Aleksandar Ranković

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Aleksandar Ranković
Александар Ранковић
1. Yugoslavya Devlet Başkanı Yardımcısı
Görev süresi
1963 - 1 Temmuz 1966
Yerine geldiği Makam kuruldu
Yerine gelen Koča Popović
Yugoslavya İçişleri Bakanı
Görev süresi
Ocak 1946 - 1953
Yerine geldiği Vlada Zečević
Yerine gelen Svetislav Stefanović
Kişisel bilgiler
Doğum 28 Kasım 1909(1909-11-28)
Draževac, Sırbistan Krallığı
Ölüm 20 Ağustos 1982 (72 yaşında)
Dubrovnik, Yugoslavya
Partisi Yugoslavya Komünistler Birliği
Evlilik(ler) Anđa Ranković
Mesleği Siyasetçi, asker, işçi
Ödülleri Halk Kahramanı Nişanı
Sosyalist İşçi Kahramanı Nişanı
Ulusal Kurtuluş Nişanı
Askerî hizmeti
Takma adı Marko, Leka
Bağlılığı  Yugoslavya
Hizmet yılları 1941-1945
Rütbesi Orgeneral
Birimi Yugoslav Partizanları
Çatışma/savaşları II. Dünya Savaşı

Aleksandar Ranković (SırpçaАлександар Ранковић; diğer adı: Лека Leka; 28 Kasım 1909-20 Ağustos 1983), Yugoslavya'da devlet başkanlığı yardımcısı, içişleri bakanı ve Ulusal Güvenlik Dairesi (OZNA) başkanı olarak görev almış Yugoslav siyasetçi. Ranković, Josip Broz Tito ve Edvard Kardelj'den sonra Yugoslavya'nın üçüncü güçlü adamı olarak kabul edilmekteydi.[1] Ranković Sırp birliğinin çıkarlarına karşı olarak gördüğü federal bir Yugoslavya'ya karşı üniter yapıyı savunmuştur.[2] Kosova'da Arnavutlara karşı baskıcı politikalar uygulamıştır[3][4] ve Kosova Özerk Sosyalist Bölgesi'nin nomenklaturasında Sırpları çoğunluk hale getirdi.[2] 1966 yılında Tito'ya karşı bir darbe girişimi planladığı gerekçesiyle tüm görevlerinden alındı.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Aleksandar Rankovic - Political Profile of A Yugoslav "Stalinist"
  2. ^ a b Melissa Katherine Bokovoy, Jill A. Irvine, Carol S. Lilly. State-society relations in Yugoslavia, 1945–1992. Scranton, Pennsylvania, USA: Palgrave Macmillan, 1997, p. 295.
  3. ^ Judah (1997). The Serbs. Yale University Press. ISBN 978-0-300-15826-7. 
  4. ^ Independent International Commission on Kosovo. The Kosovo report: conflict, international response, lessons learned. New York, New York, USA: Oxford University Press, 2000. p. 35.