Ekonomik milliyetçilik

Makale serilerinden
Milliyetçilik
Gelişim Marş Dil Renkler Müzik Mit Bayrak Devlet Sembol Hazine Spor Müzikal Kimlik Tanrı Destan Kilise Amblem
Temel değerler Kimlik Dayanışma Self determinasyon
Türler Etnik milliyetçilik Kültürel milliyetçilik Sivil milliyetçilik Ekonomik milliyetçilik Banal milliyetçilik Sol milliyetçilik Kurumsal milliyetçilik Postmilliyetçilik Anti-milliyetçilik Millî demokrasi Millî liberalizm Millî muhafazakârlık Nasyonal anarşizm Yayılmacı milliyetçilik Panmilliyetçilik Diaspora siyaseti Romantik milliyetçilik Neomilliyetçilik İslami milliyetçilik İşletme milliyetçiliği İrredantizm Ulusal Bolşevizm Nasyonal sosyalizm Sosyal milliyetçilik Ulusalcılık Ulusal komünizm Ulusal sendikalizm Dini milliyetçilik Transmilliyetçilik
İlişkili kavramlar Sivil din Irkçılık Yayılmacılık Anti-milliyetçilik Kozmopolitanizm Etnosentrizm Küreselcilik
Milliyetçilik listesi
g t d

Ekonomik milliyetçilik, ekonominin, emeğin ve sermaye oluşumunun ülke içinde kontrolü gibi politikalarla, emeğin, malların ve sermayenin hareketine gümrük vergisi ve diğer kısıtlamaların uygulanmasını gerektirip gerektirmediği de dahil olmak üzere, devlet müdahaleciliğini diğer piyasa mekanizmalarına tercih eden bir ideolojidir.^[1] Ekonomik milliyetçiliğin temel inancı, ekonominin milliyetçi hedeflere hizmet etmesi gerektiğidir.^[2]

Ekonomik milliyetçiler küreselleşmeye karşı çıkarlar veya en azından sınırsız serbest ticaretin faydalarını sorgularlar. Korumacılığı destekler ve kendi kendine yeterliliği savunurlar.^[3] Ekonomik milliyetçilere göre, piyasalar devlete tabi olmalı ve devletin çıkarlarına (ulusal güvenliği sağlamak ve askerî güç biriktirmek gibi) hizmet etmelidir. Merkantilizm doktrini, ekonomik milliyetçiliğin önde gelen bir çeşididir.^[4] Ekonomik milliyetçiler, amacın (karşılıklı kazançların aksine) göreli kazançlar elde etmek olduğu uluslararası ticareti sıfır kazanç olarak görme eğilimindedir.^[1]

Ekonomik milliyetçilik, sanayinin ekonominin geri kalanı üzerinde olumlu yayılma etkilerine sahip olduğu, ülkenin kendi kendine yeterliliğini ve siyasi özerkliğini geliştirdiği ve askerî güç inşa etmekte çok önemli bir yönü olduğu inancı nedeniyle sanayileşmeyi (ve genellikle devlet desteğiyle sanayilere yardım ederek) vurgulama eğilimindedir.^[1]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

1. ^ ^{a b c} Gilpin, Robert (1987). The Political Economy of International Relations (İngilizce). Princeton University Press. ss. 31-34. ISBN 978-0-691-02262-8. 13 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2023. 
2. ^ Helleiner, Eric (2021). "The Diversity of Economic Nationalism". New Political Economy. 26 (2): 229-238. doi:10.1080/13563467.2020.1841137 . ISSN 1356-3467. 
3. ^ Buell, Raymond Leslie (1929). International Relations (İngilizce). H. Holt. ss. 95-120. 
4. ^ Helleiner, Eric (2021). The Neomercantilists: A Global Intellectual History (İngilizce). Cornell University Press. ISBN 978-1-5017-6014-3.