16′37″W / 25.44833°S 49.27694°W / -25.44833; -49.27694 (Arena da Baixada)
கொள்ளவு: 42,968 (புதிய அரங்கு)	கொள்ளவு: 42,374 (புதிய அரங்கு)	கொள்ளவு: 42,086 (புதிய அரங்கு)	கொள்ளவு: 43,981^[29] (புதுப்பிக்கப்பட்டது)

இறுதி குலுக்கல்

தொட்டி 1 (மூலம்)	தொட்டி 2 (ஆப்பிரிக்கா மற்றும் தென் அமெரிக்கா)	தொட்டி 3 (ஆசியா மற்றும் வட அமெரிக்கா)	தொட்டி 4 (ஐரோப்பா)
பிரேசில் (நடத்தும் நாடு) அர்கெந்தீனா கொலம்பியா உருகுவை பெல்ஜியம் செருமனி எசுப்பானியா சுவிட்சர்லாந்து	அல்ஜீரியா கமரூன் ஐவரி கோஸ்ட் கானா நைஜீரியா சிலி எக்குவடோர்	ஆத்திரேலியா சப்பான் ஈரான் தென் கொரியா கோஸ்ட்டா ரிக்கா ஒண்டுராசு மெக்சிக்கோ ஐக்கிய அமெரிக்கா	பொசுனியா எர்செகோவினா குரோவாசியா இங்கிலாந்து பிரான்சு கிரேக்க நாடு இத்தாலி (தொட்டி 2க்கு) நெதர்லாந்து போர்த்துகல் உருசியா

ஆட்ட நடுவர்கள்

பன்னாட்டுக் கால்பந்து சங்கங்களின் கூட்டமைப்பு மார்ச்சு 2013இல் முன்தெரிவாக 52 நடுவர்களின் பட்டியலை வெளியிட்டது. ஆறு காற்பந்து கூட்டமைப்புக்களிலிலிருந்தும் ஒரு நடுவருக்கு இரு துணை நடுவர்கள் கூட்டாக இந்தப் பட்டியல் அமைந்திருந்தது.^[30] 2014 சனவரி 14 அன்று பிஃபாவின் நடுவர் குழு 25 மூன்று நபர் நடுவர் அணிகளையும் ஆதரவாக எட்டு இரட்டையர் அணிகளையும் 43 வெவ்வேறு நாடுகளிலிலிருந்து அறிவித்தது.^[31]^[32]

கோல்-கோடு தொழினுட்பம்

உலகக்கோப்பை காற்பந்தின் இறுதிப்போட்டிகளில் முதன்முறையாக நடுவர்களுக்குத் துணையாக கோல்-கோடு தொழினுட்பம் பயன்படுத்தப்பட உள்ளது. இதற்கான உந்துதலாக முந்தைய உலகக்கோப்பை அமைந்தது; 2010ஆம் ஆண்டுப் போட்டியில் பதினாறுவர் சுற்றில் செருமனிக்கு எதிரான ஆட்டத்தில் இங்கிலாந்திற்கு கோல் வழங்க தவறுதலாக மறுக்கப்பட்டது.^[33] இந்தப் பிழையை அடுத்து பிஃபா தலைவர் செப் பிளாட்டர் "கோல்-கோடு தொழினுட்பத்தைக் கருத்தில் எடுக்காதிருப்பது முட்டாள்தனம்" எனக் கடுமையாகச் சாடினார்.^[34] இதனையடுத்து 2012இல் பன்னாட்டுக் கால்பந்துச் சங்க வாரியம் இதன் பயன்பாட்டிற்கு ஏற்பளித்தது.^[35] இந்த மாற்றத்திற்கு பின்பு இந்தத் தொழினுட்பம் பிஃபாவின் 2012, 2013 கழக உலகக்கோப்பை போட்டிகளிலும் 2013 கூட்டமைப்புக்களின் கோப்பைப் போட்டியிலும் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. நான்காம் முறையாக 2014 உலகக்கோப்பையில் பயன்படுத்தப்படவுள்ளது. அக்டோபர் 2013இல் செருமனி நிறுவனத்தின் கோல்கன்ட்ரோல் இந்தப் போட்டியில் அலுவல்முறையாகப் பயன்படுத்தவிருக்கும் தொழினுட்பமாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது.^[36]

இந்த 2014 ஆம் ஆண்டு உலகக்கோபை காற்பந்து போட்டியில் பிரான்ஸ் அணி மற்றும் ஹாண்டூரஸ் அணிகளுக்கு இடையேயான போட்டியின் 48 ஆவது நிமிடத்தில் பென்சமா அடித்த கோல் அடிக்க முயற்சி செய்தபோது, பந்து கோல் கம்பத்தில் பட்டு திரும்பும் வேளையில், அந்த கோலைத் தடுக்க முயற்சித்த ஹாண்டூரஸ் அணியின் கோல் கீப்பர் நோயல் வெலாட்ரஸின் கைகளில் உரசி கோல் எல்லைக் கோட்டைக் கடந்தது என்று முறைப்பாடு எழ, 'கோல்-கோடு தொழினுட்பம்' மூலம் பந்து கோல் வலையின் கோட்டைக் கடந்தது என்று முடிவு செய்யப்பட்டது.^[37]

மறைகின்ற தெளிப்பு

உலகக்கோப்பை இறுதியாட்டங்களில் முதன்முறையாக மறைகின்ற தெளிப்பு பயன்படுத்தப்படவிருக்கின்றது; நீரை அடிப்படையாகக் கொண்ட இந்த தெளிப்பு சில நிமிடங்களிலேயே மறைகின்ற தன்மை உடையதாக உள்ளது. தடங்கலற்ற உதையின்போது தடுக்கும் அணிக்கான பத்து கஜ கோட்டையும் பந்தை எங்கு வைப்பது என்பதையும் குறிக்க இது பயன்படுத்தப்படுகிறது. 2013 பிஃபா 20-கீழ் உலகக்கோப்பையிலும் 2013 பிஃபா 17-கீழ் உலகக்கோப்பையிலும் 2013 பிஃபா கழகங்களுக்கான உலகக்கோப்பையிலும் வெற்றிகரமான சோதனையோட்டங்களுக்குப் பிறகு இதன் பயன்பாட்டிற்கு பிஃபா அனுமதி வழங்கியுள்ளது.^[38]

போட்டிகள்

குழு நிலை

குழுவில் வெற்றி பெற்ற அணிகளும் அதற்கடுத்து வரும் அணிகளும் சுற்று 16க்கு முன்னேறும்.^[39]

சமநிலையை முறி கட்டளை விதி

குழுவிலுள்ள ஓவ்வொரு அணிகளின் தரவரிசை பின்வருமாறு உறதி செய்யப்படும்:

எல்லா குழு போட்டிகளிலும் அதிக புள்ளி
எல்லா குழு போட்டிகளிலும் கோல் வித்தியாசம்
எல்லா குழு போட்டிகளிலும் அதிக கோல் அடித்தமை
சமநிலையில் முடிந்த அணிகளுக்கிடையில் போட்டியில் அதிக புள்ளிகள்
சமநிலையில் முடிந்த அணிகளுக்கிடையில் போட்டியில் கோல் வித்தியாசம்
சமநிலையில் முடிந்த அணிகளுக்கிடையில் போட்டியில் அதிக கோல் அடித்தமை
பீபா ஒழுங்கமைப்புக் குழுவினுடைய சீட்டுக் குலுக்கல்

குழு அட்டவணையில் முக்கிய நிறம்
	16 அணிகளின் சுற்றுக்கு முன்னேறிய அணிகள்
	16 அணிகளின் சுற்றுக்கு முன்னேறாத அணிகள்

குழு ஏ


அணி	வி	வெ	ச	தோ	கோ.அ	எ.கோ	கோ.வி	பு
பிரேசில்	3	2	1	0	7	2	+5	7
மெக்சிக்கோ	3	2	1	0	4	1	+3	7
குரோவாசியா	3	1	0	2	6	6	0	3
கமரூன்	3	0	0	3	1	9	−8	0

12 சூன் 2014

17:00

பிரேசில்	3-1	குரோவாசியா
நெய்மார் 29', 71' (தண்ட உதை) ஒஸ்கார் 90+1'	அறிக்கை	மாசெலோ 11' (சுய கோல்)^{[nb 1]}

கொரிந்தியன்சு அரங்கம், சாவோ பாவுலோ

பார்வையாளர்கள்: 62,103^[41]

நடுவர்: யூச்சி நிசிமுரா (ஜப்பான்)^[42]

13 சூன் 2014