Hardal gazı

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Hardal gazı (İperit), kükürt klorür içerikli, kimyasal silah olarak kullanılan bir zehirli gazdır.

Modern anlamda, savaşlarda kullanılan ilk kimyasal silah olarak bilinen bir yakıcı gazdır. Laboratuvar ortamında kolayca yapılabilmesi ve etkileri nedeni ile oldukça korkutucu sayılabilir. Saf hâlde iken renksiz olan hardal gazı, çeşitli öldürücü karışımların ardından sarı ve kahverengi renklere bürünmektedir.[1] Bis(2-kloroetil) sülfür ile hazırlanır. Vücuda temasında deri yanması, solunumu ile kaslarda şiddetli kasılma sonucu bel kemiğinin kırılması, sinir sisteminin çökmesi, vücudun dış ve iç yüzeylerinin erimesi gözlenir. 12 saat sürebilen acılı bir ölüme sebebiyet verebilir.

Hardal gazı, ilk olarak I. Dünya Savaşı'nda Almanlar tarafından kullanılmıştır.[2] 1988 yılında, Saddam kuvvetleri, Halepçe'de Kürtler üzerinde bu gazı kullanmıştır.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Dosyalar.Hurriyet - Kimyasal silahlar". 28 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2012. 
  2. ^ Fischer, Karin (Haziran 2004). Schattkowsky, Martina (Ed.). Steinkopf, Georg Wilhelm, in: Sächsische Biografie. Online (Almanca). Institut für Sächsische Geschichte und Volkskunde. 13 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2012. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]