Basın Ahlak Yasası

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Basın Ahlak Yasası, basın çalışanı gazetecilerin uymayı kabul ettikleri, yasal dayanağı olmayan bir anlaşma metnidir. Bu metinden farklı olarak Basın İlan Kurumu tarafından belirlenen "Basın Ahlak Esasları[1]" yasal dayanağı olan bağlayıcı bir metindir.

14 Şubat 1952’de Uluslararası Basın Enstitüsü'nün ilkeleri Türkiye için de geçerli sayılması üzerine. Türkiye Gazeteciler Cemiyeti (TGC), Türkiye Gazetecileri Hak ve Sorumluluk Bildirgesi adı altında bir metin hazırladı.

Bu metin, 24 Temmuz 1960 tarihinde Türkiye Gazeteciler Cemiyeti ile Türkiye Gazeteciler Sendikası'nın ortak girişim sonucu düzenlenen törenle, gazeteciler ve yayın kuruluşları temsilcileri tarafından imzalanmıştır.

Basın Ahlak Yasası'nın bazı hükümleri[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Gazetecilik mesleği, kişisel yarar için ve kamu zararına kullanılamaz.
  • Ahlaka aykırı ve müstehcen yayın yapılamaz.
  • Şeref ve haysiyetlere karşı haksız yayın yapılamaz, kişi ve kurumlar aleyhinde iftirada bulunulamaz.
  • Din istismar edilemez.
  • Haberler doğruluğuna emin olunmadan yazılamaz.
  • Taraf tutan fikirler haber metninde verilemez.
  • Yayınlanmamak kaydıyla verilen bilgiler yayınlanamaz.
  • Yanlış yayınlar dolayısıyla gönderilen tekzipler en kısa zamanda yayınlanır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Çelik, Uğur. "Basın Ahlak Esasları". Basın İlan Kurumu. 13 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2021.