Fuat Saka

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Fuat Saka
Fuat Saka
Genel bilgiler
Doğum adıFuat Saka
Doğum1952 (71-72 yaşında)
Kasımpaşa, İstanbul, Türkiye[1]
TarzlarAnadolu folk-rock, Folk caz
MesleklerMüzisyen
ÇalgılarAkustik gitar, Bağlama

Fuat Saka (d. 1952, Kasımpaşa, İstanbul[1]) Türk müzisyen.[2] Batı müziğiyle harmanlanan özgün Anadolu folk-rock müziği yapmaktadır.[2]

Yaşam öyküsü[değiştir | kaynağı değiştir]

Fuat Saka, 1952 yılında Kasımpaşa'da doğdu. Trabzon'un Sotka Mahallesinde büyüdü.[1] Anne tarafı, Kars'tan Akçaabat'a göç etmiştir ve Gürcü asıllıdır. Baba tarafından ise Batum'dan Trabzon'a göç etmiş bir aileye mensuptur.[1] Babası bir yaylı tambur ustası olan Saka'nın müziğe ilgisi çocukluk yıllarında başladı.[3] Bu yıllarda akordiyon dersleri aldı.[4] Trabzon yıllarında; KTÜ müzik bölümü öğrencileriyle yerel bir radyo olan Boztepe FM'de programlar yaptı. Bu programlar onun batı müziğine ilgi duymasını sağladı.[3] İstanbul Atatürk Eğitim Enstitüsü resim bölümünü bitirdi.[5] 1977-1980 yılları arasında resim öğretmenliği yaptı. TÖB-DER`de görev aldı. Bu yıllarda birçok beste yaptı. Edip Akbayram ve Selda Bağcan gibi şarkıcıların konserlerinden önce küçük gösteriler yaptı.[5] Daha sonra albüm çalışmaları yaparken siyasi sorunlardan dolayı yurt dışına çıktı. Paris`te ve Hamburg`da yaşadı, müzik eğitimi aldı.[2] İlk albümünü 1982 yılında "Yıkılır Zulmün Son Kaleleri" adıyla çıkardı.[5]

Müziğine Lazca caz yakıştırması yapılan Fuat Saka, müzik yaşamını 20 yıl kadar yurt dışında sürdürdü.[4] İlan edilen genel afla, 12 Eylül Darbesi yükümlülerinin affedilmesiyle, Zülfü Livaneli, Cem Karaca gibi sanatçılarla birlikte Türkiye'ye çağrılmasına rağmen dönmeyince vatandaşlıktan çıkarıldı.[3] 90'lı yılların sonunda Alman vatandaşlığı aldıktan sonra yurda döndü. Saka, tiyatro yönetmeni Telat Yurtsever ile 1994 yılında çocuklar için "Torik Balıklar Ülkesinde" adlı albümünü çıkardı.[6] 1996’da ise Demir Gökgöl'le "Arhavili İsmail" albümünü oluşturdu.[6]

Yerli ve yabancı müzisyenler için düzenlemeler yapan Saka, lazutlar serisinin ilki olan "Lazutlar"ı 1997 yılında piyasaya sürdü.[6]

Saka, uluslararası birçok solo konser verdi; Almanya, Fransa, Danimarka ve Türkiye’den birçok müzisyenle çalıştı. Uluslararası alanda Türk halk müziğini tanıttığı için 2000'de Truva Folklor Araştırmaları Kurumu tarafından ödüllendirildi.[2] Yunan müzisyenler Nikos Papazoglou ve Dionysis Savvopoulos ile birçok ortak çalışmada yer aldı.[2]

Diskografi[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 1982 - Yıkılır Zulmün Son Kaleleri
  • 1983 - Ayrılık Türküsü
  • 1984 - Kerem Gibi (Nâzım Hikmet Şiirleri)
  • 1987 - Sevdalı Türküler
  • 1988 - Nebengleis (Kenardaki Ray)
  • 1989 - Askaros
  • 1991 - Semahlar ve Deyişler
  • 1993 - Şiirce
  • 1994 - Torik Balıklar Ülkesinde (Çocuklar Için)
  • 1996 - Arhavili İsmail (Demir Gökgöl ile Birlikte)
  • 1997 - Lazutlar
  • 1998 - Sen
  • 2000 - Lazutlar II
  • 2001 - Perçem Perçem
  • 2003 - Lazutlar III
  • 2004 - Lazutlar Livera
  • 2005 - Lazutlar (Seçmeler)
  • 2006 - Bir Sürgünün Not Defteri
  • 2006 - Fuat Saka Koleksiyon (3 CD)
  • 2008 - Lazutlar 2008
  • 2012 - Nenni
  • 2018 - Betçe
  • 2021 - Avaz
  • 2022 - Şiirce

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c d Arşiv, Hürriyet (4 Ağustos 2001). "Sert Laz rock'çu romantik popçu oldu". Hürriyet. 23 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2021. 
  2. ^ a b c d e "Fuat saka" (İngilizce). 24 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2011. 
  3. ^ a b c "Fuat Saka Ve Yirmi Yıl Sürgün..." renklidergi.com. 25 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2011. 
  4. ^ a b "Biography". lazuri.com. 23 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2011. 
  5. ^ a b c "Fuat Saka". TTnet Müzik. 9 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2011. 
  6. ^ a b c "Gesi Bağları, Çemberimde Gül Oya, Çayeli'nden Öteye". Doğa İçin Çal. 3 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2011.