İsim soylu kelime
Vikipedi, özgür ansiklopedi
| Örnekler |
|---|
|
İsim soylu kelimeler; cümlede isim gibi davranabilen, bazıları ismin hâllerini alabilen veya isim yerine kullanılan, fiil bildirmeyen kelimeler. Türkçedeki isim soylu kelimeler şunlardır:[1][2]
İsim soylu kelimeler kendi içinde şu gruplara ayrılır:[1]
A. Tam anlamı olanlar
- 1. Tek başına görev üstlenenler
- İsimler
- Zamirler
- 2. Başka kelimelerle birlikte görev üstlenenler
- Sıfatlar
- Zarflar
B. Tam anlamı olmayanlar
- Edatlar
- Bağlaçlar
- Ünlemler
Adlaşma[değiştir | kaynağı değiştir]
Türkçede sıfatlar ve zamirler aynı zamanda isimdirler.[3] Türkçede yaygın olarak sıfat veya zarf olarak kullanılan bazı kelimelerin cümlede isim olarak kullanılmasına adlaşma denir.
- Büyük bir dilim kek (sıfat)
- Büyük, büyüklüğünü bilmelidir. (isim)
- Bu akşam Ömerlerde kalacağım. (zarf)
- Ilık ve huzurlu bir akşamdı. (isim, bkz. ek-fiiller)
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b İsim soylu kelimeler 13 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Turkceciler.com
- ^ Ad soylu kelimeler 5 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. EdebiyatÖğretmeni.net
- ^ Ergin 273 ve 280
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
 | Dilbilgisi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |