İrsal-ı mesel

Vikipedi, özgür ansiklopedi

İrsal-ı mesel, atasözlerini kullanarak yapılan bir söz sanatıdır. İrsal, göndermek, mesel ise atasözü manasına gelir. Şiirde anlamı pekiştirmek, anlaşılır kılmak için yazıya konuyla ilgili atasözü koyarak yapılır.

Meseldir, gülşen-i âlemde bir gülle bahar olmaz.

İrsal-ı mesel: Söze güç katmak amacıyla bir dize ya da beyitte atasözü niteliğinde özlü söz kullanma sanatına irsal-ı mesel denir.

İrsali mesel sanatında ortaya konan söz hiçbir zaman atasözü değil, atasözü değerinde, doğruluğu herkes tarafından kabul edilen, üzerinde tartşılmayacak kadar açık olan bir sözdür.

"Fani Karac’oğlan fani

Veren alır tatlı canı

Yakışmazsa öldür beni

yeşil bağla ala karşı"

Karacaoğlan

Yukarıdaki dörtlükte “Veren alır tatlı canı.” sözü irsalı mesel’dir.

Örneğin; ayıp değil her şeyin aslı sorulur,rehberi olmayan yolda yorulur,yokuşta emenet kuskun kırılır;"el atına binen tez iner" demişler.