Arap Kurtuluş Cephesi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Arap Kurtuluş Cephesi
Arapçaجبهة التحرير العربية
Genel başkanRakad Selim
Kuruluş tarihi1969 (1969)
MerkezRamallah, Filistin
Gazete(ler)Savt el-Cemahir
İdeolojiFilistin milliyetçiliği
Neo-Baasçılık
Saddamcılık
Baasçılık
Ulusal üyelikFKÖ
Uluslararası üyelikIrak liderliğindeki Baas Partisi
Resmî renklerSiyah, Kırmızı, Beyaz ve Yeşil (Pan-Arap renkleri)
Filistin Yasama Meclisi
0 / 132
İnternet sitesi
Parti bayrağı
Filistin

Arap Kurtuluş Cephesi (Arapçaجبهة التحرير العربية Jabhet Al-Tahrir Al-'Arabiyah), daha önceleri Irak liderliğindeki Baas Partisi tarafından kontrol edilen küçük bir Filistin siyasi partisidir. AKC, Filistin Kurtuluş Örgütü (FKÖ) üyesidir.

Tarih ve arka plan[değiştir | kaynağı değiştir]

AKC, Nisan 1969'da Baas Partisinin Irak liderliğindeki fraksiyonunun bir cephesi olarak kuruldu. O zamanlar Irak Baas Partisi Ahmed Hasan el-Bekir tarafından yönetiliyordu. AKC her zaman her konuda Irak hükûmetinin politikasını izlemiştir. Baas Partisi'nin pan-Arap ideolojisine uygun olarak, AKC başlangıçta İsrail-Filistin çatışmasının "Filistinleştirilmesine" karşıydı ve çatışmayı Irak'ın doğal liderliği altında olan Arap dünyasının İsrail'le olan savaşı olarak değerlendirdi.

AKC, Irak'ın yaklaşık 34.000 kişilik küçük Filistinli nüfusunda aktif olan ana gruptu, ancak diğer tüm Filistin topluluklarında çok küçük bir gruptu. Lübnan'daki mülteci kamplarında küçük bir takipçi kitlesi tuttu ve Filistin topraklarında çok küçük bir varlığı var. Samir Sanunu, AKC'nin Lübnan'daki temsilcisidir.[1]

AKC'nin ilk lideri ve genel sekreteri Zeyid Haydar'dı. Haydar 1930'larda Suriye'de Arap milliyetçilerinden oluşan bir ailede dünyaya geldi. 1956'da Suriye'de Baas Partisi'ne katıldı. 1968'deki darbeden sonra Irak'a gitti ve Irak'taki Baas Partisi'nin bir parçası oldu. 1969'da Irak hükûmeti tarafından Filistin'deki Baas Partisi'nin (AKC) genel sekreteri olarak atandı. Irak'ın FKÖ'yü ve Filistin'deki olayları etkileyebilmesi için bir araç olarak Haziran 1969'da AKC yeni kurulan FKÖ'nün bir üyesi oldu. 1974'te AKC, başlangıçta güçlü bir şekilde Irak tarafından desteklenen ve FKÖ'nün artan ılımlılığı olarak algıladıkları şeyi reddeden katı Filistinli fraksiyonların oluşturduğu Reddetme Cephesine katıldı.

FKÖ, İsrail ile Oslo Anlaşmaları'na girdikten sonra AKC Irak Baas hükûmetinin politikasına uygun olarak anlaşmalara karşı çıktı. Bu, 1993'te AKC'de, Arafat yanlısı Oslo fraksiyonunun Filistin Arap Cephesi haline gelmesi ve Filistin topraklarına yeniden yerleşmesiyle bir bölünmeye yol açtı.[2] AKC'nin geri kalanı Reddetme Cephesinde kaldı.

AKC, 2000 yılında başlayan El-Aksa İntifadası sırasında, Irak hükûmetinin "şehitlerin" ailelerine yaptığı mali katkıların bir dağıtıcısı olarak, intihar bombacılarının ailelerine ekstra hibeler vererek bir miktar önem kazandı.[3][4]

2003'te Amerika'nın Irak'ı işgal etmesi, Saddam Hüseyin'in Baas hükûmetinin düşmesi ve Baas Partisi'nin dağılmasından sonra, Irak'ta yaşayan çok sayıda Filistinli mülteci Irak'tan kaçmak zorunda kaldı ve birçok AKC üyesi Lübnan ve Batı Şeria'ya güvenlik nedeniyle kaçtı.[2]

Liderlik[değiştir | kaynağı değiştir]

AKC'nin diğer liderleri arasında Munif Razzaz, Abdülvehhab el-Kayyali ve Abdurrahim Ahmed yer alıyor. el-Kayyali, 1972-74'te genel sekreter oldu ve Ocak 1973'ten itibaren FKÖ Yürütme Konseyi'nde görev yaptı. 1981'de Beyrut'ta kimliği belirsiz silahlı kişilerce öldürüldü. Ahmed, 1975'ten (muhtemelen 1974) 1991'deki ölümüne kadar genel sekreterdi ve 1977'den itibaren FKÖ Yürütme Konseyi'nin bir üyesiydi.[5] Mevcut genel sekreter, 2001 ile 2006 yılları arasında İsrail hapishanesinde tutulan Rakad Selim'dir.[6]

Şu anki durum[değiştir | kaynağı değiştir]

Bugün AKC genel sekreteri, Irak vatandaşlığına sahip olan Rakad Selim'dir. 2001 yılında intihar bombacılarının ailelerine Irak fonları dağıttığı için İsrail tarafından hapsedildi.[7] 2006 yılında iyi niyet göstergesi olarak serbest bırakılan 57 Filistinliden biriydi.[6] AKC, 1993'ten beri Mahmud İsmail tarafından yönetilen FKÖ Yürütme Komitesinde yer almaya devam ediyor. 2003'te Irak desteğinin sona ermesinden bu yana AKC'nin statüsü ve pozisyonunun ne olduğu belirsiz.

AKC'nin merkezi Ramallah, Batı Şeria'dadır. AKC, editörlüğünü Rakad Salem tarafından yapılan Savt el-Cemahir (Arapça : Kitlelerin Sesi) adlı aylık bir gazete yayınladı. Gazete 2003 yılına kadar Irak hükûmeti tarafından finanse edildi ve gazetenin o zamandan beri yayınlanmaya devam edip etmediği belirsiz.

AKC, en azından 1990'ların başından beri[2] İsrail'e yönelik silahlı saldırılara karışmadı ve artık önemli bir askeri kapasiteye sahip olduğuna inanılmıyor. Amerika Birleşik Devletleri tarafından bir Yabancı Terör Örgütü olarak tanımlanmamıştır ve BM, AB veya başka herhangi bir ülkenin terör listelerinde yer almamaktadır.[kaynak belirtilmeli]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "مسيرة جماهيرية حاشدة في مخيم عين الحلوه لمناسبة الذكرى السنوية الثالثه لاستشهاد القائد القومي والوطني ابو العباس - دنيا الوطن". 30 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2017. 
  2. ^ a b c Historical Dictionary of Islamic Fundamentalism 20 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. By Mathieu Guidère. p.32.
  3. ^ How Saddam Hussein’s régime transferred funds from Iraq to the West Bank and Gaza Strip to encourage Palestinian terrorism 9 Ocak 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Intelligence and Terrorism Information Center at the Center for Special Studies (C.S.S) August, 2005
  4. ^ Iraq pays suicide bonus to entice new bombers 11 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Paul McGeough, The Age, March 26, 2002
  5. ^ Arab Gateway: PALESTINE WHO'S WHO 25 Eylül 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  6. ^ a b "Rakad Salem, one of 57 Palestinian released by Israel from its prisons, welcomed by his supporters - safaimages". safaimages.photoshelter.com. 11 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2017. 
  7. ^ "FILE PHOTO General Sect. Of ALF Arrested For Helping Hussein". 11 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2017. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]