Antoine Destutt de Tracy

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Antoine Louis Claude Destutt, comte de Tracy
Doğum20 Temmuz 1754(1754-07-20)
Paris, Fransa
Ölüm9 Mart 1836 (81 yaşında)
Paris, Fransa
Defin yeriPère Lachaise Cemetery, Grave of Tracy-Durfort-Laubespin-Sieyes (Père-Lachaise, division 10)
MilliyetFransız
EğitimStrasbourg Üniversitesi
Çocuk(lar)Victor Destutt de Tracy, Émilie Destutt de Tracy
ÖdüllerCommander of the Legion of Honour, Nobility of the First French Empire
Kariyeri
DalıFelsefe
İmza
Okul geleneği; Liberalizm

Antoine Destutt de Tracy, (d. 20 Temmuz 1754 - ö. 9 Mart 1836), Fransız filozof.

Destutt de Tracy ideoloji fikrinin öncü ismidir. Ona göre ideoloji, bilimsel bir disiplindir. Doğru ile yanlışı, yanılsama ile gerçekliği, safsata ile bilimsel olanı ayırmaya dönük bir bilimdir söz konusu olan. Destutt de Tracy ve onunla birlikte İdeologlar olarak adlandırılan diğer entelektüeller bu bağlamda ideolojiyi bir "fikirler bilimi" olarak formüle ederler.

Destutt de Tracy'de John Locke, Condillac ve Cabanis gibi daha çok duyumcu düşünürlerin etkisi belirgindir.

Biyografisi[değiştir | kaynağı değiştir]

Asker bir babanın oğlu olarak, Claude Destutt, Paris'te doğdu. Ailesi İskoç kökenliydi ve soyu, 1420'de Buchan ve Douglas Kontları'nı Fransa sarayına eşlik eden Walter Stutt'a kadar uzanıyordu. Ailesi sonradan Tracy kontları haline geldi. Eğitimini evde ve Strasbourg Üniversitesi'nde aldı; okulda spor becerileriyle tanınıyordu. Orduya katıldı ve Fransız Devrimi patlak verdiğinde Bourbonnais il meclisi faaliyetlerinde aktif bir rol aldı. Temsilciler Meclisi'ne soylular sınıfından seçilen bir delege olarak katıldı ve arkadaşı Marquis de La Fayette ile birlikte görev yaptı. 1792 ilkbaharında kuzey ordusunun kavaleri komutanı olarak mareşal de camp rütbesini aldı, ancak radikallerin etkisi artmaya başladığında belirsiz bir izin alarak görevden ayrıldı ve Auteuil'e yerleşerek Condorcet ve Cabanis ile birlikte bilimsel çalışmalara yöneldi. Terör Dönemi'nde neredeyse bir yıl boyunca tutuklu kaldı ve hapiste Étienne Bonnot de Condillac ve John Locke'u okurken doğa bilimlerini felsefe için terk etti.[1]

1795 yılında, Fransız Enstitüsü kurulduğunda Claude Destutt, Fransız Enstitüsü üyeleri arasında seçildi. Cabanis'in teklifi üzerine, ahlaki ve siyasi bilimler sınıfına dahil edildi. Yakında meslektaşlarına sunduğu bildirilerle dikkat çekmeye başladı; bu bildiriler, ideoloji üzerine kapsamlı çalışması olan "İdeoloji Unsurları" adlı eserin ilk taslağını oluşturdu. Ideolojiyi "fikirlerin bilimi" olarak kavramsallaştırdı. Auteuil'deki "ideologlar" topluluğu, Cabanis ve Tracy dışında, Constantin-François de Chassebœuf, Comte de Volney ve Dominique Joseph Garat gibi üyeleri de kapsıyordu; bu sonuncusu Ulusal Enstitü'de profesördü. Bazı meslektaşlarıyla birlikte Les Neuf Sœurs adlı kültürel bir topluluğun üyesiydi. 1806 yılında Philadelphia'daki Amerikan Felsefe Derneği'ne seçildi.[2][3]

İmparatorluk döneminde, Tracy Senato üyesiydi, ancak toplantılara pek katılmadı. Restorasyon döneminde Fransa mebusu oldu, ancak hükümetin muhafazakâr eğilimine karşı çıkarak muhalefette kaldı. 1808 yılında Cabanis'in yerine Fransız Akademisi üyesi seçildi ve 1832'de Ahlaki Bilimler Akademisi üyesi olarak yeniden düzenlenmesinin ardından bu akademinin bir üyesi olarak adlandırıldı. Yaşlılığı ve çalışmalarının göreceli başarısızlığından kaynaklanan hayal kırıklığı nedeniyle sadece bir kez konferanslarına katıldı. Destutt de Tracy, Devrim sırasında ve sonrasında liberalizmin başlıca savunucularından biriydi. Paris'te öldü.[1]

Filozofya[değiştir | kaynağı değiştir]

David d'Angers tarafından yapılan Destutt de Tracy büstü (1837)

Destutt de Tracy, Locke'ün tek taraflı bir yorumu üzerine Fransa'da Condillac'ın kurduğu duyusalcı okulun son önemli temsilcisidir. Cabanis'in materyalist görüşlerine tamamen katılan de Tracy, Condillac'ın duyusalci ilkelerini en gerekli sonuçlarına taşımıştır. Cabanis'in ilgisi çoğunlukla insanın fizyolojik yönüne odaklanırken, Tracy'nin ilgi alanı, o zamanlar yeni belirlenen "ideolojik" olarak, insanlığın "psikolojik" yönünden farklılık gösteriyordu. De Tracy'nin ideolojiyle ilgili temel kavramı, biyoloji olarak sınıflandırılmalıdır, diyerek açıkça ifade etti. De Tracy'nin bilinçli yaşamı dört fakülteye böldüğü—algı, bellek, yargı ve irade—tümü duygu çeşitleridir. Algı, sinir uçlarının dış etkileri tarafından neden olan duygu; bellek, geçmiş deneyimlerin sonucu olan sinirlerin düzenlemeleri tarafından neden olan mevcut uyarı eksikliği tarafından neden olan duygudur. Yargı, duyumlar arasındaki ilişkilerin algılanmasıdır ve kendisi bir tür duygu olarak kabul edilir çünkü duyumları farkında isek, onlar arasındaki ilişkilere de farkında olmalıyız; ve irade, isteğin bir tür duygu olarak kabul edilmesi nedeniyle aralarına dahil edilir.[4]

De Tracy'nin felsefesinin etkileri göz önüne alındığında, aktif ve pasif düşünme arasındaki ayrımı yapma konusundaki katkıları, sonunda kas hissi psikolojik teorilerin gelişimine katkıda bulunduğu için en azından övgüyü hak eder. Onun, dış varlık kavramının, sadece duygunun değil, aynı zamanda bir yandan eylemin deneyiminden diğer yandan da direncin deneyiminden türetildiği şeklindeki açıklaması, bu bağlamda Alexander Bain'in eserleri ve daha sonraki psikologların çalışmalarıyla karşılaştırılabilir.[4]

Çalışmaları[değiştir | kaynağı değiştir]

A Commentary and Review of Montesquieu's Spirit of Laws (1811) kitabının başlık sayfası, Destutt de Tracy'nin Commentaire sur l'esprit des lois de Montesquieu (1806) adlı eserinden Thomas Jefferson tarafından yapılan İngilizce çeviri[5]

Başlıca eserleri beş ciltlik "İdeoloji Unsurları" (1817-1818) adlı eserdir. İlk cildi "Katı Bir Şekilde Tanımlanan İdeoloji" olarak sunulmuş ve daha önce tamamlanan monografilerdeki argümanları tamamlamıştır. Diğer önemli eserleri arasında "Montesquieu'nün Kanunlarının Ruhu Üzerine Yorum" (1806) ve "Montesquieu'nün Dahiliği ve Eserleri Üzerine Deneme" (1808) bulunmaktadır. İdeoloji Unsurları'nın dördüncü cildini yazar, planlanan dokuz bölümlük çalışmasının ikinci bölümünün girişi olarak kabul etti ve bu bölümü "İradenin İkiliklerine Dair Bir Deneme" olarak adlandırdı.[6][7] İngilizceye çevrildiğinde, editör Thomas Jefferson eseri "Bir Siyasi İktisat Tezi" olarak yeniden adlandırdı ve bu, Tracy'nin çalışmasının siyasetle değil, daha temel irade soruları ve bu iradenin belirlenme koşullarını anlama olasılığı ile ilgili yönlerini gölgeledi.

Geriye bıraktıkları[değiştir | kaynağı değiştir]

Tracy, toplum teorisinde dedüktif yöntemin sıkı bir kullanımını ileri taşıdı ve iktisatı eylemler (praksoloji) ve değiş tokuşlar (katallaktik) terimleriyle ele aldı. Tracy'nin etkisi, hem Kıta Avrupası'nda (özellikle Stendhal, Augustin Thierry, Auguste Comte ve Charles Dunoyer üzerinde) hem de Amerika Birleşik Devletleri'nde görülebilir. Burada Fransız Liberal Ekonomi Okulu'nun genel yaklaşımı, 19. yüzyılın sonuna kadar İngiliz klasik siyasi ekonomisi ile başarıyla rekabet etti, Arthur Latham Perry'nin çalışmaları ve ünü gibi. Siyasi yazılarında Tracy, monarşiyi reddederek Amerikan cumhuriyet biçimini tercih etti.[8][9] Cumhuriyetçilik ve felsefede akıl savunuluğu ile ekonomi politikasında serbest piyasa politikaları, onun Napolyon'un nefretini kazanmasına neden oldu. Napolyon, Tracy'nin "ideoloji" terimini bir hakaret terimi haline getirdi. Karl Marx, bu hakaret dilini takip ederek Tracy'yi bir "balıkkanlı burjuva doktriner" olarak adlandırdı.[kaynak belirtilmeli]

Öte yandan, Thomas Jefferson, Destutt de Tracy'nin çalışmalarını önemsedi ve iki elyazmasını Amerikan basımı için hazırladı. 1817 yayınının önsözünde Jefferson, "Politik Ekonomi'nin sağlam prensiplerini yayarak, halkın endüstrisini şu anda tüketen parazit kuruluşlarından koruyacaktır" dedi. Tracy'nin Montesquieu'yu eleştirmesi ve temsilci demokrasiyi desteklemesi, Jefferson'ın düşünceleri üzerinde etkili oldu.[10][11]

Stendhal, Tracy'nin aydınlanma ideallerinden büyük ölçüde etkilendi ve Memoirs of an Egotist adlı eserinde 1820'lerde "Tracy salonunu düzenli olarak ziyaret ettiğini" aktardı. Richard Stites'e göre, 1820'lerin liberalleri için önemli bir kişiydi:[12]

Franco Venturi, Commentaire "1820 İspanyası'ndan 1825 Rusya'sına kadar olan liberal devrimler döneminde yankı buldu" dedi. Bir Amerikalı tarihçi, "Rus Dekabristlerinin yanı sıra birçok diğer liberal, Carbonari ve 1820'lerin devrimcisi bu Yorum'u siyasi Kutsal Kitapları olarak kullandı" dedi. Dekabrist Mikhail Orlov, çevresinin bunu "bilgeliğin özeti" olarak gördüğünü hatırladı.[13]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b  Önceki cümlelerden bir veya daha fazlası artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Tracy, Antoine Louis Claude Destutt, Comte de". Encyclopædia Britannica. 27 (11. bas.). Cambridge University Press. ss. 126–127. 
  2. ^ "APS Member History". search.amphilsoc.org. 16 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2021. 
  3. ^ Joseph F. Byrnes (2010). Catholic and French Forever: Religious and National Identity in Modern France. Penn State Press. ss. 83-. ISBN 978-0-271-04779-9. 
  4. ^ a b Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; EB19112 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  5. ^ Antoine Louis Claude Destutt, comte de Tracy, Title page of Antoine Louis Claude Destutt, comte de Tracy; Thomas Jefferson, transl. (1811) A Commentary and Review of Montesquieu's Spirit of Laws. Prepared for Press from the Original Manuscript, in the Hands of the Publisher. To which are Annexed, Observations on the Thirty-first [sic: Twenty-ninth] Book, by the Late M. [Jean-Antoine-Nicolas de Caritat Condorcet, marquis de] Condorcet: and Two Letters of [Claude Adrien] Helvetius, on the Merits of the Same Work, Philadelphia, Penn.: [Thomas Jefferson]; (PDF), Thomas Jefferson, transl., Market Street: printed by William Duane., OCLC 166602192, 13 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF), erişim tarihi: 1 Kasım 2023 .
  6. ^ "Antoine Louis Claude Destutt, Comte de Tracy, 1754–1836 23 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.", The History of Economic Thought Website
  7. ^ Tracy, Antoine Louis Claude Destutt de, A Treatise on Political Economy 1 Kasım 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., trans. edited by Thomas Jefferson (Georgetown: Joseph Milligan, 1817; reprinted New York: Augustus M. Kelley, 1970), p. x.
  8. ^ de Tracy, Antoine Louis Claude Destutt, A Commentary and Review of Montesquieu's Spirit of Laws, trans. Thomas Jefferson (1811) (New York: Burt Franklin, 1969)
  9. ^ Klein, Daniel (1985). "Deductive economic methodology in the French Enlightenment: Condillac and Destutt de Tracy". History of Political Economy. 17 (1): 51-71. doi:10.1215/00182702-17-1-51. 
  10. ^ Dahl, Robert (1998). On Democracy. New Haven, CT: Yale University Press. s. 104. ISBN 9780300076271.  Geçersiz |url-erişimi=registration (yardım)
  11. ^ Campbell, Willisam F. "Liberty, Peace, and Self-Interest Properly Understood 8 Eylül 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.", speech before The Philadelphia Society, Regional Meeting, Wilmington, Delaware, October 10, 1998.
  12. ^ Matthew Josephison, Stendhal, p. 277
  13. ^ Richard Stites, The Four Horsemen: Riding to Liberty in Post-Napoleonic Europe (Oxford University Press, 2014; 0199978085), p. 13.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]