Émile Bernard

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Émile Bernard
Émile Bernard
Genel bilgiler
Doğum adıÉmile Bernard
Doğum28 Nisan 1868(1868-04-28)
Lille, Fransa
Ölüm16 Nisan 1941 (72 yaşında)
Paris, Fransa
UyrukFransız
AlanıResim
Katıldığı akımlarPost-empresyonizm · cloisonnizm

Émile Bernard (28 Nisan 1868 - 16 Nisan 1941), Fransız art izlenimci ressam, yazar ve sanat eleştirmeni. Vincent van Gogh, Paul Gauguin ve Eugène Boch'un yakın arkadaşıdır.[1] Aynı zamanda 1886-1888 yılları arasında Fransa'da oraya çıkmış bireşimci anlayışı temel alan Pont-Aven Ekolü'nun bir üyesidir.[2]

Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

Émile Bernard sanat hayatınında önemli bir yer tutan Gutmon atölyesinde (1884-1886) Henri de Toulouse-Lautrec ve d'Anguetin gibi ressamlarla beraber öğrenim gördü. İlk yıllarında yeniizlenimcilik anlayışına yöneldi. d'Anguetin'in "bölmeci" çalışma ve araştırmalarına katıldı. Ressam Paul Cézanne'den etkilendi. Fransa Pont-Aven'de 1886-1888 yılları arasında Paul Gauguin ile birlikte Pont-Aven Ekolü doğrultusunda bireşimci anlayışı temellendirdi. 1889 yılında açılan Dünya sergisinde Paul Gauguin ve onun çevresindeki ressamlarla Cafe Volpini'de bir sergi düzenledi. Simgeciler grubuna dahil ettiği Gauguin'in burada odaktaki isim olmasından sanatındaki yaratıcılığı olumsuz yönde etkilendi ve gizemciliğe yönelmesine neden oldu. 1893 yılından 1904 yılına kadar İtalya, Yakın Doğu ve Mısır gibi coğrafyaları gezdi. Ardından La Rénovation Esthétique adlı dergiyi çıkarmaya başladı.[3] Bu dergide ilkel Rönesans üslubunu savundu ve bu doğrultuda eserler verdi (Deniz kıyısında şövalyelerin dövüşü). Bunun dışında makale ve şiirler (Le Voyage de l'Etre) kaleme aldı. Réflexions d'un temoin de la décadence du Beau adlı 1902 tarihli kitabında[4] ise Gauguin, Paul Cézanne ve Vincent van Gogh ile olan yazışmalarını topladı.[5]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Impressionist Painter and friend of Vincent van Gogh ..." eugeneboch.com. 2 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2017. 
  2. ^ Pont-Aven Okulu (Ana Yayıncılık bas.). AnaBritannica - 18. Cilt. s. 114. 
  3. ^ "Ténébreux compagnons de toute solitude:Émile Bernard et la littérature". INHA. 24 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2017. 
  4. ^ "Réflexions d'un temoin de la décadence du beau". hathitrust.org. 24 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2017. 
  5. ^ Bernard, Émile (Gelişim Yayınları bas.). Büyük Larousse Sözlük ve Ansiklopedisi- - c. 3. 1986. s. 1533.