Eski Doğu Slavcası
Vikipedi, özgür ansiklopedi
| Eski Doğu Slavcası | |
|---|---|
| Ana dili olanlar | Kiev Knezliği |
| Konuşan sayısı | - (tarih gerekli) |
| Dil ailesi | Varsayılan
|
| Yazı sistemi | Glagol alfabesi Kiril alfabesi |
| Dil kodları | |
| ISO 639-3 | orv |
Eski Doğu Slavcası[1] 10. ve 15. yüzyıllar arasında Kiev Knezliğinde konuşulmuş dildir. Dil, Kiev Knezliği'nin çöküşünden sonra evrimleşerek değişmiştir.Dilin mevcut yazılı kayıtları seyrek olduğu için, birlik düzeyini değerlendirmek zordur. Kiev Rus'u oluşturan aşiret ve klanların sayısı göz önüne alındığında, Eski Doğu Slavcasının birçok lehçesinin olması muhtemeldir. Bu nedenle, bugün yalnızca, bazı yorumlara göre, tarihsel kayıtların başından itibaren bölgesel farklılıklar gösteren, hayatta kalan el yazmalarının dillerinden kesin olarak bahsedebiliriz. Bununla birlikte, 1150'ye gelindiğinde, en az yerel varyasyonu gösteren Slavcılığın diğer herhangi bir dalından daha fazla birliğe sahipti. Bugün konuşulduğu bölge Rusya, Ukrayna ve Belarus'a aittir.
Terminoloji[değiştir | kaynağı değiştir]
Üç Doğu Slav ülkesinin her biri Eski Doğu Slavcasının kendi dilinin atası olduğunu söylemektedir. Bu yüzden Eski Doğu Slavcasını sırasıyla şu şekilde isimlendirmektedirler:
- Belarus'ta: Eski Beyaz Rusça
- Rusya'da: Eski Rusça
- Ukrayna'da: Eski Ukraynaca
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ [1] 9 Ekim 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
