Ömer Muhtar

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Ömer Muhtar
عمر المختار
Doğum20 Ağustos 1858(1858-08-20)
Zaviye Censur
Ölüm16 Eylül 1931 (73 yaşında)
Suluk
MeslekKur'an öğretmeni, Dini Lider
Dinİslâm (Sünni (Maliki))
İmza

Ömer Muhtar (Arapça: عمر المختار Omar Al-Mukhtār) (d. 20 Ağustos 1858 - ö. 16 Eylül 1931), Libya'da İtalyanlara karşı yürütülen direniş hareketinin devrimci önderi.

Dinî öğrenim gördü ve el-Kasr'daki Senusi aşireti lideri oldu. İtalyanların 1911'de Libya'ya çıkarma yapması üzerine Osmanlı subayları ve Senusi şeyhi Ahmed eş-Şerif es-Senusi önderliğinde başlayan direniş hareketine gönüllü olarak katıldı. Bu direniş esnasında Enver Bey (daha sonra Enver Paşa) ile çalıştı; aralarında bir silah arkadaşlığı bağı gelişti.[1]

Uşi Antlaşması'yla Osmanlı Devleti'nin Libya üzerindeki hakimiyeti resmen sona erdi. İtalyan yönetiminin Trablusgarp'taki milliyetçi kuvvetler ve Berka'daki Senusilerle yaptığı uzlaşma görüşmeleri sonuçsuz kaldı. Ömer Muhtar 1922'de İtalya'da iktidara gelen Faşistlerin Libya'yı sömürgeleştirme politikasına karşı 1923'te Berka'da yeni bir direniş hareketi başlattı. Cebelü'l-Ahdar'da yaşayan aşiretlerden topladığı gerilla güçleriyle başarılı baskınlar gerçekleştirerek İtalyan kuvvetlerine ağır kayıplar verdirdi. Mısır ve Sudan'dan gelen yardımların kesilmesine karşın, Bedevi köylülerin yardımıyla direnişini 1931'e değin sürdürdü. 11 Eylül 1931'de bir çarpışmada yaralanarak İtalyanlara esir düştü. General Rodolfo Graziani'nin başkanlığında bir savaş mahkemesince ölüme mahkûm edildi ve Saluk'ta asıldı.

Ömer Muhtar'ın Faşist İtalyan kuvvetleri tarafından tutuklanması.

İlgili filmler[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Ömer Muhtar'ın Oğlu İle Konuştuk!". 2 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2016. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]