Britanya Kanadası

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Kanada, ilk olarak Paris Antlaşması (1763) ile Britanya egemenliğine girdi. Antlaşma ile Kanada'nın da parçası olduğu Yeni Fransa, Britanya İmparatorluğu'na devredildi. Britanya Kuzey Amerikası'nın parçası olan diğer bölgeler, koloniler ve eyaletler, gitgide Kanada'ya eklendi. 1763 Kraliyet İlanı ile Kanada kolonisi, 1791 Anayasal Yasası nedeniyle Kanadalar olarak da bilinen Quebec Eyaleti adıyla genişletildi. 1840 Birlik Yasası ile birlikte Aşağı Kanada ve Yukarı Kanada, Kanada Eyaleti adıyla bir araya geldi. Daha sonra 1867'de Kanada Konfederasyonu ile New Brunswick ve Yeni İskoçya kolonileri, Kanada kolonisi ile birleşerek Kanada Dominyonu'nu oluşturdu. Dominyon; Ontario, Québec, New Brunswick ve Yeni İskoçya olmak üzere dört eyalete ayrıldı. Başlangıçta yeni kurulan federasyonun dışında kalan koloniler, zamanla Kanada'nın kontrolüne girdi ve 1949'da Newfoundland ve Labrador'un katılımıyla Kanada bugünkü sınırlarına ulaştı.[1][2] 1982 Kanada Yasası ile Kanada, Birleşik Krallık'ın egemenliğinden tamamen çıktı.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ HILLMER, NORMAN. "Newfoundland Joins Canada". The Canadian Encyclopedia (İngilizce). 7 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2017. 
  2. ^ "Newfoundland and Canada: 1864-1949". www.heritage.nf.ca. 12 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2017.