Führerprinzip

Führerprinzip, Üçüncü Reich'ın hükûmet yapılarında siyasi otoritenin temelini belirlemiştir. Bu ilke, "Führer'in sözü, yazılı yasanın üstündedir" anlamına gelir ve hükûmet politikaları, kararları ve büroları bu amaca yönelik olarak çalışmalıdır.^[1] Gerçek siyasi kullanımda, çoğunlukla bir siyasi partinin saflarında diktatörlük uygulamasına atıfta bulunur ve bu nedenle siyasi bir faşizmin bir ayırt edici haline gelmiştir.

İdeolojisi[değiştir | kaynağı değiştir]

Führerprinzip Naziler tarafından icat edilmemiştir. Estonyalı etnik Alman bir filozof olan Hermann Graf Keyserling, Führerprinzip terimini ilk kullanan kişi oldu.

Führerprinzip'in ideolojisi, her bir teşkilatın liderler hiyerarşisi olarak göründüğünden, her liderin (Führer) kendi alanında mutlak sorumluluğu vardır ve onun altındaki kişilerin mutlak itaat etmesi ve yalnızca üstlerine cevap vermesi gerekir. Führerprinzip bugün benzer bir otorite yapısını kullanmaya devam eden askeri örgütlerin işlevselliğine paralel olarak, demokratik ülkelerde üyelerin davranış kuralları tarafından sınırlandırılması gerekiyordu.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]