Bella Ahmadulina

Vikipedi, özgür ansiklopedi

İzabella Ahatovna Ahmadulina
Doğum10 Nisan 1937(1937-04-10)
Moskova
Ölüm29 Kasım 2010 (73 yaşında)
Peredelkino
Takma adBella Ahmadulina
MeslekŞair
MilliyetTatar İtalyan Rus

Tam adı İzabella Ahatovna Ahmadulina (10 Nisan 1937, Moskova - 29 Kasım 2010, Peredelkino), Stalin sonrası Sovyet edebiyatında özgün bir ses olarak dikkat çeken Tatar ve İtalyan kökenli şairdir.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Ahmadulina Tatar bir baba ile Rus-İtalyan bir annenin tek çocuğu olarak 1937'de dünyaya geldi.[1] 1960'ta Gorki Edebiyat Enstitüsü'nde eğitimini tamamladıktan sonra Orta Asya'yı gezdi. Yapıtlarındaki ödünsüz bireycilik yüzünden resmi eleştirilere hedef olmasına ve bazen eserlerini yayınlatmakta güçlük çekmesine karşın, sonunda Sovyet Yazarlar Birliği'ne kabul edildi. 1950'lerde evli kaldığı şair Yevgeni Yevtuşenko gibi Ahmadulina da yapıtlarını binlerce kişinin izlediği toplantılarda okudu.

Ahmadulina'nın ilk evliliği 1954'te dönemin bir başka ünlü şairi Yevgeniy Yevtuşenko ile oldu. 1960'ta ikinci kocası Yuri Nagibin ile evlendi. 1971'de evlendiği Sovyet film yönetmeni Eldar Kuliev'den yine bir şair olacak olan Elizaveta Kulieva adında bir kızı oldu. 1974'te son kocası ünlü artist ve sahne tasarımcısı Boris Messerer ile evlendi.[2]

Şiir yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk şiir kitabı olan Struna (Arp Teli) 1962'de yayımlandı. Başlığı Puşkin'in 1830'da yazdığı bir şiirini hatırlatan Moya rodoslovnaya (1964, Secerem) adlı uzun şiiri hem içerik hem biçim açısından iddialı, sağlam bir deneme olarak dikkati çeker. Yaratıcı edim yapıtlarında yinelenen bir temadır. Sonraki yapıtları arasında Uroki Muzıki (1969, Müzik Dersleri), Stihiki Muzıki (1975, Şiirler), ve Taina (1983, Sırlar) sayılabilir. Gürcü dilinden ve başka dillerden yaptığı şiir çevirilerinide yayımlamıştır.

Popüler şairler Yevgeniy Yevtuşenko, Robert Rojdestvensktiy, Andrey Voznesenskiy ve Bulat Okucava ile birlikte büyük sahnelerde, hatta stadyumlarda edebiyat geceleri düzenliyordu. Bu edebiyat geceleri ülkede edebiyata ilginin artmasına yol açtı. Cazcı Aleksey Kozlov, Bella Ahmadulina’nın güzelliği, istidadı ve zekası sayesinde çok geçmeden bu parlak şairler grubunda önde gelen bir kişi rolünü oynamaya başladığı kanısını belirtti. Bella Ahmadulina şiirlerini şarkı söyler gibi melodik bir sesle okuyordu. Hayranları sesinin son derecede berrak olduğunu söyliyorlar. Şair Yevgeniy Bunimoviç son derecede melodik berrak sesini ömrünün son günlerine kadar koruduğunu söyledi.[3]

Ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]

29 Kasım 2010'da Moskova yakınlarındaki Peredelkino'daki, evinde 73 yaşında öldü. Ölüm nedeni kalp krizi olarak açıklandı. Vladimir Putin ve Medvedev kendisinden övgüyle sözederek, başsaağlığı dilediler, Medvedev'in sitesinde Ahmadulina'nın ölümü 'telafisi güç bir kayıp' olarak nitelendi.[4]

Aldığı Ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Sovyetler Birliği Devlet Ödülü (1989)
  • Rusya Federasyonu Devlet Ödülü (2004)
  • Halkların Kardeşliği Ödülü (1984)
  • Anayurda Liyakat Ödülü (2007)
  • Puşkin Ödülü (1994)
  • 'Nosside
  • Rus Sanat Akademisi Onur Üyesi

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Grimes, William (29 November 2010). "Bella Akhmadulina, Bold Voice in Russian Poetry, Dies at 73". The New York Times. Retrieved 29 November 2010.
  2. ^ "Literaturnaya Rossia" (in Russian). litrossia.ru. Retrieved September 17, 2009.
  3. ^ http://turkish.ruvr.ru/2010/11/30/35954292.html[ölü/kırık bağlantı]
  4. ^ Isachenkov, Vladimir (29 November 2010). "Prominent Soviet-era Russian poet Bella Akhmadulina dies at 73". ABC News. Retrieved 29 November 2010.