Hans Fritzsche

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Hans Fritzsche
Kişisel bilgiler
Doğum 21 Nisan 1900(1900-04-21)
Bochum, Alman İmparatorluğu
Ölüm 27 Eylül 1953 (53 yaşında)
Köln, Batı Almanya
Partisi Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi (NSDAP)
Evlilik(ler) Hildegard Fritzsche
Mesleği Gazeteci, Devlet Memuru

Hans Fritzsche (tam adı: Hans George Fritzsche; 21 Nisan 1900; Bochum - 27 Eylül 1953; Köln), Alman gazeteci. Nazi Almanyası döneminde Propaganda Bakanlığı üst düzey görevlisi.

1917 yılında Alman ordusunda görev yaptı.

DNVP (Alman Ulusal Halk Partisi) Başkanı Alfred Hugenberg'in altında gazeteci olarak çalışmadan önce birkaç üniversitede kısa süre okudu ve daha sonra Alman hükûmeti için çalışan, radyo, yeni medya ya dahil oldu. Eylül 1932 yılında Drahtloser Dienst (kablosuz haber servisi) başkanı yapıldı.

1 Mayıs 1933'te NSDAP'a üye olmuş ve Nazilerin iktidara geçmesinden sonra Joseph Goebbels tarafından Propaganda Bakanlığı (Reichsministerium für Volksaufklärung und Propaganda) Gazetecilik Başkanlığı (Leiter des Nachrichtenwesens)'na getirilmiştir. 1938'de Deutsche Presse bölümü başkanı ve 1942'de yayın bölümü başkanı olmuştur.

Adolf Hitler ve Joseph Goebbels'in intihar etmesinden sonra 2 Mayıs 1945'te Berlin'de Sovyetler ile Almanya'nın teslimatı için müzakere etmek amacıyla tek başına Kızıl Ordu'ya teslim olmuştur. Kendisine göre Lubyanka Cezaevi'nde sorgulama için Moskova'ya gönderildi ve oraya vardıklarında üç altın diş ağzından çekilmiştir.

Fritzsche Nürnberg'e gönderildi ve Nürnberg Uluslararası Askerî Ceza Mahkemesi tarafından yargılandı. Savaş suçları, insanlığa ve barışa karşı işlenmiş suçları işlemek ile suçlandı. Eylül 1950 yılında serbest bırakıldı ve 1953'te kanser nedeniyle öldü. Karısı Hildegard Fritzsche ise aynı yıl ölmüştür.

Kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Fritzsche, Bochum'da (Ruhr Bölgesi'ndeki bir şehir) Prusyalı bir posta memurunun çocuğu olarak dünyaya geldi. 1917'de Alman Ordusunda özel bir asker olarak gönüllü oldu[1] ve Flanders'ta görev yaptı. Savaştan sonra Greifswald ve Berlin üniversitelerinde okudu, ancak mezun olmadı. Nazilerden pek de farklı olmayan milliyetçi görüşleri destekleyen Hugenberg Press için 1923'te gazeteci oldu.[1] Eylül 1932'de yayıncılık kariyerine Drahtloser Dienst'in (bir devlet kurumu) başkanı olarak başladı ve "Hans Fritzsche konuşuyor" (Es spricht Hans Fritzsche) adlı bir program sundu.[2]

1929[2] veya Mayıs 1933'te[1] Nazi Partisi'ne ve daha sonra Sturmabteilung'a (SA) katıldı. Aynı zamanda Alman Hukuk Akademisi üyesiydi.[3]

1 Mayıs 1933'te Wireless News, Joseph Goebbels'in başkanlığını yürüttüğü Propaganda Bakanlığı'na dahil edildi. 1938'de Fritzsche Basın Bölümünün başına geçti. Kasım 1942'de Radyo Bölümünün başına geçti. Savaş sırasında, Fritzsche Almanya'nın en önde gelen radyo yorumcusuydu.[4]

Nisan 1945'te Adolf Hitler ve Goebbels'in son günlerinde Berlin Führerbunker'de bulundu. Hitler'in 30 Nisan 1945'teki intiharından sonra Goebbels, Hitler'in şansölye rolünü üstlendi.[5] 1 Mayıs'ta Goebbels, şansölye olarak tek resmi görevini tamamladı. Sovyet Ordusu Generali Vasili Çuykov'a geçici bir ateşkes talep eden bir mektup yazdı ve Alman General Hans Krebs'e bunu teslim etmesini emretti. Çuykov, Berlin'in merkezindeki Sovyet kuvvetlerine komuta etti.[6] Bu reddedildikten sonra, Goebbels daha fazla çabanın boşuna olduğuna karar verdi.[7] Goebbels daha sonra teslim olmak isteyen generalleri azarladı ve onlara Hitler'in teslim olmalarını yasakladığını hatırlattı. Fritzsche, meseleyi kendi eline almaya çalışmak için odadan ayrıldı. Wilhelmplatz yakınlarındaki ofisine gitti ve Sovyet Komutan Georgi Jukov'a hitaben bir teslim mektubu yazdı. Öfkeli ve sarhoş General Wilhelm Burgdorf, Fritzsche'yi ofisine kadar takip etti. Orada Fritzsche'ye Berlin'i teslim etmek isteyip istemediğini sordu. Fritzsche tam da bunu yapacağını söyledi. Burgdorf, Hitler'in teslim olmayı yasakladığını ve bir sivil olarak bunu yapmaya yetkisinin olmadığını haykırdı. Burgdorf daha sonra Fritzsche'yi vurmak için tabancasını çekti, ancak bir radyo teknisyeni silahı çaldı ve ateşlenen kurşun tavana çarptı. Birkaç adam daha sonra Burgdorf'u ofisten dışarı attı ve o sığınağa geri döndü.[8] Fritzsche daha sonra ofisinden ayrıldı, Sovyet hatlarına gitti ve şehri teslim etmeyi teklif etti.[8]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c Eugene Davidson: The Trial of the Germans. University of Missouri Press, 1997. [1] 1 Mayıs 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  2. ^ a b "Hans Fritzsche | German journalist". Encyclopedia Britannica (İngilizce). 22 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2021. 
  3. ^ "Hans Fritzsche, 53, Hitler Radio Chief". New York Times. 29 Eylül 1953. s. 29. 
  4. ^ Gassert, Philipp (2001). ""This is Hans Fritzsche": A Nazi Broadcaster and His Audience". Journal of Radio Studies. 8: 81-103. doi:10.1207/s15506843jrs0801_8. 
  5. ^ Kershaw, Ian (2008). Hitler: A Biography, pp. 949–950, 955.
  6. ^ Fest, Joachim (2004) [2002]. Inside Hitler's Bunker, pp. 135–137.
  7. ^ Vinogradov, V. K. (2005). Hitler's Death: Russia's Last Great Secret from the Files of the KGB, p. 324.
  8. ^ a b Fest (2004) [2002]. Inside Hitler's Bunker, pp. 137–139.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Hans Fritzsche (Nürnberg Uluslararası Askerî Ceza Mahkemesi)
Birinci sıra, soldan sağa: Göring, Heß, Ribbentrop, Keitel, Kaltenbrunner, Rosenberg, Frank, Frick, Streicher, Funk, Schacht, İkinci sıra, soldan sağa: Dönitz, Raeder, Schirach, Sauckel, Jodl, Papen, Seyß-Inquart, Speer, Neurath, Fritzsche, Üçüncü sıra MP'ler.