Eşzamanlılık
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Eşzamanlılık, ilk olarak analitik psikolog Carl G. Jung tarafından "anlamlı bir şekilde ilişkili görünen ancak nedensel bir bağlantıdan yoksun durumları tanımlamak için" ortaya atılan bir kavramdır.[1] Çağdaş araştırmalarda, eşzamanlılık deneyimleri, kişinin zihnindeki olaylar ile dış dünya arasındaki tesadüflerin nedensel olarak birbiriyle ilgisiz olabileceği, ancak başka bilinmeyen bir bağlantısı olabileceğine dair kişinin öznel deneyimine atıfta bulunur.[2] Jung, bunun insan zihninin sağlıklı, hatta gerekli bir işlevi olduğunu ve psikozda zararlı hale gelebileceğini savunmuştur.[3][4]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Encyclopedia of Critical Psychology. 2013. Yazar
|ad1=eksik|soyadı1=(yardım) - ^ "The Predictability of Synchronicity Experience: Results from a Survey of Jungian Analysts". International Journal of Psychological Studies. Canadian Center of Science and Education. 11 (3): 46-62. 2019. doi:10.5539/ijps.v11n3p46. Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar
|ad1=eksik|soyadı1=(yardım) - ^ Encyclopedia of Psychology and Religion. 2010. ss. 888-889. ISBN 978-0-387-71801-9. Yazar
|ad1=eksik|soyadı1=(yardım) - ^ Robert Aziz, 1990. C. G. Jung's Psychology of Religion and Synchronicity 28 Mayıs 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., p. 191