Emmy Göring

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Berlin Katedrali'nin önünde Emmy ve Hermann Göring'in Düğün Fotoğrafı, 1935
Emmy Sonnemann (solda), bir sahnede, 1935
Emmy Sonnemann, Hermann Göring ile Şubat 1935'te bir konserde

Emma Johanna Henny "Emmy" Göring (evlilik öncesi soyadı Sonnemann) (24 Mart 1893, Hamburg – 8 Haziran 1973, Münih), Alman aktris, sahne sanatçısı ve Luftwaffe Komutanı Hermann Göring'in ikinci eşi. Birçok devlet görevinde Adolf Hitler'in hostesi olarak görev yaptı ve bu nedenle "Üçüncü Reich'in First Lady'si" unvanıyla anıldı.[1]

İlk yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

Emmy, varlıklı bir fabrika sahibinin beş çocuğundan biri olarak doğdu. 1916 yılında aktör Karl Köstlin ile evlendikten sonra İsmi Emmy Köstlin oldu ama 1926'da boşandı. Emmy Göring Weimar Devlet Tiyatrosu'nda oynadı. 1932'de Hermann Göring ile tanıştı. Göring, Prusya Başbakanı olarak, 1934 sonbaharında ona Prusya devlet aktrisi unvanını verdi ve Berlin'deki Prusya Devlet Tiyatrosu'nda bir nişan aldı. 1935'te Berlin Devlet Tiyatrosu'ndan ayrıldı.

Hermann Göring ile evliliği[değiştir | kaynağı değiştir]

Hermann ve Emmy Göring'in düğünü, 10 Nisan 1935'te büyük bir ihtişamla kutlandı. Düğünde tanıklar Adolf Hitler ve Hanns Kerrl'di. Bu, Hermann Göring'in aynı zamanda ikinci evliliği oldu. İsveçli ilk eşi Carin Göring, Ekim 1931'de ölmüştü. Çift, 1937'de Alman otomobil endüstrisinden hediye olarak Carin II adlı yatını gecikmeli olarak aldı. 1938'de Emmy Göring, Nazi Partisi'ne üye oldu.[2]

Emmy Göring'in 2 Haziran 1938'de, 45 yaşında Edda Göring isimli kızını doğurdu. Edda'nın isminin, Benito Mussolini'nin en büyük kızı Kontes Edda Ciano'dan geldiği bildirildi. Time'ın bildirdiğine göre: "Herr ve Frau Göring, onun hızlı arkadaşları oldular."[3] Ancak, Göring, otobiyografisinde kızının adının arkadaşlarından birinin adını aldığını söyledi. Kızının doğumu kocasının isteği üzerine Berlin üzerinden uçan 500 uçak tarafından kutlandı. Emmy Göring ve kocası, Schorfheide'deki Carinhall adlı malikanesinde aristokrat bir aile tarzında görkemli bir yaşam sürdüler.

"Üçüncü Reich'ın First Lady'si"[değiştir | kaynağı değiştir]

Emmy Göring, Alman Reich'ının toplumsal yaşamında öncü bir rol oynadı. Adolf Hitler evli olmadığı için, Emmy Göring, Alman Reich'ının “First Lady”si olarak hareket etti ve genellikle Magda Goebbels ile rekabet halindeydi. Emmy Göring II. Dünya Savaşı öncesinde birçok devlet fonksiyonlarında Hitler'in hostesi olarak görev yaptı. Bu ve onun "Üçüncü Reich'ın First Lady'si" olduğu iddiası, kendisi ve Hitler'in müstakbel eşi Eva Braun arasında büyük bir husumet yarattı. Eva Braun'u küçümsedi ve açıkça hor gördü. Sonuç olarak Hitler, Hermann Göring'e Emmy'nin Eva'ya daha saygılı davranmasını talep eden öfkeli talimatlar verdi; Emmy'nin Eva'ya karşı küçümseyici tavrının sonuçlarından biri olarak, artık Hitler'in Bavyera'daki inziva yeri olan Berghof'a davet edilmemesiydi.[4] Eva Braun'a gelince, iddiaya göre Emmy'yi "First Lady" rolünü üstlendiği için asla affetmedi.[5][6]

Avrupa'nın en zengin ve en güçlü adamlarından birinin eşi olarak, Emmy Göring, kamuoyunun çok dikkatini çekti ve sürekli fotoğraflandı ve İkinci Dünya Savaşı'na kadar cömert bir yaşam tarzının tadını çıkardı. Kocası Avusturya, Almanya ve Polonya'da köşk, malikaneler ve kaleleri vardı ve Nazilerin Yahudilerden ve Nazi rejimi tarafından düşman sayılan diğer insanlardan sanat ve servete el koymasından önemli bir şekilde yararlandı. Kocası, kızının doğumunu kutlamak maksadıyla Berlin üzerinden 500 uçak uçurmuştu (bir oğlu olursa 1.000 uçak uçuracağını söylemişti).

Emmy Göring siyasette önemli bir rol oynamadı, ancak kocasına sunduğu kültürel alanda kararlar aldı. Kendi ofisini yönetti ve 1936'da kurduğu ve Weimar'daki eski sahne sanatçıları için Emmy Göring Vakfı'nı kurup işlettiği Emmy Göring Sanatçılar Vakfı'nın başkanıydı.

Savaştan sonra[değiştir | kaynağı değiştir]

II. Dünya Savaşı'nın bitiminden sonra Göring'in Obersalzberg'teki malikanesinde küçük kızı ile beraber tutuklandı. 1948'de Garmisch-Partenkirchen'deki Nazilerden arındırması mahkemesi, Nasyonal Sosyalist olması nedeni ile onu suçlu buldu ve 1 yıl hapis cezasına çarptırıldı. Serbest bırakıldıktan sonra malvarlığının % 30'una el koyuldu. Alman Nazi Savaş Suçları Mahkemesi tarafından sahneye çıkması 5 yıl boyunca yasaklandı. Eski aktör arkadaşı Gustaf Gründgens de onun lehine ifade verdi. Çeşitli toplama kamplarında kaldığı süre boyunca, Siyatik hastalığına muzdaripti ve neredeyse sürekli yatak istirahatindeydi. Ayrıca, kocasının bir resmini yayınlamaya devam ettiği için kamp yönetimiyle sürekli başı beladaydı.

1958'de, 1935'te inşa ettiği Wenningstedt'deki tatil evini sattı. Koruma altına alınmış bir yapı olan sazdan çatı ev, İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra kendisine iade edilmiştir.

Hapishaneden serbest bırakıldıktan sonra Etzelwang'da (Yukarı Pfalz eyaleti) daha sonra da Münih'te yaşadı. Daha sonra Berlin'de yeniden yeni bir yapı içinde küçük bir dairede yaşadı. Hayatının geri kalanında orada kaldı. 1967'de Seite meines Mannes (Kocamın Yanında) adlı kitabı yazdı. Quick dergisi bu anıların bazı kısımlarını önceden yayınlayarak geniş bir kitleye ulaştırdı. 1960'ların sonlarında haftalık bir radyo programı olan Wochenschauer, "Ben, Emmy Göring" nakaratıyla bu konuda hicivli bir makale yayınladı. 1972 yılında yazdığı My Life with Goering (Göring ile Yaşamım) adlı otobiyografisi İngilizce olarak yayımlandı.

Uzun bir hastalıktan sonra Emmy Göring, 80 yaşında Münih'teki bir hastanede öldü. Mezarı Münih Orman Mezarlığı'ndadır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Gun, p. 127.
  2. ^ Klee, pp. 187-8
  3. ^ Time magazine: "Lady of the Axis" published 24 July 1939.
  4. ^ Gun, pp.127-28
  5. ^ Gun, p.162
  6. ^ Rejimi temsil eden First Lady rolü de Magda Goebbels'e verildi. Hitler ile yakın bir ilişkisi olması ve devlet etkinliklerine ev sahipliği yapmasının yanı sıra Almanya'nın her yerinden kadınlardan ev içi meseleler veya çocuk velayeti konularında soruları olan mektuplar aldı.Thacker 2010, s. 179; Longerich 2015, ss. 159, 160

Konuyla ilgili yayınlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Hitler Kitabı Sh:394, Yazarlar: Henrik Eberle / Matthias Uhl (ed.)

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]