Fotoğraf kabini
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Fotoğraf kabini (İngilizce: Photo Booth) otomatikleştirilmiş, genellikle madeni parayla çalıştırılan, fotoğraf makinesi ve film işlemcisi içeren bir satış makinesi veya modern kiosk'tur. Bugün, fotoğraf kabinlerinin büyük çoğunluğu dijitaldır.[1]
Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]
İlk otomatik fotoğraf makinesi patenti 1888'de William Pope ve Baltimore Edward Poole tarafından açıldı. Gerçekten ilk çalışan fotoğrafik makine, Fransız mucit T.E. Enjalbert'in (Mart 1889) ürünü idi. Paris'teki 1889 Dünya Fuarında gösterildi. Alman fotoğrafçı Mathew Steffens, Mayıs 1889'da böyle bir makine için patent başvurusunda bulundu.[2] Bu erken makineler, kendi kendine yeterli olacak kadar güvenilir değildi. Ticari olarak başarılı olan ilk otomatik fotoğraf makinesi, Hamburg'daki mucit Conrad Bernitt'in "Bosco" (16 Temmuz 1890'da patentli) idi. Bu erken makinelerin hepsi ferrotypes üretti. Negatif ve pozitif süreçle ilk fotoğrafik otomatikleştirme, Carl Sasse (1896) tarafından icat edildi.[3]
1923'te Rusya'dan ABD'ye gelen Anatol Josepho tarafından ortaya çıkarılan modern bir fotoğraf kabini konsepti bir perde ile idi. New York'taki Broadway'de ilk fotoğraf kabini 1925'te ortaya çıktı. Kabin 25 sent için kabin 8 fotoğraf çekti, geliştirdi ve bastı, yaklaşık 10 dakika süren bir işlem oldu.[4] Kabin açıldıktan sonraki ilk altı ayda, 280.000 kişi tarafından kullanıldı. Photomaton Company, ülke çapında kabinleri yerleştirmek için kuruldu. 27 Mart 1927'de Josepho, 1 milyon dolar ödedi ve buluşu için gelecekteki telif haklarını garanti etti.
Pasaport fotoğraf kabinleri[değiştir | kaynağı değiştir]
Fotoğraf kabinlerinin çoğu fotoğraf kimliği için kullanılır. Fotoğrafları, pasaport fotoğraf gereksinimlerini karşılayan belirli bir biçimde bastırmak için tasarlanmış madeni para ile işletilen otomatik makinelerdir. Kullanıcılar gelecekteki kullanımlar için biriktirebilmek için birden fazla kopya bastırılabilir.[5]
Geleneksel olarak, fotoğraf kabinlerinde, fotoğraflanan bir veya iki patronun oturacağı, bir koltuk veya tezgah bulunur. Koltuk tipik olarak bir gizlilik için izin vermek ve fotoğraf oturumu sırasında dışarıdaki parazitlenmeyi önlemek için bir perde ile çevrilidir. Ödeme yapıldıktan sonra, fotoğraf kabini bir dizi fotoğraf çekir, ancak çoğu modern kabin tek bir fotoğraf çekebilir ve bir dizi benzer resmi basabilir.[6]
Fotoğraf etiketi kabinleri[değiştir | kaynağı değiştir]
Japonya menşeli fotoğraf etiketi kabinleri veya fotoğraf basma makineleri, fotoğraflı çıkartmalar üreten özel bir fotoğraf kabinidir. Japonya'da hâlâ büyük bir popülerlik devam ederken Asya'da Tayvan, Güney Kore, Hong Kong, Singapur, Malezya, Filipinler, Çin, Vietnam ve Tayland'a yayılmışlardır. Ayrıca Avustralya'ya ithal edilmişlerdir. Bazıları, 1990'ların ortasında tanıtıldığında Avrupa'da herhangi bir izlenim bırakmamalarına rağmen ABD ve Kanada'da da ortaya çıkmaya başlamıştı.
Japonya'da, purikura (プリクラ) bir fotoğraf etiketi kabinine veya fotoğraf kabini ürününe atıfta bulunmaktadır. Purikura makineleri genç kadınların hem fotoğraf, hem de çıkartmalara olan ilgisine yanıt olarak geliştirildi.[7]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 1 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2018.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 12 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2018.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 9 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2018.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 22 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2018.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 20 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2018.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2018.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2018.